Heerlijk weer een wedstrijd op zaterdag 26 oktober 2019 in Kardinge aanvang 20.30 uur, GIJS1 moest het opnemen tegen de Dordrecht Lions. Een voor mij geweldige vulling van de zaterdagavond althans dat hoopte ik natuurlijk, want ik kan heel slecht tegen het verlies van GIJS1. Dus positief denken was het devies. Maar we moeten natuurlijk wel reëel blijven. Dordrecht Lions staat er iets gunstiger voor dan Groningen op de lijst. Dus dacht ik ruim van te voren, oei dat kan wel eens een zware pot worden. Maar indachtig alle aanmoedigingen van onze geweldige supporters, is dat natuurlijk wel een stap in de goede richting. Bomvol zoals te doen gebruikelijk, een mooi plekkie ingenomen teneinde goed zicht te hebben op de gebeurtenissen op het ijs. Het klinkt niet aardig natuurlijk, maar waarom zou ik aardig zijn in dit geval, ik zou er niet om treuren als die Lions verliezen, al is het maar met een puntje. Wonderlijk hè, dat één puntje zoveel kan uitmaken. Eerst de inleiding, de GIJS Bear met het waterhoofd was weer aanwezig en Theo Mertens werd in het zonnetje gezet vanwege 233 partijtjes voor zijn verdienste voor GIJS. Zo mocht hij o.a. de puck als eerste op het ijs gooien voor het onechie, maar toch leuk. Het kon daarna echt beginnen. En dan maar hopen op de goede afloop. We zouden het zien……….
In het Groningse doel zagen wij Dylan Tomas Koltai.
Oei in de eerste periode al snel een schot op het doel van GIJS, maar gehouden. Omgekeerd idem dito. Een mooie kans mis, retour ging maar net goed, dus schot gehouden. En zo ging het een tijdje door, kansen mis of gehouden, reddingen ter nodige afwisseling. Kreeg me daar een Gijsie een forse straf 2 + 10. Gelukkig maakten de Lions er geen gebruik van. Dus compleet en toen wel 0-1. Een Lion naar de strafbank en jawel, PP doe er wat mee: Bas Snijder scoorde PP1-1, assist Tim Bartels. Zo dat kon weer alle kanten op. Wat reddingen en een opstootje, beide partijen straffen. Onze goalie ging even uit zijn doel, leek mij griezelig en onzin, doch wie ben ik? Maar in een tijd van ja en nee stond hij weer op zijn plek. Alles raakte compleet, kans mis, redding en op naar de pauze.
Een restje straf voor GIJS in de tweede periode, dat ging goed. Schot goede doel, je raad het al, gehouden. Reddingen van onze goalie, kansen en zo ging het maar afwisselend door. Maar oh lieve hellup, straf GIJS en maken die Lions er PP1-2 van. Tja en aan kansen voor GIJS ontbrak het niet, maar het lukte maar niet. Een eng moment, een redding en pracht kansen ga zo maar door. Oh, en wat rollebollen. Een paar straffen, maar niemand deed er wat mee. Dat was aan de zijde der Lions natuurlijk niet erg hihi. En alweer pauze.
En van de derde periode moesten we het hebben. Na een redding en na slechts 45 seconden wist Kevin Zimbelmann samen met Alexander Zimbelmann en Roman Hup de stand gelijk te trekken 2-2. Maar wat ons GIJS ook probeerde, ook met PP, reddingen, het mocht niet meer lukken. Echter ook de Lions kwamen niet meer aan bod. En daarmee kwamen we in de verlenging terecht.
Dat betekende drie tegen drie. Kreeg GIJS nota bene een straf, toen werd het vier tegen drie. Time out voor Dordrecht. Vallen en opstaan. Schot goede doel gehouden, en nogmaals geen punt. Een doel dat ging tippelen. En ook hier kwam geen uitslag uit voort.
Dan maar shut out, dus penalty shots. Tevoren werd de ‘baan’ naar de beide doelen nog even gedweild. Dus wie doet je wat, ijs is glad. Op de tribune waren mijn buurman en ik er heilig van overtuigd dat de puck echt in het goede doel kwam, van GIJS dus, en hij was voor Dordrecht, dus dan moet het toch wel waar zijn dacht ik. En helaas werd het niet door de scheids gekend. En zo werd tenslotte gewonnen door de Lions met 2-3. Warempel het gezegde klopte: het venijn zat in de staart!
Hedi