Weer een uitje en wel naar Eindhoven dit keer. In de goede afloop had ik nog niet zoveel vertrouwen vanwege eerdere hoge ogen van de NIJA, de tegenstander van de Gijs Bears Groningen, maar men moet positief blijven denken dus dacht ik groot. Oh en het speelt zich allemaal af op zaterdag 28 december 2013!
De busreis was een vermomming als het ware, want wij reden vermomd als basketballers naar het zonnige (echt waar!) zuiden. Hoezo vermomd zal de intelligente opmerkzame lezer (de enigen die ik heb natuurlijk) zeggen? Wel wij reisden in de gevlamde bus, van de Flames dus.
Een goede reis hoor daar niet van. De rit werd flamboyant geopend met visserslatijn. Je weet wel van die hele, hele, hele grote jongens aan de lijn. 0f heet dat aan de dobber? Sorry, ik ben maar een dom huisvrouwtje……..
Voor ik het vergeet, we hadden dit keer twee Kezen aan boord, oude Kees en chauffeur Kees. Onderscheid moet er zijn!
Aangekomen in Eindhoven een luxe plekje voor de bus. Wij begaven ons eerst achter de koffie, toen achter de peuk en toen begaffelden we het inschaatsen. Het Gijs Bears team was niet geheel compleet, maar men moest het er mee doen.
Het ijs werd spiegelglad gemaakt door een zambonerin dit keer. Een gering publiek bezette de tribunes, waarvan toch maar liefst negen Groningers/Assenaren.
Ja hoor, Tom Korte stond in het Groningse doel en het feest kon beginnen.
De eerste periode stak af in de goede richting, echter voor heel kort en toen mocht Tom Korte al redden. Het ging afwisselend van d’ene kant naar d’andere kant, gepaard gaande met kansen voor beide partijen. Het was vreselijk spannend vanaf het eerste moment. De Beartjes kregen straf en mis ging het, 1-0 voor de NIJA. Natuurlijk compleet, maar een halve minuut later opnieuw straf. Tom kon weer aan het stoppen slaan. Icing van de tegenpartij gaf mij even lucht, heel even maar. Gelukkig schadevrij compleet en Eindhoven kreeg straf. Nou dat kon Danny Kerstholt ook, PP scoren bedoel ik. Aha 1-1 met assist van Zahir Hup en Wesley Timmermans.
Door het oog van de naald, een mooie kans, een tippelend doel, een redding van Tom en even later konden we met die stand de pauze in.
In de tweede periode begonnen beide goalies met wat vangbal. Straf voor Groningen. ‘Wij’ snapten er niets van. Dit ‘wij’ is niet majesteitelijk bedoeld, doch gedragen door meerdere Groningse toeschouwers. Niet dat dat helpt natuurlijk. Een schot op de lat van ‘ons’ doel was een meevaller. Het tempo bleef heel hoog en onze angst van de gebruikelijke mindere tweede periode bleek niet gegrond. NIJA kreeg ook straf en het prachtige doelpunt van de Bears werd afgekeurd. Het zal je maar gebeuren. Enfin, daarom niet getreurd, nou ja een beetje, en verder ging de handel. Offside van de tegenpartij werd niet gezien tot onze spijt. Een Bear kreeg straf voor iets wat de tegenpartij eerder straffeloos had geflikt. Tom redde er op los, tot het een keer niet lukte, 2-1 weer PP. Dus compleet de pauze in.
Het kon vriezen en het kon dooien, er bleef hoop op de goede afloop. En al snel in de derde periode kwam het goed schot. Kristiaan Snijder trok de stand gelijk, 2-2 met behulp van Danny Kerstholt en Rodney Kuiper. Nog een pracht kans, niet gelukt, en nog een. Met een gestrafte NIJA-klant werd niets bereikt. Helaas het werd 3-2. Het ging nog even door met kansen, reddingen, tot Mike Groenhof de geest kreeg en van grote afstand regelrecht het goede doel in schoot, 3-3. Onmiddellijk timde NIJA out. Een halve minuut later eveneens time out voor Groningen. Leuke kans, helaas.
Van iedere partij nog een boef op de strafbank en het slot van deze periode.
Want je bent er in zo’n geval niet, overtime is aan de orde. Dat moest met drie tegen drie spelers vanwege die laatste straf. Kaal op de ijsvlakte hoor en spannend op de tribune. Gelukkig werden we niet lang in die spanning gehouden. Na 34 seconden scoorde Zahir Hup samen met Klaver Jan Middelweerd het winnende de doelpunt voor de Gijs Bears 4-4!
Zo konden we vrolijk en wel vóór acht uur al in de bus naar het noorden. Voor vertrek waren we nog even voorgelicht over de gouden helm. Het bleek dat er in het nabije verleden ook een medaille werd uitgereikt voor de ‘woord van drie letter beginnend en eindigend op een ‘l’ van de week. Jullie zullen het billijken dat ik het woord niet in de mond neem. Vanwege de ontmoediging zou dat zijn afgeschaft.
Verder werd tijdens de rit uitgebreid uit de doeken gedaan hoe onhandig of handig, het is maar van welke kant je het bekijkt, mannen met kerstballen en bomen omgaan.
Daarnaast moet ik niet vergeten te vermelden dat ik weer een heel klein beetje geleerd heb! Hoe kan het bestaan hè? Men kwam voor aan ons tafeltje te spreken over een trailer. Dus ik denken aan zo’n ding achter de bus. Mogelijk voor de bagage opdat de bus minder zwaar is en wie weet dan minder brandstof slurpt. Weet ik veel en ik weet niet veel. Dat bleek al spoedig. Het is een foefje op het ijs van de een naar de ander en weer terug met de puck teneinde zich te ontdoen van de tegenstander. Zoiets geloof ik. Dus vaktaal en dat gaat ver boven mijn elegante pet.
In Groningen aangekomen, een ietsje wijzer dan ik heen ging, tenslotte weet ik nu dat er twee trailers bestaan, mijn grote vriend opgehaald, naar huis gereden, aldaar een afzakkertje genomen. Dat werd geen doorzakkertje hoor. In ieder geval: PROOST op de overwinning!