Dat was me een weekend met ijshockey! Vrijdag, zaterdag en zondag. Natuurlijk liet ik mij die zondag niet door de neus boren. Nu liggen alle ijshockeyers mij na aan het hart, maar er steken toch een paar boven uit, vandaar. Het klimaat stond het toe en dus weer richting Kardinge en als de bliksem naar de tribune. De opkomst was niet om over naar huis te schrijven, maar ik heb al genoeg te schrijven aan mijn traditionele verhaaltje. Gelukkig waren mijn rookvriendinnen er ook en dat is dan het krentje in de pap. Daarbij kwam dat ik ook een goede souffleur naast mij had zitten (ga nou niet gelijk naast je laarzen lopen!). Kijk dat maakt het ook weer wat makkelijker, want als hij verkeerd voorzegt is het lekker niet mijn schuld, hihihaha.
Dan kom ik nu eindelijk ter zake, de GIJS Seahawks speelden thuis tegen Los Padres uit Utrecht en wel op zondag 17 januari 2016. Hoe zal ik ze noemen, de Losjes of de Padresjes, ik zie wel.
In het Groningse doel bevond zich Arjan Eijer, oftewel Eggie of Eggy, weet ik veel…
Mijn ongeduldig karakter kreeg gelijk een optater in de eerste periode, want het ging meteen de verkeerde kant op, wat heen en weer gedoe met net niet doelpuntjes. De Hawks kregen straf, maar dat deerde hen niet. Gill Göbel scoorde in de kortste keren SH 1-0, de assists staan onderaan. Een fractie later opnieuw SH 2-0, nu gemaakt door Jord Kiel. Nog een pracht schot wat geen doel trof. Jeroen Hummel was ook geïnspireerd en scoorde 3-0, terwijl de heren krap acht minuten op gang waren. Dat stemde mij toch zeer optimistisch en terecht. Ruim 20 seconden later werd het 4-0, Kris Snijder was de componist. Utrecht belaagde Eggie een paar keer, maar dat was boter aan de galg. Ze kregen zelfs straf, eerst eentje en vlak daar op nog een boef erbij. Nou ja ook een Hawk moest brommen. Hoe dan ook het werd 5-0 door Gill Göbel. Hevig overleg van de scheidsen, weet niet waarom. Utrecht was compleet en onmiddellijk weer incompleet, dus straf. Alles kwam er schadevrij door en weer een Hawk straf. Geen probleem, Igor Shumlyanskiy maakte SH 6-0 in zijn uppie.
Een Hawk en een Padresje knuffelden innig, maar dat leverde toch straf op.
Natuurlijk kwam ik weer iets te laat van de 3 minuten pauze terug, en er was wat gebeurd. Een Hawk had straf en Utrecht had gescoord, 6-1. Compleet en wat van links naar rechts en aan de goede kant maakte Jord Kiel er 7-1 van. Straf voor Utrecht. Rutger Havinga deed achteloos 8-1 in het goede doel. Utrecht probeerde dat ook, maar mispoes. Een schot op het goede doel telde niet, de fluitist was een fractie eerder. Verder vallen en opstaan, wat rollebollen en om en om straf. Tot een Padresje er 8-2 van maakte, nou ja gun ze ook wat. Even meenden wij dat het 8-3 was, maar die telde niet. Grote pauze.
Ergens in de derde periode vond een goaliewissel bij de Hawks plaats. Het was mij ontgaan, maar daar is zo’n souffleur goed voor immers. Jean Driessen mocht bewaken. Na even de verkeerde kant nam Patrick Blaauw het initiatief en maakte er 9-2 van. Weer een kans, mis, nog een kans raak! Edwin Pijl schoot de 10-2 in zijn eentje. Onze keeper aan het werk, prima. Gill Göbel kon er niet genoeg van krijgen, 11-2. En alweer een kans, mis. Toen spurtte Tjalling Stellema richting goede doel, schoot, keeper niet tijdig op zijn goede plek en raak, 12-2.
Een duidelijke tripping souffleerde mijn buurman, dus de Hawk kreeg straf. Ook Utrecht was stout. Gill was lekker op dreef en scoorde 13-2. Kan ik ook vond Kris Snijder, 14-2. Jean redde wat, alles raakte compleet, kansen en een klein retourtje. Kris Snijder greep zijn kans weer, 15-2 zonder assist. Leuk doe ik nog een keer dacht hij ongetwijfeld, 16-2. Vervolgens nog meer kansen voor de Hawks en 14 seconden voor het eindsignaal zette Kris Snijder de stand op 17-2. Jean Driessen mocht nog even redden en het was afgelopen.
Een royale overwinning was de Seahawks hun deel, sneu voor Los Padres, maar zo is het leven. Soms win je wat, en soms verlies je wat. Met genoegen heb ik naar de wedstrijd gekeken. Met dank aan mijn souffleur natuurlijk, want zo was ik helemaal op de hoogte. En laat de Seahawks maar schuiven……….
Assists: Harry Jansen (1x); Peter Visser (1x); Gill Göbel (5x); Vincent Orfgen (1x); Edwin Pijl (1x); Kris Snijder (2x); Richard Krebs (2x); Jamie Bentum (1x);