Laten we eerlijk zijn, de hele reguliere competitie is gewoon een aanloopje naar de play offs. Als je goed genoeg bent mag je meedoen en anders ‘oeps, jammer dan’. Nou de Seahawks mochten meedoen en speelden op zaterdag 5 maart 2016 de eerste wedstrijd in het kader der play offs en wel in Kardinge alwaar Kemphanen 4 uit Eindhoven hun kunsten ook mochten vertonen. Een klein team, maar wie weet klein maar fijn dacht ik voor aanvang schichtig.
De halve finale en de wedstrijd zou gelijk beslissend zijn voor wel of niet naar de finale. Ik verklap nog niets anders lezen jullie mijn verhaaltje niet. Dit in de hoop dat er niet stiekem op internet geloerd is, dit voor de thuisblijvers uiteraard.
Dus lekker thuis in Kardinge op het hout, iedereen kon komen kijken. En dat deed men ook, een behoorlijk gevulde tribune met veel enthousiaste mensen en vooral een boel lawaai, je weet wel toeters en bellen.
Arian Eijer verdedigde het Seahawks doel. Assisten onderaan, straks snappen jullie wel waarom.
De eerste periode startte en het leek of de Hawks het nog niet helemaal in de tang hadden. Icing was favoriet. Echter mijn ongerustheid was van korte duur, want na ca. 1,5 minuut scoorde Jord Kiel het eerste doelpunt, 1-0. De Hawk goalie, je weet wel Eggy, had ook wat werk, want de Hawks waren even de richting kwijt, maar enige minuten later componeerde Kris Snijder 2-0 en dat was ook nog een PP’tje. Ladingen confetti sierden de toeschouwers. Die vermaledijde Kemphanen scoorden 2-1. Oeps, dat was de bedoeling niet. Straf voor een Hawk, wij waren het er helemaal niet mee eens hoor. Het werd vreselijk spannend, want Eggy moest stevig aan de slag. Een mooi schot richting goede doel werd met het jatje gevangen en nog eens nota bene. Een Hawk kreeg opnieuw straf, het ging maar net goed. Maar toen, maar toen zag Igor het licht en maakte er SH 3-1 van. Nog wat kansen en drie minuten pauze.
Haha, drie minuten pauze, daar rook je toch geen peuk in vooral niet als je er nog bij staat te kwekken. Dus zoals te doen gebruikelijk kwam ik (en nog een zootje) een paar minuten te laat weer terug en zoals als eveneens gebruikelijk, men scoort in die tijd. Daarom doe ik het soms ook expres hoor. De stand was intussen 5-2 en die bleek als volgt tot stand gekomen. Ja dat weet ik toch, want ik laat altijd een secretaresse achter en zij verricht haar taak uitstekend. Kortom 3-2 was even schrikken, maar 4-2 door Ronald Koops en 20 seconden later 5-2 een product van Harry Janssen. Een Hawk mocht naar de strafbank, liep goed af. En de Groningse heren konden weer eens niet tellen, straf, liep ook goed af. Zo gingen de straffen door vooral voor de Kemphanen. Enfin Eggy had wat te doen, er werd wat gerollebold, kansen om te zoenen. Hetgeen opnieuw ladingen confetti betekende, ook toen de puck niet bleek te zitten, een beetje te optimistisch dus. Het werd echter nog 6-2 door Edwin Pijl in zijn uppie.
Grote pauze, dus nu op tijd mijn plaats ingenomen. Nauwelijks begonnen of een Kemphaan was weer stout, niet dat het zoden aan de dijk zette. Dat kwam even later, weer een punt van Edwin Pijl, 7-2. Een Kemphaan ging Eggy pesten, maar dat lukte niet. Het goede doel werd weer gevonden door Sabri Edskes, 8-2. Tjalling Stellema raakte geïnspireerd tot 9-2. Een fractie later verschalkte Gill Göbel de Eindhovense keeper, 10-2. Pieter ter Haar schoot SH11-2 er in, een Hawk had namelijk straf. Ook een Kemphaan straf, bracht niets op. 12-2 kwam op naam van Ronald Koops zonder assist. Sabri Edskes kon het ook alleen af en dat nog wel van een gigantische afstand, zo tussen de pootjes van de Eindhovense keeper door, 13-2 ook geen assist dus. Lelijke straf voor een Hawk, die gelijk de douche kon opzoeken. En tot slot zetten de Kemphanen de eindstand op 13-3.
Inmiddels waren wij hevig gedecoreerd, want ieder doelpunt had wel ladingen confetti opgeleverd, zelfs als het afgekeurd bleek. Maar feestelijk was het wel en het betekent voor de Seahawks de finale. Dames en heren, komt dan allen tesamen en juicht!
Assists: Edwin Pijl (2x); Iwan Beukeveld (1x); Igor Shumlyanskiy (1x); Tjalling Stellema (1x); Pieter ter Haar (1x); Kris Snijder (3x); Peter Visser (1x); Peter Visser (1x); Gill Göbel (1x); Vincent Orfgen (1x); Sabri Edskes (1x);