De tijd vliegt voorbij, het einde der reguliere competitie 2017-2018 is in zicht. Echter we begaven ons op 27 januari 2018 toch nog even naar het ‘buitenland’, jawel helemaal naar Friesland. Om precies te zijn naar Leeuwarden alwaar GIJS Groningen 1 de tegenpartij speelde van IJCCL Capitals Leeuwarden 1. Een mond vol maar dan heb je ook wat. In mijn eigen koekblik gekropen en vaart gemaakt teneinde ruim op tijd ter plekke te zijn. Dan kun je nog effe bij komen, een paffertje pakken (foei toch meisje!!!) alvorens met een serieuze snufferd op de tribune plaats te nemen. Gelukkig had ik Tom bij me, nee niet de keeper, maar dat leuke apparaatje waarmee je onmogelijk zou kunnen verdwalen, want daar ben ik een kei in (niet verder vertellen s.v.p.). Het weer was guur, het regende en het waaide hard, maar we hadden de hoop op een aardige wedstrijd niet opgegeven. Nou ja dat bleek toch misschien wat optimistisch, let op, daar komt het………….
Tom Korte bevond zich in het Groningse doel.
In de eerste periode gingen de Capitals er gelijk met de puck vandoor, heel even trouwens toen retour en weerom. Tom had gelijk wat te doen. Een schot op het goede doel werd door de pittige dame in het vijandelijke doel keurig gehouden, nou ja keurig, van mij had ie door gemogen natuurlijk. Maar we hoefden niet erg lang te wachten of het werd 0-1, een doelpunt van Romeo Stroosma, assist van Dion Kunst en Fenno Mulder. Zo de kop is er af meenden wij. Pffft , Gijs straf, liep goed af. Een Capital straf leverde ook niets op en ik zei nog PP doe er wat mee, het hielp dus niet. Nog een straf voor GIJS bracht eveneens geen schade toe. En wij maar soufleren ‘doelpunt maken’, het duurde wel even en toen luisterde Joop Uchtman, 0-2 met als hulpje Rodney Kuiper. Tja de Capitals namen wraak, 1-2. Nog kansen, nog reddingen van Tom en we konden pauzeren. Brrrrrrrrrr. buiten was het nog kouder.
De tweede periode. Opnieuw wisten de Capitals de puck in bezit te krijgen. Zij kregen al snel straf want ze konden niet tellen. Niet dat het hielp, want de Gijsies deden er weer niets mee. Hetzelfde gold trouwens voor de tegenpartij, gelukkig maar. Tom had nogal wat te redden. Het was een rommelig gedoe. Een kans en mis. Een kluwen spelers voor het goede doel, weer kansen, weer reddingen van Tom. Kortom een geknoei van jewelste. Kansen en reddingen wisselden elkaar af. Het leek ons dat de Capitals òf Spaanse pepers hadden toegediend gekregen dan wel paardenvlees hadden gegeten. Niet dat het hielp aan doelpunten, maar de ‘inzet’ zullen we maar zeggen. Nog een straf voor GIJS en een straf voor een Capital en de periode was weer om.
Zet ‘m op witte muizen fluisterde ik naar de Gijsies in de derde periode en Tom begon gelijk met redden. Inmiddels waren beide partijen weer compleet. Schot op goede doel zat naar onze smaak keurig. Effe was er twijfel, niet bij ons, hoera het ging door, dus het werd 1-3 gescoord door Kevin Kuiper in zijn uppie. Straf GIJS en even later weer onenigheid dus voor beide partijen straf. Tom had werk, maar er waren ook kansen en dat mondde uit in 1-4, een doelpunt van Joop Uchtman geassisteerd door Dylan Foks. Toen kon GIJS niet tellen en dus moest Tom redden. Even rust omdat Tom zich opnieuw in de uitrusting moest werken. Daarna sloeg de onrust hevig toe, vechten, geen straffen viel dus mee. Enfin nog meer onenigheid op het ijs, alles tegen alles, nu wel weer vele straffen en zo nog even door tot 5 seconden voor het einde.
Ik was zeer verheugd vanochtend dat de wedstrijd reeds op de site stond, want de speaker was weliswaar heel luid, doch niet goed verstaanbaar vonden buuv en ondergetekende. Dus burenhulp was in dit geval niet aan de orde.
Wat de wedstrijd betreft, om kort te gaan: wel weer winst, maar een zooitje, meer kan ik er niet van maken.