Zaterdag 13 september 2014, eindelijk gerechtigheid want de ijsbaan ging weer open. Dus jullie begrijpen, ik sprong kwiek in mijn koekblik en sjeesde naar Kardinge om dat ijs te ruiken. Nu was daar gelukkig gelegenheid voor, ’s middags clinics en zo clinicte ik wat af en ’s avonds training van het eerste team. Het kon niet op, lees vooral verder!
Na wat gesnuffel aan het geclinic voor de jeugd in ijltempo naar huis, beestjes eten gegeven en zelf wat tot mij genomen, eten hoor, geen lelijke dingen denken. En wat dacht je? Natuurlijk ’s avonds weer naar Kardinge. Het parkeren was een stuk makkelijker dan in de middag, want overdag was het dringen en op de stoep staan. Het scheelde slechts een haartje of de auto’s hingen in de lucht. Iedereen vierde Kardinge!
En wie trof ik op de parkeerplaats ‘s avonds? Een hele grote trom, toen ik goed keek wel vergezeld van de trommelaar. Gezamenlijk begaven wij ons naar het ijselijke onderkomen. De trom kreeg een uitstekend plaatsje om te voorkomen dat genoemde trommelaar iedere keer weer onder het gewicht gebukt zou gaan en dat streeft het doel voorbij tenslotte.
Oh, wat een heerlijk gezicht. Vele eerste teamers stormden over het ijs. Het gekras klonk mij als muziek in de oren, Mozart is er niets bij. Een babbeltje hier, een babbeltje daar, een peukie hier, geen peukie daar want dat mag daar niet. De aanblik van de zwetende jongelui was verrukkelijk, de stank als ze je passeerden was bedwelmend, kortom het was ouderwets geweldig. Het tempo lag zeer hoog van daar dat zweten natuurlijk. Ik zag ze onmiddellijk weer kampioen worden. Als je zo hard kunt schaatsen schaats je heel Nederland eruit. Gelukkig waren er geen anderen dan het Groningse team anders zou de competitie er al uit liggen voor die begonnen was.
Morgen ga ik weer naar de training kijken! Je hoort er wel van.
Zo, het is inmiddels morgen geworden, dus nu vandaag. De jongens raceten weer over de baan en het zag er weer veelbelovend uit. Ik heb het hele uur uitgezeten en zij maar zweten. Toch apart dat je het warm kunt hebben terwijl je op ijs staat.
Let op lieve lezers, volgend weekend twee echte oefenwedstrijden. Dus kom zaterdagavond vooral naar Kardinge om te kijken, dan zien jullie vast wat ik bedoel!
Voor ik het vergeet, dat ijs zag er weer zo prachtig uit, veel witter dan ik mij kan herinneren trouwens. Beweer nou niet dat ijs niet ruikt. Nu geef ik onmiddellijk toe dat ik een scherp reukvermogen heb, de politie zou mij in kunnen zetten als speurhond!
Tjongejonge, wat ruikt dat ijs lekker………..