Nu kreeg GIJS Groningen 1 op zaterdag 19 november 2016 hoog bezoek uit een lager gelegen land, dus had Bulldogs Liège, da’s Luik in gewoon Nederlands, een flinke reis achter de kiezen om in Kardinge een partijtje te spelen. Tenslotte is Groningen voor velen onder de grote rivieren het einde van de wereld, dus laat staan als je uit België komt en ook nog Franstalig. Groningers en aanverwante artikelen kijken daar heel anders naar, die rijden achteloos naar verre oorden. Maar dit was een tussendoortje, we hebben het verder over ijshockey. Vol goede moed en groot optimisme begaf ik mij Kardinge waarts. Ik rookte mij nog een peukie extra moed in, slecht hè! Op het bekende hout gezeten ging ik de strijd aan, tegen de spanning natuurlijk, ik zie me al met kunstschaatsen op het ijs, de kerels zouden zich rot schrikken. Was misschien niet eens zo gek geweest.
Er was wat minder publiek dan wij gewend zijn, doch daaraan waren FC Groningen en Donar schuldig heb ik mij laten vertellen. Mijns inziens gaat ijshockey boven alles, maar ja wie ben ik?
Teneinde het Groningse doel te verdedigen was Tom Korte tot bewaker uitgeroepen.
De eerste periode begon al met schrik, want de Bulldogs gingen er met de puck vandoor. Het bleef effe bij bijna, want Tom was wakker. Maar 2.03 minuutjes gaande en zij scoorden toch al hun eerste doelpunt, 0-1. Nou ja, beginners geluk maakte ik mijzelf wijs. Tom sloeg weer aan het redden. Een straf voor GIJS, maar schadevrij compleet. Even goede kant en daarna Tom weer aan het werk, een kansje en retour ging het mis, 0-2 na dikke acht minuten. De Gijsies waren steeds de puck weer kwijt. Een straf voor Luik hielp ook al niet. Een kans en toen weer mis, 0-3. Weer een kans gevangen, jammer. Tom deed aan vangbal, vangpuck bedoel ik. Een stoute Bulldog straf. Toch Tom belaagd, en meer geluk dan wijsheid. En een penalty voor Luik, gered door Tom. Luik compleet en Tom redde tot aan de pauze.
Op hoop van zegen naar de tweede periode. De Belgen gingen gelijk weer met de puck aan de haal. Toch kwam er een poging op het goede doel, maar mispoes en nog eens doch gevangen. De kansen bleven komen, maar de puck wilde er niet in. Ook Tom mocht redden en dat deed ie dan ook met verve. Een straf voor een Bulldog mocht niet baten. De Gijsies waren beslist pittiger dan in de vorige periode. Al met al ging het er ruw om weg. Een onenigheidje leverde GIJS straf op, maar Tom deed zijn werk en compleet. Eindelijk gerechtigheid, Zahir Hup scoorde 1-3 met assist van Jari Hiemstra en Rodney Kuiper. Ik zag weer perspectief. Een conflict en beide kanten straf, dat gaf wat ruimte op het ijs. Tom redde en een keer niet, oei 1-4. Beide teams compleet, een pracht kans, maar…………. niets dus. Weer redding en toen een dikke knokpartij. De straffen vlogen om de oren, ernstig overleg van scheidsen en het duurde en duurde tot er nog veel meer straffen kwamen. GIJS had maar liefst vier stuks op het schavot tegen twee van Luik. Na een kwart eeuw zo leek het ging het spel verder en na luttele seconden kwam er nog een straf voor GIJS bij vanwege abuse, stout hè. Tja en toen was het een makkie voor een Bulldog, 1-5, durven ze wel +2. Nog wat geouwehoer en gelukkig pauze.
Op naar de derde periode en weer de verkeerde kant op. Hoogst ongelukkig werd er 1-6 gescoord. Luik kreeg een straf, doch dat bracht geen punt in het laatje. Tom redde zich opnieuw het schompes. Er deed zich af en toe een kansje voor, maar geen punt. Snik, snik, het werd 1-7. Een paar pracht kansen liepen op niets uit. Weer straf GIJS, de goede kant op en daar kwam een penalty shot voor GIJS uit voort. Joey de Jong nam het voortouw en hoera 2-7, luid applaus! Nog een kans, maar latwerk, een even leeg doel mocht ook niet baten. Nog wat straffen, nog wat reddingen, nog wat gedoe en het was afgelopen.
Pffffft wat een (woord van drie letter) wedstrijd. De eerste periode waren de Gijsies nog niet echt op dreef, maar de tweede en derde periode waren veel pittiger. Tom heeft ongelooflijk veel reddingen gepleegd, dat staat als een paal boven water en de Bulldogs waren zeker geen lieverdjes. Hoe dan ook, zaterdag 26 november thuis tegen Zoetermeer. Nou ja laten we maar zeggen: volgende keer beter!!!