Zaterdag 15 februari 2014 in Kardinge. Wat er te doen was? De Gijs Bears speelden in de halve finale tegen het NIJA Talent team. Nu eet ik al regelmatig bij wedstrijden mijn hoed op van de spanning, maar nu waren de hoeden op en bovendien was één hoed niet genoeg geweest. En ik begin niet aan mijn bezemsteel, want dan kom ik helemaal nergens meer. Nee, ik heb een heksendropje genomen of twee, in ieder geval te veel want ik kreeg er nog meer honger van. Dus heb ik voor ik vertrok nog een hapje of wat uit de kastdeur gehaald. Volgende keer moet ik er wat peper en zout op doen. Heus, je kunt komen kijken bij mij thuis, er is een stuk van ca. 10 cm in het vierkant of rond, kortom rafelig uit mijn kastdeur! Allemaal spanning…………
Een belangstellende supporter vroeg bezorgd of ik geen last van de harde wind had gehad. Nee, ik had wind achter…….
De tent was goed toegerust voor al het publiek en de opening was feestelijk. Er was een erehaag gevormd van ijshockey-uitgeruste dames met vlaggen, de namen der Gijsies werden met begeleiding van trommelslagen verkondigd, dus de spelers konden het ijs op. Eerst alleen die Gijsies. Toen werd José Schipper (soms noem ik dus wel namen) feestelijk onthaald want zij gaat voor goud en nam een cheque ten bate van het damesijshockey in ontvangst, want ze willen naar Letland.
Toen mochten de gasten het ijs op. Om helemaal goed in de kleren te zitten werden de doelen aan een nauwkeurig onderzoek onderworpen. Tja d’r zal maar een gaatje in zitten, het gat aan de voorkant is al groot genoeg, tenminste aan de kant der Groningers. Het andere gat mag drie keer zo groot wat mij betreft!
Tom Korte stond in het Groningse doel en toen kon het feest beginnen.
De eerste periode dan maar. Ze gaan bijna altijd eerst de verkeerde kant op, maar al snel een retourtje en een schot. Helaas gevangen. Echter het duurde slechts 36 seconden of de Bears zetten 1-0 op het bord, geschoten door Ricardo Dijkema, assist Klaver Jan Middelweerd. Zo lusten we er wel meer. Het spel golfde van links naar rechts en omgekeerd zoals te doen gebruikelijk. De beide keepers aan weerzijden hadden werk aan de winkel. Straf voor NIJA juichte ik van harte toe, een voor Groningen was ik minder enthousiast over, maar dat ligt aan mij. Behalve een riante kans gebeurde er niets. Nog een straf voor NIJA, uitstekend gezien scheids. Een klein opstootje en alles compleet. Weer kansen, maar die minkukels uit Eindhoven verhinderden een doelpunt. Maar niet voor lang, 8.47 minuten en hij zat! Zahir Hup scoorde 2-0, geassisteerd door Daan van Fessem. Nog wat straffen, wat gedoe, wat elkaar omhelzen (je moet positief denken). Het werd toch nog 3-0 door Daan van Fessem, met behulp van Ricardo Dijkema en Zahir Hup. Met bijna goed, bijna fout holden we naar de pauze.
De tweede periode. Het ijs bleek glad, da’s een nieuwtje! Even lette ik niet op omdat ik mijn zoon op de hoogte wilde stellen van de stand van zaken alhier en daar scoorde de tegenpartij, 3-1. Zijn ze nou helemaal van lotje getikt……… Er valt van deze periode eigenlijk niet veel meer te vertellen dan dat er kansen volop waren, maar anderzijds de aanvallen op Tom ook niet van de lucht waren. Tom redde dat het een lust was. Scoren dat het een lust was, was mij nog liever geweest. Tom was wel even zijn helm kwijt, nou ja da’s beter dan zijn hoofd.
Zo konden we weer pauzeren. Een somber tiepje hoorde ik herhaaldelijk verkondigen dat het nog wel eens niet zo goed zou kunnen aflopen, in de geest van 3-3 enz. Ik ging voor 6-1, eigenlijk 6-0, echter daarvoor was het al te laat.
De NIJA startte de derde periode door er weer met de puck vandoor te gaan. Ze kregen straf, daar genoot ik van. Maar verder dan wat geknoei kwam het niet, nou ja een klein kansje en nog een en een straf voor een Bear. Bijna mis, bijna goed, net gered, compleet. De spanning steeg tot grote hoogte, de puck soms ook.
Behalve straffen en reddingen aan weerszijde gebeurde er niets meer in deze periode. Wij leefden naar het einde der wedstrijd toe, maar wat kan er niet gebeuren in een paar minuten……….. had ik maar een stukje kastdeur bij me…….. er gebeurde niets meer.
Alvorens met mijn slottirade te beginnen moet ik even het ware enthousiasme van mijn grootste fan etaleren. Zij had zich de nagels prachtig gelakt en daarop geschilderd G IJ S B E A R S, zie je het voor je?
Enfin zo werd de overwinning binnengehaald door de Gijs Bears, 3-1. Het publiek was uitzinnig. De spelers ook en dat resulteerde in een algehele vechtpartij waar geen einde aan leek te komen en waar nog forse straffen voor konden worden geïncasseerd. Tja, voor NIJA waren de druiven zuur………
En voor straks in Eindhoven ZET HEM OP BEAREN!!! Big Hedi is watching you!