Leuk spreekwoord, maar dat moest je toch nog maar afwachten. Dit verhaaltje gaat over de wedstrijd van Smoke Eaters Geleen tegen GIJS Groningen 1 in Geleen maar liefst en wel op zaterdag 10 november 2018. Ik keek er naar uit, hoewel de lengte van de reis mij niet echt bekoorde. Jammer dat Geleen niet dichterbij ligt. Maar gelukkig is er de bus, we hoefden niet te lopen of te fietsen. Slechts uren te tuffen en te suffen, want Harm deed het stuur- en tempowerk. Uiteraard was er een stop onderweg, want de beentjes moesten toch effe gestrekt, anders raken ze niet meer uit de knoop en ook de chauffeur had zo zijn verplichtingen vanwege de regels. Die beentjes zouden voor mij nog tot daar aan toe zijn, maar de Gijsies dienden ze toch flink te gebruiken op de schaats tijdens de wedstrijd. Tja, wat heden een lelijke tegenvaller was, het Groningse team was hevig uitgedund om allerlei redenen, twee lijnen plus was het resultaat. Zo nu zijn jullie een beetje op de hoogte en het wachten was op de start. Tom Korte mocht weer in het Groningse doel, maar was nog geblesseerd werd mij verteld, dus Bo Ossewaarde nam de honneurs waar.
Overigens een lelijke tegenvaller, de sheet staat nog niet op de site en daar we niet altijd de speakster verstonden had ik mij daar niet druk over gemaakt, uitgaande van die sheet. Tenslotte zitten we in de moderne tijd…….
Oh, gut, ja de eerste periode dan maar. Oei………. verkeerde kant, oh gelukkig het viel mee. Een schot op het goede doel trof geen doel. Nog een paar pogingen werden gehouden. Maar ook Bo mocht redden, wat hij ook prompt deed. Wat kansen die mis liepen, en toen en toen 0-1 wie oh wie? Laten we zeggen Gijs. Nauwelijks bekomen van dit genoegen en 0-2 idem dito. Toen volgde een straf voor GIJS, schadevrij compleet. De schoten en de kansen vlogen om de oren. Een soort circus act deed ons gieren van de pret, bij een check vloog een Eater deels over de boarding. Bo redde nog wat en het was pauze.
De tweede periode bracht een mooie kans voor GIJS, maar ja het bleef bij een kans en de kansen keerden, Geleen scoorde 1-2. Het gloorde nog wat heen en weer, Bo kon geen duimen draaien, maar de Limburgse goalie ook niet. Straf voor Groningen en Bo redde, een straf voor een Eater ook niet verkeerd en voor zover ik het volgen kon scoorde Fenno (??) 1-3. Eaters compleet natuurlijk. Bo redde wat. Een Eater weer straf en nota bene SH maakten die zuiderlingen er 2-3 van. Ik viel compleet van mijn stoel, figuurlijk gelukkig. Na nog een redding van Bo, en een leuke kans, ging het toch mis, we gingen de pauze in met een stand van 3-3. Het kon nog alle kanten op.
Bo mocht in de derde periode gelijk aan het redden. Een puck ging hemelen, de stand voor GIJS helaas niet. Er werden aan beide zijden kansen geboden. Wat straffen over en weer, wat onenigheid, een tippelend doel. En nee toch???? Ja toch!!! De Eaters maakten er 4-3 van en er bleek te weinig tijd meer om het goed te maken. Om een of andere voor mij althans duistere reden ging de Limburgse keeper effe uit zijn doel, maar kwam weerom. GIJS nog een straf, een time out voor Geleen, een redding van Bo en het zat er op.
Tja, wat zal ik er van zeggen. Het gemis van een aantal Gijsies was een duidelijke zaak. Twee lijnen tegenover ruim drie, of bijna vier, ik heb ze niet nauwkeurig geteld……..pffffffffft ga er maar aan staan.
Desalniettemin vrolijk in de bus terug naar het hoge noorden. Ingeblikte alcoholische versnaperingen verguldden de pil. Heel apart, op de heenweg waren de heren vrij rustig, maar op de terugweg barstten ze los. Er kwam van alles uit de oude doos, namen die ik natuurlijk niet noem, saillante details, tactieken. Een pienter medemens merkte op dat vooral dat laatste misschien beter vooraf had kunnen worden besproken, ach wie weet, maar het team bleef toch onder bemand. En zelfs voor een nederlaag geldt, wat je van ver haalt……….. nou ja was in dit geval niet lekker natuurlijk.