Zit je reikhalzend uit te kijken naar het zonnetje en dan krijg je dat wel, maar met een hand vol minne graden erbij. Nu wil ik natuurlijk niet moeilijk doen, dat helpt toch niet en bovendien ben ik gek op ijs zoals alom bekend. Dus niet zeuren, zolang het niet glad op de weg is, kun je overal komen. Vandaar dat ik zaterdagavond 3 maart 2018 reikhalzend, alweer, uitkeek naar de wedstrijd van onze Racoons tegen de Luttikhuis Enschede Lions Ladies 1. Tjongejonge, wat een bek vol die Ladies. Er vanuit gaand dat het ook echt Ladies zijn, noem ik ze dus verder gewoon Ladies. Effe gespiekt op de NIJB site teneinde hun niveau te peilen. Nou met flink aanmoedigen door de supporters van GIJS, moet het toch kunnen voor onze Racoons. Enfin, wij zouden het zien wat het zou worden.
Nu rees mijn optimisme de pan uit toen ik het team der Ladies zag. Zegge en schrijven zeven ladies en dat tegen wel drie lijnen Racoontjes. De ladies beschikten over een coach die ongetwijfeld het beste poetsmiddel had uitgevonden en daarbij ook nog goed bij stem was. Trouwens slechts een paar trouwe bezoekers op de tribune. Buuv en ik besloten weer voor tien te tellen oftewel te schreeuwen, oeiiiiiiiiiiii enzo. Kom op, daar gaan we! Soewana de Wilde verdedigde het Groningse doel.
De eerst periode begon goed met een schot op het goede doel, maar helaas gehouden. Nog maar eens proberen en gevangen. Enfin er volgden meer kansen en ook Soewana stond haar vrouwtje. En zo ging het een tijdje door en wij kwamen tot de conclusie dat de keepster der ladies ook te goed was. Toch lukte het eindelijk, 1-0 geen idee wie het schot loste, en buuv kon mij ook niet souffleren, dus NN besloten wij. Hoera, 2-0 was ook zo gebeurd, Nog een kans mislukte. Ha, 3-0. We kwamen er weer niet goed uit wie gescoord had dan wel geassisteerd, in ieder geval moeten mijns inziens de volgende namen genoemd in deze periode, Berber van den Hengel, Marsha de Wilde, Jose Luikens, Bianca Schipper, Sophie Smid.
En we gingen drie minuten pauzeren. Als je het uitgesproken hebt is het al zowat om.
Dan de tweede periode met bijna goed, je snapt wel wat ik bedoel. Wat rollebollen en een Lady kwam akelig ten val, de schouder leek te zijn beschadigd en zij droop af naar de kleedkamer. Dus nog een lady minder. Een schot op het goede doel en gevangen, er had gewipt moeten worden was onze conclusie. Nog meer kansen maar toen raak, 4-0 door Jose Luikens, assist Sophie Smid. De keepster der Ladies redde dat het een aard had, toch werd het 5-0 door Shannon Kearnan (?), assist Amy Keijzers. En een fractie later, 6-0 door Sophie Smid, assist Berber van den Hengel. Al de luide aanwijzingen ten spijt van de coach der Ladies vooral voor ‘Robbie’, zagen zij geen kans te scoren. Zij kregen ook nog een straf, maar PP wat doe je er mee, de Groningse dames deden niets uit sportiviteit natuurlijk…..
Op naar de derde en laatste periode. Weer kansen en een redding van Soewana. Haha en toen 7-0, gescoord door Jose Luikens, assist Sophie Smid. Het kon niet op, 8-0 op, Bianca Schipper maakte dit met assist van Merel Slopsema (?). Er volgden nog heel wat kansen en vele reddingen van Enschede, want zij hadden heus ook een prima keepster ter beschikking, alleen Racoons waren meer schietgraag.
Hopelijk heb ik geen dames te kort gedaan door de al of niet vermeldingen.
De winst was binnen, hoera, hoera. Ik ben in dit opzicht nu eenmaal een inhalig typje. Als ik bijvoorbeeld bij klaverjassen verlies, zal me dat een vette salamiworst wezen, maar Gijsies, die moeten in mijn ogen altijd winnen. Hebberig hè……….