Het is weer weekend, de tijd snelt voorbij. Maar zolang er ijshockeywedstrijden zijn, vind ik het geen ramp. Ik heb het nu over de wedstrijd van zaterdag 27 oktober 2018. GIJS Groningen 1 ging de strijd aan met Tilburg Trappers en wel thuis in het eigen vertrouwde Kardinge. Wel zo makkelijk voor de talrijke supporters. Het was inderdaad weer dringen geblazen. Nu ben ik altijd aan de vroege kant, zelfs als het niet om ijshockey gaat. Een raar trekje van me, ik geef het ruiterlijk toe. Andere rare trekjes laat ik mij niet onvoorzichtig over uit. Nou vooruit, eentje dan! Ik schrijf steeds verslagjes over de ijshockeywedstrijden van bovengenoemde GIJS. Sorry, ik kan het niet laten. Bovendien lezen staat vrij, dus ook niet lezen. Malloot, nu ben je al begonnen met lezen……….
OK, daar gaan we dan. Wel enigszins gehandicapt, want Tom mag het doel niet in vanwege de straf in de vorige wedstrijd. Zo ook een speler. Tja, er is geen keuze, wat mot dat mot! Overigens waren enkelen onder ons die meenden dat dit wel eens geen makkie kon worden, ook al omdat Tilburg een geduchte ‘vijand’ leek. Enfin we zouden het zien. Positief denken raadde ik met klem aan. Of het zou helpen is een tweede, maar je moet ergens beginnen.
Nu werd het doel verdedigd door Bo Ossewaarde, een jongeman waarin wij uiteraard alle vertrouwen hadden.
Oh en op verzoek van een buurman moest ik even melden: het ijs werd super glad gedweild door de ijsmachine! Dat was ook de bedoeling mijns inziens…..
De eerste periode bracht het volgende, namelijk een goed begin. Tilburg probeerde wel gelijk flauw te zijn door een schot op Bo, maar hij redde. Kans mislukte en Bo mocht weer redden. Toch duurde het maar 1.33 minuutjes of Senna Miller schoot GIJS naar 1-0, assist Dylan Foks en Rodney Kuiper. Een straf voor Tilburg leverde niets op, echter Danny Kerstholt wist er even later 2-0 van te maken, een handje geholpen door Senna Miller en Dylan Foks. Het tempo lag hoog constateerden wij op de tribune. En zo van de ene naar de andere kant. En straf voor GIJS hielp de Trappers niet. Een straf voor een Trapper deed wel wat voor GIJS, David Bartos scoorde PP 3-0, assist Tim Bartels. De periode werd besloten met een straf voor onze keeper.
In de tweede periode mocht Bo redden. Gezien de straf voor GIJS maakten de Trappers mis(in mijn ogen hihi)bruik van hun situatie door PP3-1 te scoren. Wel compleet natuurlijk voor GIJS. De Trappers oogstten een straf, PP maar GIJS deed er niets mee. Totaal boven ons verstand ging dat onze keeper effe uit zijn doel ging, maar gelukkig snel weer terug. Wel schoten op het goede doel. Bo had ook werk aan de winkel. Kansen voor GIJS waren er zeker, doch de puck wilde niet in het goede doel. Bij de Trappers ging dat juist wel en het werd 3-2. De spanning steeg dat laat zich denken. Het spel werd wat rommelig naar de smaak van wat supporters. Nog een redding van Bo en pauze om bij te komen.
Zoals wel meer, kwam ik iets te laat weer op de tribune, slechts 13 seconden. Echter in het verleden deed ik het wel eens expres, omdat onze Gijsies dan prompt scoorden. Oei dat geeft wel te denken! Nu dus niet, erger nog na 29 seconden maakten de Trappers de stand gelijk 3-3. Het werd wat wild op het ijs, de puck vloog over het glas. Kansen mis, redding Bo. Een GIJS speler legde het loodje, even maar gelukkig. Trappers straf, hielp geen barst. Nota bene ze maakten er na compleet 3-4 van. Bo redde weer volop. Het retourtje bracht niets op. Opnieuw een Gijsie plat, maar niet dramatisch. Onbenutte kans, doodenge momenten, kleurenblindheid sloeg toe bij GIJS en het werd 3-5 en zo snelde de wedstrijd naar het einde.
Dat het geen makkie zou zijn wisten we eigenlijk wel immers, maar hoop doet leven. En er volgen natuurlijk nieuwe kansen bij volgende wedstrijden. Grijp ze jongelieden! Neem de raad van een oude hevige supportster aan! En wat moet ik verder van de wedstrijd zeggen? Een goed begin is het halve werk blijkt dus niet altijd op te gaan……