Het was weer dikkedakke op zondag 22 december 20132. We reden met de VIP bus naar Dordrecht om de SaniDumpDordrecht Lions aan te pakken. Onlosmakelijk verbonden met die VIP bus is o.a. het zetten van de koffie. De meneer die dit verzorgde kwam er aardig in, het was geen slap bakkie meer. Verder had hij nog iets geleerd. Waar hij de vorige keer zondigde door niet goed gebroekt te zijn, was hij nu helemaal zoals het hoorde en droeg de sponsor breed uit.
Zoals te doen gebruikelijk waren wij ruim op tijd en sloegen twee uur stuk. Da’s op mijn leeftijd heel wat, maar gelukkig hadden een andere dame en ondergetekende wel wat te kwekken.
Op de tribune plaatsgenomen constateerden wij dat er slechts anderhalve man en een paardenkop zaten te supporten, afgezien van de zes noorderlingen dan.
Ik hoef niet te vertellen wie er in het doel stond van de Gijs Bears.
De eerste periode dan maar. Weliswaar ging het gelijk de goede kant op, maar het werd al snel duidelijk dat de Beartjes onbesuisd te werk gingen. Wel een mis schot en wat kansen, wat hoop gaf voor de toekomst. En zoals wel meer gebeurt met hoop, die werd de bodem ingeslagen. Wel een mooie kans door een gestrafte leeuw en bijna, maar ook de verkeerde kant op. Wild sloeg men om zich heen, figuurlijk uiteraard, want anders krijg je straf. Tom redde wat hij redden kon. Wat geduw en straf voor Gijs, wel compleet alvorens Dordrecht scoorde, 1-0. Kans en mis.
Ik durfde niet meer te kijken, het leken wel natte kranten.
Pauzeren in de kou en vooral evalueren, waarbij men toch nog hoop bleek te hebben.
De tweede periode ving aan met een kans om te zoenen en nog eens en weer. Bijna ging ik echt zoenen. Een Lion kreeg straf hetgeen ik toejuichte, maar afgezien van een mislukt schot gebeurde er niets leuks. De goalie der Lions was te goed naar mijn zin. Een opstootje ter opluistering van het droeve gebeuren. Kansen en ga zo maar door. Nee geen punten dus. Tenslotte hè hè een powerplaytje 1-1 op naam van Klaver Jan Middelweerd, met assistentie van Ricardo Dijkema en Wesley Timmermans. We sukkelden door tot ruim twee minuten voor het einde der periode en toen zag Zahir Hup helemaal alleen kans er 1-2 van te maken. De Bears kregen nog straf en toch een kans, maar het bleef erbij.
Enigszins opgelucht haalde ik adem en een pilsje om het te vieren.
Dachten wij na een kwartiertje weer een voorstelling voorgeschoteld te krijgen, ben je mal! Er moest alsnog gedweild worden, een zamboni had in eerste instantie nee gezegd.
Enfin, de derde periode kwam er toch aan na een late dweil. Er volgde al snel een mooie kans en ik maar denken ‘hup, hup’. Ja hoor hij luisterde en Zahir Hup maakte er 1-3 van met behulp van Klaver Jan Middelweerd en Wesley Timmermans. Er ontstond een relletje waarop beide partijen straf kregen. Een Bear 2 minuten en een Lion 10 minuten. Alleen die 10 minuten levert dan weer geen voordeel op omdat het persoonlijk is en zij met 5 man blijven schaatsen. Tom redde maar weer eens, maar toen ging het mis, PP 2-3 voor de tegenstander. Oh jakkie, wel compleet natuurlijk. Men ging verder met wat geklungel. De goede kant op wilde niet lukken. Weer een onmin op het ijs en time out voor de Lions. Zij kregen ook nog straf en bijna lukte het. Weer straffen over en weer. Goede schoten gevangen, verkeerde eveneens gevangen door Tom (die in ‘ons’ doel stond immers). Heel sportief wachtte de Bears tot de Lions weer compleet waren alvorens 2-4 te scoren. Dit doelpunt was van Wesley Timmermans geassisteerd door Zahir Hup. Het werd de eindstand en ik was bij na aan het einde van de spanning.
Terug in de bus natuurlijk alwaar gehuld in etensluchtjes de rit werd gelardeerd met sterke verhalen. Toen die uitgeput waren stortte men zich in de Nederlandstalige muziek. Je moet er maar van houden. Het leverde veel gelach op, voor een paar was het een hard gelag.
Toen de muzikale omlijsting was uitgeput werd het bidonprobleem onder ogen gezien en van mogelijke oplossingen voorzien.
Al met al kwamen we, na vanzelfsprekend de traditionele stop, heel in Groningen. Het was een zware bevalling, maar het kindje werd toch gebaard, de puntjes waren weer binnen.
Al mijn lieve lezers prettige kerstdagen toegewenst!