Zaterdag 19 januari 2013 stonden de Racoons tegenover de North Seahawks in Kardinge. Oftewel de dames tegenover de heren, nou ja dat moest nog blijken natuurlijk……. Het ging nergens om,nee da’s niet waar, het ging om een leerzaam oefenpartijtje. Nooit weg immers. Geen van beide teams waren compleet, maar een kniesoor die daarop let.
Zoals te doen gebruikelijk werd e.e.a. geleid door twee zebra’s, waarvan een door mijn buurvrouw zeer terecht de oldtimer werd genoemd vanwege zijn overjarige schaatsen. Dus in het vervolg noem ik de schaatsen niet meer, dat wordt vervelend. Overigens was genoemde zebra gekwetst in een voorgaande wedstrijd en de verwachtingen waren dienaangaande hoog gespannen, want er zou wel eens een blauwe wang uit voort kunnen komen. Ik hield hem dan ook nauwkeurig in de gaten.
De kleuren op het ijs, van de shirts bedoel ik, maakten mij kleurenblind, maar kleurig was het zeker, rood tegen paars. Ik haalde dames en heren onmiddellijk door elkaar en dat is mij in mijn lange leven nog niet eerder gebeurd.
Mijn buurman merkte op dat het geen bambi ijs was en dat geloofde ik op zijn eerlijke gezicht en zodoende was er niets wat de wedstrijd nog tegenhield.
Desiree Westerlaken mocht de damesgoalie spelen, Robin Loesberg de herengoalie.
Best wat lastig, twee Groningse teams, want nu moet ik voor beide teams van alles vermelden en weet ik ook niet goed wie mijn favoriet is………
De eerste periode liet al snel een mooie kans voor de meiden zien en even later een mooie redding voor hen. Gevolgd door een meer geluk dan wijsheid redding en het duurde niet lang of de heren scoorden, 0-1 een punt van Daan Vogelaar. De Hawks bleven aanvallen, maar konden niet verhinderen dat Bianca Schipper er samen met Yvonne Keijzers 1-1 van maakte.
Enfin, de Racoonse doelverdedigster had het vreselijk druk en weerde zich kranig. Toch werd het 1-2 voor de heren, te weten door Ivan Beukeveld, assist Michiel Waalboer. Het duurde niet lang of er stond 1-3 op het bord, gescoord door Michiel Waalboer met behulp van Patrick Blaauw, om in herhaling te vallen met 1-4 idem nu met assist van Daan Vogelaar.
Pauze, slechts drie minuten.
Nu stond voor de Racoons Maaike Stuiver in het doel. Zij kon niet voorkomen dat het 1-5 werd door, het werd een soort repeterende breuk, Michiel Waalboer, geassisteerd door Rutger Havinga. Voor de broodnodige variatie scoorde Michiel opnieuw in zijn uppie. Het spel ging wat heen en weer tot Maree Dijkema 2-6 liet noteren, assist Jani Mahoney. Sabri Edskes maakte er achteloos 2-7 van geassisteerd door Rick Steenbergen en Daan Vogelaar.
Een mooie kans voor de dames liep tegen de paal, maar een beetje later scoorde Maree Dijkema opnieuw en weer met behulp van Jani Mahoney. Dit werd afgestraft door Sabri Edskes, assist Rick Steenbergen, 2-8. En zo gingen de Hawks maar door. Gertjan Klootsema besloot deze periode met 3-9 zonder assist.
Een peuk op het koude balkon.,Nu heb ik vuur genoeg ondanks mijn enigszins gevorderde leeftijd en zo kon ik dat vuur uitlenen aan een minder vurige mederoker.
Gezeten op de tribune voor de derde periode werd mij mijn vuur teruggegeven. Mooi zo’n uitwisseling van vuur, zo blijf je warm.
Minder leuk voor de Racoons werd het in de derde periode al snel 3-10 een product van Richard Krebs, die in de herhaling viel en 3-11 scoorde, weer helemaal alleen. Rick Steenbergen vond het samen met Iwan Beukeveld niet genoeg en het werd 3-12. Er volgden nog wat leuke kansen voor de dames, hun goalie, inmiddels weer Desiree Westerlaken, mocht nog mooi wat redden. Maar ze waren er nog niet, de periode werd afgerond door Gertjan Klootsema, 3-13.
Heel bijzonder was dat er in de hele wedstrijd slechts één straf viel en dat nog wel voor de dames. Met andere woorden de heren hebben zich als heren gedragen. Zet dat voort, zet dat voort!
De wang van bovengenoemde zebra heb ik serieus in de gaten gehouden en werd die niet enigszins paars???
Kortom, het was een mooie oefening voor beiden partijen zo voor het onechie.