En natuurlijk had ik eerst gekeken waar ze staan op de ranglijst. Oh wacht even, ik heb het over de IJCU Dragons Utrecht. Tja en dat boezemde mij wel vertrouwen in, maar juich nooit te vroeg. Dus heb ik mij hevig ingehouden en het juichen bewaard tot na de wedstrijd. Er eigenlijk klakkeloos vanuit gaand dat er wat te juichen zou vallen. Natuurlijk zat onze tribune er weer goed gevuld bij, dus aan aanmoedigingen zou het niet mankeren. Oh en voor ik het vergeet, het betrof de thuiswedstrijd op 16 november 2019 van GIJS Groningen 1 tegen genoemde Dragons. Het is misschien wel een fraai staaltje van zelfkennis om je Dragons te noemen. Ik zou het eenvoudig houden en gewoon draken zeggen, maar ach zo is het leuk verpakt en over de ganse wereld weet men direct wat er bedoeld wordt. Ook wanneer ze verliezen van onze enthousiaste Gijsies, kunnen het probleemloos Dragons blijven dacht ik zo en mocht het er van komen dat ze winnen, noem ik ze draken. Maar…. positief denken! Oh wat me nog effe van het hart moet, de begeleiding der Dragons was officieel gekleed, alle drie in het pak met stropdas. Was benieuwd of dat zou helpen…..

Zo genoeg gezwamd en op naar de wedstrijd. Eindelijk zullen jullie wel denken!

Het Groningse doel was goed gevuld met Dylan Tomas Koltai.

De eerste periode en wat deden die stoute Dragons? Gelijk er met de puck vandoor, schieten en haha ver over. Een schot op het goede doel is natuurlijk wat wij willen, maar ja dat werd gehouden. Weer een redding voor GIJS. De Dragons konden niet tellen, eigenlijk logisch, heb jij wel eens een draak horen tellen? Maar hier werd het bestraft en even later weer een straf. Maar PP wat doe je er mee? Niks dus. Er waren wel kansen, en even zeer reddingen van Dylan. En ja hoor toen, na een dikke zeven minuten was het goed raak, 1-0 door Tim Bartels, assist Bas Snijder en Mike Groenhof. Laten die Dragons de stand nou gelijk trekken, 1-1. Met kansen en reddingen en door het oog van de naald, wist Romeo Stroosma er 2-1 van te maken, geassisteerd door Max Groeninga en Alexander Zwimbelmann. Een straf voor GIJS en pauze om bij te komen.

Dus nog een restje straf bij het begin van de tweede periode. Oei weer een straf voor GIJS, maar schadevrij compleet. Wel kansen, en toen schoten de Dragons naar 2-2, erger nog het werd 2-3. GIJS kon niet tellen, maar ook de Dragons kregen straf en zo ging het nog een tijdje door met straffen, kansen en reddingen. Oeps en door het oog van de naald. Maar eindelijk wist GIJS gebruik te maken van een straf voor de Dragons, PP3-3 gescoord door Demian Slopsema, assist Alexander Zimbelmann. En, echt waar, vreselijk maar waar, een straf voor GIJS en de periode eindigde met 3-4 voor, ja je gelooft het niet, voor de Dragons en ook PP-tje dus. Nog een paar reddingen van onze goalie. En weer pauze.

De derde periode dan maar, en nota bene de Dragons kregen aardig wat straffen, maar………. juist noppes. Wel heel sportief natuurlijk dat Patrick Kiezebrink wachtte met scoren tot ze compleet waren, 4-4, assist Bauke Renze ten Hoeve. Straf voor een Dragon waar niets mee gedaan werd. Er was een gedoe met wel of niet een keeperwissel voor GIJS. Ging Dylan er uit en Bo Ossewaarde erin??? Tien seconden later stond in ieder geval Dylan er weer in nadat er iets met tape was gehannest. Maar in die tussentijd wist Kevin Zimbelmann het winnende doelpunt te maken, assist zijn broertje Alexander, 5-4. Wat straffen over en weer. Een time out voor GIJS. De goalie van Utrecht uit het doel, toen nog een time out voor de Dragons. Nog 58 seconden te gaan en de eindstand bleef bij 5-4 voor GIJS.

De teams waren behoorlijk aan elkaar gewaagd. Nu ben ik een laf mens en ga het liefst voor gemakkelijke overwinningen. Daar was nu zeker geen sprake van, maar ik kon opgewekt naar huis. Dat wel, maar wat was dat een spanning……….

Hedi