Zo, het was alweer zondag geworden en gelukkig was er nog ijs te ruiken in Kardinge. Het mag duidelijk zijn dat ik dan beslist niet thuis blijf. We spreken van 4 november 2018 en de Black Spirits, van ´ons´ dus, tegen de Enschede Lions. De teams staan redelijk bij elkaar in de buurt op de ranglijst, dus het kon best spannend worden schatte ik in. Natuurlijk zou ik, ongetwijfeld samen met nog wat supporters, hard toejuichen. Wie weet hoe dat helpen kan en meer kan ik niet doen toch? Meedoen zou een directe ramp zijn, hoewel de Lions zich mogelijk een rotje zouden schrikken en terecht. Ik zou ze zo van het ijs vegen, hoe vertel ik niet! Misschien huur ik de zamboni dan wel in……
Kortom, volgens het woordenboek zijn ‘spirits’ trouwens bommenwerpers, dus werp die bommen maar in het goede doel in dit geval. De doelverdediger der Spirits bleek Theo Mertens en hou het doel zo schoon mogelijk fluisterde ik van uit de verte toe.
Er werd nog even door een in onze vereniging actieve meneer meegedeeld dat de vorige gasten in Kardinge zo´n stinkende kleedkamer had achtergelaten, dat alle deuren potdicht moesten. Men meende het zelfs op de tribune te bespeuren. Nou ja, neuzen dan ook maar dicht en aandacht bij de wedstrijd.
De eerste periode begon zoals vaak te doen gebruikelijk, met heen en weer gedoe. Wel al snel een schot op het goede doel, doch gevangen. Ook het Spirits doel werd belaagd, maar Theo stond er niet voor niets. Al snel kwam er een straf voor een Lion, echter snel gevolgd door een straf voor een Spirit. Het zette geen zoden aan de dijk. Alles compleet. Oei door het oog van de naald voor Groningen. Wat kansen en hoera Henk Keijzer scoorde in zijn uppie 1-0. Theo kon al snel weer redden. Straf Spirit en nog een er bij, oeps, maar het ging goed. Weer vier spelers en weer compleet zonder schade. Echter de fluitist kon het niet laten en floot weer en wel voor een straf voor een Spirit. Tja en daar maakten de Lions gebruik van 1-1. De periode snelde naar het einde, doch Henk Keijzer wist die prettig af te sluiten met 2-1, weer alleen. En drie minuten rust.
In de tweede periode kon Theo al gelijk redden, er stond nog een restje straf voor een Spirit. Hè bah, het werd 2-2. Maar de Lions konden er niet lang van genieten, want Henk Keijzer schoot weer alleen de 3-2 in het goede doel. Nog wat kansen, een valpartij voor de broodnodige afwisseling, een redding, een oog van de naald. Theo gooide een scheids omver………. Oei, liep met een sisser af. Het leek wel een circus, en er werd ook nog geknield. Theo kon niet niksen, deed ie ook niet. Toen wist Henk Keijzer opnieuw allenig 4-2 te scoren. Luid gejuich uiteraard. Joel Altepost vond het niet genoeg en luttele seconden later met assist van John Meiring, 5-2! Een Lion was stout, dus zitten. Pracht kans voor Harry Janssen om PP 6-2 te scoren, assist Henk Keijzer. Op naar een echte pauze.
En dan onvermijdelijk de derde periode. Theo kon gelijk aan het redden. Omgekeerd ook kansen. En er ontstond onenigheid, dus straffen. Er werd wat afgefloten, de Spirits konden niet tellen, too many je weet wel. Tja en dat gebruikten de Lions, 6-3. Enfin de Spirits raakten compleet. Weer gefluit, wat overleg, een Spirit mocht gaan douchen vanwege een koppende beweging werd mij ingefluisterd, 5 + 20, ga d’r maar aan staan. Theo redde een paar maal. En toen een ‘technische’ storing, de klok liep niet en zo duurde een straf ook wat langer. Alles kwam goed. Het ijs bleek glad, dus……….glijen maar. Hoe dan ook het werd 7-3, gescoord door Marcel Altepost, assist Harry Janssen. De wedstrijd eindigde met straf voor beide partijen.
Zo dat zat er weer op, leuke uitslag voor de Spirits. Het aantal kijkers was niet groot, maar de zeer luidruchtige ondersteuning van een aantal jongelui uitbundig. In de pauze werden zij nog ernstig toegesproken, het hielp een beetje. Nou ja positief denken, het was beter dan in snikken uitbarsten. Het was wel wat rommelig, af en toe leek het een circus, maar met zo’n slot, hoe hindert dat nou.
Ik had weer heel wat te schrijven, waarop ik een goede raad kreeg. Inspreken in een apparaatje en thuis afluisteren! En al noem ik in principe geen namen behalve van spelers, dit keer een uitzondering, het was een gouden tip van Flip!