Ook in deze editie van de ‘Comment’ staan twee Redakcieleden weer voor een uitdaging. Deze keer waren wij, Anne en Elisabeth, de uitverkorenen. Om het thema Sport & Communicatie trouw te blijven, wilden we een (voor ons) totaal nieuwe sport uitproberen die daarnaast ook een beetje uitdagend zou zijn.
Na wat speurwerk wisten we al vrij snel welke sport het moest gaan worden De sport is populairder op het veld, maar op het ijs is het eigenlijk nog veel stoerder: Ice hockey it is! Het idee was geboren, nu moesten we het natuurlijk nog tot uitvoering brengen. Tot ons groot genoegen mochten we een training bijwonen van het damesteam van de Groninger ijshockeyvereniging GIJS. Aangekomen bij Kardinge – in the middle of nowhere – liepen we vol goede moed ons debuut tegemoet met topfotograaf Lotte aan onze zijde.
Daar stonden we dan, met onze net gehuurde ijshockeyschaatsen braaf te wachten bij de tribunes tot een trainer ons zou oppikken. Een vriendelijke meneer kwam naar ons toe en hielp ons aan een uitrusting, tot aan de laatste handschoen. En we kunnen je wel vertellen, dat was een hele opgave. Na driekwartier passen en meten, lukte het eindelijk om ons in de ijshockeyoutfit te wurmen. Nog even een ode aan Daan Vogelaar, die dit klusje knap wist te klaren! Twee keer zo breed als dat we de kleedkamer instapten, kwamen we de kleedkamer weer uit. Voor de training begon gaf de trainer ons nog een kleine peptalk: “Bereid je er maar op voor dat je flink gaat zweten”. Met deze voorspelling van de trainer in onze gedachten, strompelden we het ijs op.
De uitdaging waar we naar snakten kwamen we al snel tegen, want het schaatsen op korte ijzers was wel even andere koek dan op de ijzers die wij gewend waren. We waren maar wat blij dat de tribunerand ons wat houvast bood. Heel voorzichtig probeerden we van de ene naar de andere kant van de baan te glijden, wat steeds een beetje beter ging. De échte uitdaging was hiermee echter nog niet begonnen, want naast schaatsen moesten we natuurlijk ook nog de puck onder controle zien te krijgen met onze ijshockeystick.
Het team waarin we werden gedropt is heel divers: sommige meiden zijn dit jaar begonnen bij GIJS, anderen hebben al twintig jaar ervaring. De dames maken kans op het kampioenschap en die mededeling maakte ons wat aan het schrikken: was het echt de bedoeling dat we tussen deze getalenteerde dames gingen staan? En ja, dat was zeker de bedoeling. Hoewel er erg goed rekening werd gehouden met onze onkunde, werden we toch meteen in het diepe gegooid. Verschillende aanvalsoefeningen, snelheid maken, overspelen: de oefeningen leken op die van onze eigen sporten (voetbal en veldhockey), maar op het ijs is dat toch wel ’n tikkie lastiger. Toch kregen we het schaatsen na onze bambi on ice vertoning aan het begin van de training wat meer onder de knie en aan het eind van het uur konden we zowaar met enige snelheid een puck overspelen. We speelden een partijtje met de dames mee, waarin we hun vaardigheid en snelheid pas echt te zien kregen. Aan het eind van de training mochten we nog even shoot-outs doen op het doel. Elisabeth bewees hier dat ze een geboren ijshockeyster is door met een prachtige sliding een doelpunt te maken. En dat was een mooie afsluiter van onze ijshockeytraining.
We willen het damesteam van GIJS bedanken dat we een keer met ze mee mochten trainen en natuurlijk de heren die ons zo goed hebben begeleid!