Dat was de hamvraag de afgelopen week. Ter verduidelijking ik heb het over de spelersbus. Hij was groot bleek het verlossende woord. Was hij klein geweest en dan heb ik het natuurlijk weer over de bus, dan had ik dit babbeltje niet geschreven. Ik weet het een ‘dirty mind is a joy for ever’, maar ik ben heus netjes opgevoed en heb een teer zieltje (haha).
Nee, wat ik wil zeggen, in een kleine bus hadden wij eerzame vrijwilligers niet mee gekund. Daar pas je als het ware niet meer bij en dat terwijl ik echt twee kilo ben afgevallen. Ik zou opnieuw in een diep gat gevallen zijn. Echter het liep allemaal goed af en ik genoot weer met volle teugen.
Dus op zondag 13 oktober 2013 heb ik mijn grote vriend, Rex dus, bij de oppaszoon gebracht. Zij beiden blij, ik blij. Opgewekt ging het richting Den Haag alwaar de wedstrijd van Hys Hokij tegen de Gijs Bears gespeeld diende te worden. De voorspellingen voor het westen waren somber, daarmee bedoel ik niet de uitslag van de wedstrijd natuurlijk, want ik hield mij vast aan een overwinning en de toekomst zou het leren. Nee ik bedoelde de weersomstandigheden, code oranje werd erbij verteld. Enfin, het mag duidelijk zijn dat ik niet voor niets naar het hoge noorden ben verhuisd! Inderdaad ging het steeds harder regenen, maar desalniettemin kwamen wij behouden in de Haagse ijshal aan. Zeer ruim op tijd, want onze chauffeur hield van opschieten.
Ondergetekende had nog een extraatje te verwachten. Lieve, ook oud Haagse, vakantievrienden zouden de wedstrijd komen bekijken. En ja hoor, op een gegeven moment zag hen de verkeerde kant op lopen. Dus ik er op hoge hakken achteraan. Die hoge hakken niet omdat ik het zo hoog in de bol heb, maar gewoon omdat ik vergeten was de juiste pantoffels aan te trekken. Dat krijg je op een bepaalde leeftijd…….. Ik heb hen in de kraag kunnen grijpen en het weerzien was knots.
Tom Korte mocht het Groningse doel verdedigen.
Na het inschaatsen en een fikse dweil belandden we zonder problemen in de eerste periode en in een fors tempo van links naar rechts en omgekeerd. Een mooie kans voor Groningen liep op niets uit. Echter het duurde maar even of het werd 0-1 door een doelpunt van Kevin Kuiper, assist Danny Kerstholt en Sebastiaan Snijder. Goed zo boys, de eerste klap is een daalder waard. Daar blijf ik steeds op hameren. Hys wilde wat terugdoen, maar ze hadden buiten de waard gerekend, dat is Tom dus. Ik juichte van harte toe dat Den Haag straf kreeg en dat leverde 0-2 op, nu een schot van Klaver Jan Middelweerd, assist Ricardo Dijkema. Heerlijk, heerlijk. Hys werd er wel compleet door en even later bleken de Bears niet te kunnen tellen dus straf, maar de kansen bleven komen. De doelpunten niet meer in deze periode. Pauzeren was aan de beurt.
De tweede periode begon met een gestrafte Bear, toch loerde een shorthanded kans om de hoek, maar helaas. Schadevrij compleet, kans, mis. Hys weer straf, een mooi schot maar tegen de paal. Hys opnieuw straf, liefst 4 minuten. Da’s genieten dacht ik lichtzinnig. Inderdaad een kans van lik mijn vestje. Een straf voor Groningen en even later nog een. Maar wie maalt daar nou om, een shorthanded goal van Klaver Jan Middelweerd geassisteerd door Roman Hup, 0-3. Ga vooral zo door jubelde ik. Den Haag begreep dat verkeerd, liet het niet op zich zitten en maakte er 1-3 van. De Bears en ik dus ook, kropen door het oog van de naald. Er vlogen wat straffen heen en weer en op een gegeven moment ook de puck. Die was toen zoek en er bleek niet direct een reserve voor handen. Maar ook dat kwam tenslotte goed. Na wat leuke kansen voor de Gijsies maakten de Hagenaars er 2-3 van en dat vonden wij niet leuk. Dat wij niet omdat ik koninklijk ben, maar ik spreek gemakshalve voor alle Groningse supporters. Na een kans kwam er nog even een flinke aanvaring en voordat scheidsmans was uitgeleuterd over de strafmaat had ik bijna grijs haar…..
Het werd opnieuw pauze en wij leuterden die genoeglijk vol.
Tenslotte de derde periode en dat ging gelijk de goede kant op. Bijna zat ie, maar de puck werd nog net van de lijn gehaald, het lijkt de gezinswas wel als er een regenbui aan komt. Volgens mijn lekeninzicht gooide Hys er een schepje bovenop, niet op de was natuurlijk. Een straf voor Hys werd abusievelijk op de Gijs kant geschreven, maar gelukkig snel hersteld, anders was ik er bovenop gesprongen!
Er loerde een penalty om de hoek, die door Hys met verve werd genomen, doch met nog meer verve door Tom werd afgewend. Prima Tom!
Het ging nog een tijdje afwisselend door. Opnieuw een schermutseling op het ijs, straffen of het pepernoten waren. Tom had het druk, maar was succesvol. Hys gooide het over een andere boeg, goalie uit het doel, dus zij zes man op het ijs en Groningen een boef op de strafbank. Door icing van de tegenpartij keeper weer in het doel. Er kwam geen punt meer bij en de Gijs Bears hadden gewonnen met 2-3!!!
Nog even napraten in de kantine of restaurant, ik wil De Uithof niet tekort doen, en mijn gasten reisden af naar hun honk.
Het was jammer dat een Hagenees of een Hagenaar, dat kun je aan de buitenkant niet zien, zijn verlies niet manmoedig kon dragen en na afloop een Bear aanviel. Gelukkig was een Groningse supporter, die uit Assen komt, bij de pinken en wist met woorden erger te voorkomen.
Om kwart over acht vertrok de bus richting huis. De stemming in de bus was natuurlijk feestelijk en er werd best wel een neutje op genomen. Een van de heren had moeite met zijn sausje. Hij kon het niet open krijgen, het zal je maar gebeuren. Ook dat kwam in orde en hij kon zijn garnering voltooien.
Al was de overwinning klein, de blijdschap was groot en ik garneerde thuisgekomen die blijdschap nog even met een afzakkertje.