Zaterdag 19 oktober 2014 racete ik alweer naar Kardinge. Ik had bedacht dat ik de GIJS Seahawks wilde zien spelen tegen Zoetermeer Panters Bigfields, een mondvol dus ik kort ze beiden af tot een gemakkelijk Hawks en Panters. Het is maar dat jullie het weten.
Genoeglijk koutend zat ik op de tribune en merkte onmiddellijk op dat er wat met de kleuren was. De Pantertjes waren in het lichtblauw en dat horen de Hawks ook te zijn. De laatsten hadden geïmproviseerd begreep ik uit de roddels en waren min of meer in het maagdelijk wit gestoken. Behalve dan de goalies, beiden in het blauw. De Hawks goalie was iets donkerder licht blauw dan de Panter. Het scheelde een fractie zodat ik steeds moest nadenken, niet verkeerd natuurlijk zo train je de grijze cellen.
In het doel der Hawks vonden wij Arian Eijer en het spel kon beginnen.
De eerste periode startte ongeveer met een schot op het thuisdoel, lekker mis. Ook nu ben ik partijdig, logisch toch. Maar even later zat ie wel, 0-1, niet leuk was de conclusie op de bank. In mijn notitieboekje stond dat het na 3.16 minuten 1-1 werd door Kristiaan Snijder, maar dat kan ik niet op de sheet terugvinden, dus zal het wel afgekeurd zijn zonder mijn toestemming…….of het was wensdenken….. Sterker nog de Panters maakten er 0-2 van, maar dat werd Peter Visser te gek en hij zette er 1-2 tegenover, SH nota bene, want de Hawks hadden intussen straf gekregen. Kristiaan Snijder kwam nu wel aan bod, hij trok de stand gelijk, 2-2, een PP doelpunt ook in zijn uppie.
Nog wat kansen en ja hoor, dachten wij. Mooi niet, dat feest ging niet door. Een straf voor een Panter, even later gevolgd door een luide toeter.
Daar moest hevig gedebatteerd worden. Zo hevig dat het publiek zich ernstig ging vervelen. En wat geschiedde toen? Zoetermeer ruimde het veld, zij wilden terug naar huis, naar mammie zeker. Het zou gaan om een speler die niet op de sheet stond of iets dergelijks. De geruchten vlogen om de oren. Enfin, kennelijk had mammie ingegrepen, want de Pantertjes bedachten zich en kwamen terug op het ijs. Een jongeman die gelijk de strafbank weer mocht opzoeken was al flink uitgekleed. Nou ja hij had de tijd immers om zich weer in de kleren te steken.
Toen deed Igor Shumlyanskiy gelijk een PP- duit in het zakje in zijn dooie eentje, 3-2. Helaas trokken de Panters de stand gelijk 3-3. Nog wat stouterikken op de bank, alles compleet en om de periode waardig af te sluiten maakte Michiel Waalboer er namens met bovenstaande Igor, 4-3 van.
Een zeer korte pauze waarin ik mij toch even naar buiten begaf om genoeglijk een paffertje te delen. Niet dat paffertje, maar de gezelligheid bedoel ik.
De tweede periode stapte ik dus een paar minuten te laat binnen. Er was al wat gebeurd, het was 4-6 brrrrrr. Peter Visser nam wraak, met assistentie van Iwan Beukeveld, 5-6. Tja toen waren de Panters weer aan de beurt, nou ja dat vonden zij, 5-7. Kansen afgewisseld door griezels aan de verkeerde kant. Toch werd het 6-7 door een doelpunt van Jeroen Hummel, assist Iwan Beukeveld en Peter Visser. Net werd ik optimistisch en 6-8, jasses. Een gestrafte Panter bracht de kans voor Pieter ter Haar om er PP 7-8 van te maken met assist van Rutger Havinga en Kristiaan Snijder. De periode werd afgesloten met een gelijkmaker, 8-8, gescoord door Jeroen Hummel, assist Peter Visser.
Een lange pauze was ons deel, dus denk je daarna gelijk beginnen. Mooi niet, probleem met de zamboni zorgde door ernstige vertraging, iets met olie of zo, niet dat i de chauffeur in de olie was, dat niet, neem ik aan.
Een wijs besluit werd genomen, het werd vuile speeltijd voor deze derde periode. Niet dat er vuile dingen gebeurden hoor. Het was een tamme periode met wel wat straffen voornamelijk voor de Hawks. Dat mocht de pret niet drukken, want SH kun je ook scoren vond Edwin Pijl, geassisteerd door Pieter ter Haar, dus 9-8. En dat werd de eindstand.
Geweldig dat de Seahawks toch gewonnen hebben. De vuile speeltijd in de derde periode werd af en toe wel even vergeten, doch om acht uur was het feest voorbij.
Merkwaardig genoeg had ik wel eens wat andere notities in mijn boekje geschreven, met name over de gemaakte doelpuntenscorers in de eerste periode, maar de schrijver van de sheet zal wel gelijk hebben. Ik ben maar een dom blondje tenslotte.
Om kwart over acht kwam ik thuis en werd ontvangen door een boze Rex. Zijn blik vertelde mij dat ik beloofd had om acht uur thuis te zijn teneinde hem zijn wandeling te gunnen, al een uur later dan gebruikelijk, en het was maar liefst…….. Hij kan klokkijken. Toen ik hem echter vertelde dat Igor had gewonnen, was het in orde. Igor kent hij tenslotte goed