Nou ja als je een beetje geduld hebt natuurlijk. Ik spreek hier louter van ijshockey hoor, mij zijn jullie nog niet kwijt en als het effe kan nog lang niet. Hoewel ik niet piep meer ben, ik piep nog een heel end weg hopelijk. Wat ik met dat einde bedoel snappen jullie vast wel! Het einde van de periode zonder ijshockey! Precies en dan maar hopen dat corona geen roet in het eten gooit. Natuurlijk zijn er erger zaken, maar voor deze ijshockeygek is dit ‘zomerreces’ al een moeilijke periode.
Nu konden we een plekje reserveren teneinde de komende wedstrijden te bekijken met gepaste afstand tot elkaar. Dus wat denk je………. Ik snelde richting Kardinge op de geplande datum teneinde dat plekje veilig te stellen. Dan heb ik ook nog eisen, ik wil op mijn kont kunnen zitten, staande schrijven lukt mij niet. En geen aantekeningen maken is er ook niet bij, want ik moet toch een heel verslag kunnen pennen. En misschien was ik wel een beetje lastig, maar hoera een mooi plekkie is gelukt! Kortom de mogelijke voorbereidingen zijn getroffen en nu dan maar wachten op de dingen die komen gaan.
Met mijn ongetwijfeld beperkte verstand had ik niet zoveel gesnapt van de huidige planning van wedstrijden. Doch kenners hebben er over nagedacht natuurlijk. Nou ja en ik snap wel dat de jongens moeten spelen, maar de logica van de planning ontging mij gewoon enigszins. Gelukkig bleek ik niet de enige te zijn, alzo was ik in dit geval misschien geen dom blondje of voor de grapjassen een dom witje.
Oeps en dan ben je bij Kardinge, ga je naar binnen, op naar de stip die zich te midden van de ijsbaan (zonder ijs) bevindt, teneinde de reservering voor de nabije toekomst dus te plegen. Heimwee sloeg dus onmiddellijk toe……….. maar positief denken, aan alles komt een einde, dus ook aan het wachten op ijs!!! Heel wat mensen zetten hun tanden alleen nog maar in het glas op het nachtkastje, maar zo zijn die lieden van GIJS absoluut niet, daar wordt flink gewerkt om alles weer op de rails te krijgen!
En dan ga ik af en toe ook eens in een album kijken naar foto’s van mijn ijshockeyende zoon en nog wat verder teruggebladerd (veel verder eerlijk gezegd), vond ik nog een fotootje van ondergetekende op een ijsbaan in een zweefstandje. Heel, heel lang geleden zat ik op kunstrijden in de oude ijsbaan in de Houtrusthal te Den Haag. Tja, ijs heeft altijd mijn grote belangstelling gehad en dat zal ik wel nooit meer kwijt raken!!! Ik hing toen al aan de boarding na afloop teneinde training van ijshockey te zien. En mijn moeder ongeduldig ‘opschieten kunstrijden is voorbij’, haha en ik een beetje ongehoorzaam…………niet weg te branden. Oeps het ijs smolt er overigens niet van hoor.
Oh en deze ontboezeming is van woensdag 1 juli 2020………. Ik ging met mijn autootje met ‘vliegende’ vaart dus naar Kardinge, ruim op tijd, want ik ben overal altijd te vroeg. Nou ja beter dan te laat. Om mij snel op de alom bekende stip te melden voor dat stoeltje voor het volgende seizoen, zie boven. En dat alles natuurlijk met de verstandige afstand, maar denk maar niet dat het enthousiasme minder is!
Werd mij ingefluisterd dat er hedenavond een buitentraining zou zijn van het eerste team. Dat leek mij geweldig en mijn plan was dan ook weer richting Kardinge te trekken. Nu gooide het weer roet in het eten, althans boven mijn huis. Het goot, tja en dan kiest een oud vrouwtje toch voor droge voeten.
Maar…………… wat geen ijshockey betreft: hoera dat einde nadert…….