Dat is mijn excuus voor het feit dat ik niet in Geleen zat, doch weer op het hout in Kardinge. Want…………. de GIJS Seahawks gingen strijd leveren tegen de GIJS Black Spirits en wel om het kampioenschap in de vierde divisie. Dat gebeurde allemaal op zondag 13 maart 2016 in Kardinge, twee GIJS teams speelden die pot logischerwijs aldaar.
Waarom ik daar met mijn eigenwijze neus zat mag duidelijk zijn. In de eerste plaats draag ik geen rok, of ik een hemd heb gaat niemand wat aan, maar de hoofdzaak is dat ik twee dierbaren bij de Seahawks heb spelen. Duidelijk is daarmee waar mijn toejuichingen en hoop naar uit gingen.
Overigens zou ik op de hoogte gehouden worden over de prestaties in het ‘zonnige’ zuiden, dus mogelijk als ik inspiratie heb, maak ik nog een babbeltje er over.
Ook voor de wedstrijd van de beide Gijsies teams was reclame gemaakt en was de bezetting aanzienlijk oftewel een volle bak. De Seahaks fans aan de ene kant en de Black Spirits fans uiteraard aan de andere kant, want verschil moet er zijn.
Arjan Eijer, Eggy in de wandeling, mocht het Seahawks doel verdedigen.
De eerste periode begon voor een dom blondje doodeng, want het ging de verkeerde kant op. Niet lang gelukkig, de kansen keerden en bijna. Maar toen kreeg een Hawk straf en ik de schrik in de benen. Buuv en ik waren het er gloeiend over eens, dit was flauw. Enfin, heen en weer dan maar. Even dachten we dat ie zat, de puck bedoel ik in het goede doel, maar neen driewerf neen. Gedoe voor het verkeerde doel, de fluit en weer straf voor een Hawk, wij snapten er niets van. Kreeg ik toch helemaal de stuipen, de Spirits scoorden PP 0-1. Dus wel compleet en het heen en weer begon weer. Een Hawk gevloerd, een Spirit straf zo hoort dat. PP doe er wat mee, ze konden het wel tenslotte was gebleken. Nee hoor, niet doen. Spirits weer vier spelers, maar ook een Hawk kon gaan zitten. Maakt niet uit vond Peter Visser en maakte er SH 1-1 van. Zo ging ie goed, zo ging ie lekker en Ralph Heeringa deed er een schepje bovenop, 2-1. De Spirits konden niet tellen en dus straf. Het werd zomaar pauze.
Ongebruikelijk duurde die pauze 15 minuten, maar alles kan. Restje PP deden de Hawks niets mee. Erger een Hawk kreeg weer straf, maar dat liep goed af. Pieter ter Haar vond het tijd voor 3-1. Tjongejongejonge, maakten die Spirits er 3-2 van. Oef ze zijn er nog niet merkten wij angstig op. Maar daarom niet getreurd, want Kris Snijder zorgde voor 4-2. De confetti zat ons al in de haren. Een kans om te zoenen, mis. Weer wat straffen over en weer en Jord Kiel scoorde 5-2, een heel sneaky doelpunt dat luid applaus verwierf en een boel confetti. Het gefluit ging door, de wedstrijd ook. Het werd 5-3, jakkes. Geen probleem vond Kris Snijder en allenig maakte hij er 6-3 van. Weer wat beeldige kansen. Ook Eggy kreeg werk aan de winkel en stopte wat er te stoppen viel. Nog wat abuse van een Spirit. Weer mogelijkheden, geen punten, wel straffen. Ook een Hawk kreeg 10 minuten extra, hou je bekkie dan ook dicht. Het werd weer pauze om bij te komen, althans voor mij is dat dan hard nodig, want mijn hart heeft wat te verduren.
Tja en de derde periode, te beginnen met twee Hawks op de strafbank. Gelukkig ging het allemaal naar wens. Kansen, bijna en Eggy weer redden. Opnieuw voor beide kanten straffen waar wij simpele zielen niets van snapten, temeer daar het zich prompt weer voordeed. Volgens enige supporters sloeg het als een ….. (je weet wel) op een trom. Toen schoot Tjalling Stellema de Hawks naar 7-3. Luttele seconden later maakte Harry Janssen er 8-3 van. De fluitist had er nog niet genoeg van en floot nog twee Hawks naar het schavot. Maar de Spirits maakten niets meer klaar. De handel raakte compleet zonder schade en dat was het dan.
Na een fraai fluitconcert, rijp voor een groot orkest, werd de eindstand werd dus 8-3 voor de Seahawks en dat betekende kampioen van Nederland in de vierde divisie! Of dat een feestje zou worden………….reken maar van yes, maar eerst nog de uitreiking van medailles en uiteraard de beker. Die beker mag wel met een hoofdletter eigenlijk, want het was me toch een kanjer. Nou ja dat zijn die Seahaws ook. De champagne spoot over de spelers e.d. Snappen jullie nu waarom ik in Kardinge zat en niet in Geleen? Juist, dat had niet met champagne te maken, nee het hemd was nader dan de rok.
Assists: Jord Kiel (2x); Ronald Koops (1x); Igor Shumlyanskiy (1x); Sabri Edskes (2x); Harry Janssen (1x); Tjalling Stellema (1x);