Haha, eindelijk werd het vrijdag 13 september 2019. Eindelijk kon ik weer ijs ruiken! Echt waar, ijs kun je ruiken. Probeer het maar eens. Het ruikt echt heel anders dan een grasmat om maar wat te noemen. Enfin, ik kon mijn hart weer ophalen en mijn neus dus ook.
Niet dat er nu zoveel te beleven viel op die avond behalve dan de training van GIJS1 en U19. Toch leuk die knulletjes weer bezig te zien. Vooral de nuttige lessen die de nieuwe trainer hen probeerde bij te brengen. Geen makkelijke naam, Csaba Kercso-Magos, doch zijn training boezemde mij in ieder geval wel vertrouwen in. Nu wil ik niet zeggen dan ene Jansen of Pietersen het niet zou kunnen, maar……… nou ja zo’n meneer die van ver komt speciaal voor onze jongens, pffft en dat zul je weten, ook als je hem uitspreekt. En nu maar afwachten wat de heren er mee doen en dat wilde ik natuurlijk met mijn eigen eigenwijze neus van dichtbij constateren. Tenslotte moesten de Gijsies zaterdag naar Leeuwarden om het aldaar op te nemen tegen de OrangeGas Capitals Leeuwarden 1. Tjongejongejonge, wat een lange naam en dan rustte op GIJS nog de mooie taak hen te verslaan. Maar het voordeel, ze hoefden het niet uit te spreken…. En daarbij komt ook nog, men moet de moed niet opgeven, maar ook niet inslikken. Heb ik niet zelf bedacht hoor, maar desalniettemin een waarheid als een koe. Dus nu hebben we het verder over zaterdag 14 september 2019 alwaar ik tijdig arriveerde in het ‘vijandelijke’ gebied om het spel gade te slaan en onze heren toe te juichen. En met mij nog een leuk aantal GIJS aanbidders. Wel moet mij nog even van het hart dat het een erg koude ijsbaan is in, laten we nu maar zeggen ‘Vriesland’!
Voor Groningen mocht Dylan Tomas Koltai het doel verdedigen.
Oei, de eerste periode, en de Capitals vlogen er met de puck van door. Maar er werd gered. Omgekeerd ging het bijna goed. Al snel straf voor de Capitals, maar daar deden de Gijsies niets mee. Wel kansen trouwens. Sportief gewacht tot ze compleet waren. Toen kon Tim Bartels het niet laten en scoorde 0-1 voor GIJS geassisteerd door Zahir Hup en Roman Hup, een familiebedrijfje dus. De Groningse goalie kon geen duimen draaien, want de Capitals probeerden van alles. Noppes overigens. Leuke kansen passeerden voor GIJS, twee straffen voor Leeuwarden en eentje voor Groningen, doch beiden brachten geen punt in het laatje.
De tweede periode en zowel de Capitals als GIJS stelde een andere goalie op. Voor GIJS werd het Jari Nol. Helaas werd het al snel 1-1. Deze periode blonk niet uit voor de Groningers. Ik wil er dan ook niet veel woorden aan vuil maken. PP wat deed GIJS er mee, nou niets dus. Het werd later 2-1, de tranen sprongen mij in de kijkertjes. Wel kansen en ook reddingen. Nog twee straffen voor GIJS deels gelijktijdig, maar gelukkig niet verder afgestraft door nog een tegendoelpunt.
Dan maar naar de derde periode waar GIJS alweer een andere goalie in het doel zette, nu stond Bo Ossewaarde er. Ook de Capitals hadden er zat, dus ook daar weer een ander smoel. Maar hoera, nauwelijks begonnen of Bas Snijder maakte er 2-2 van, geassisteerd door Bauke Renze ten Hoeve. Een straf voor de Capitals inspireerde Zahir Hup tot PP2-3, met hulp van Tomas Krukovski en Roman Hup. Toen zakte mij toch alles af (figuurlijk hoor, anders zou het teveel afleiden), het werd 3-3. Straf Capitals en Bas Snijder maakte het goed door samen met Rodney de Jong en Patrick Kiezenbrink er PP3-4 van te maken. Maar de Capitals waren niet voor één gat te vangen, 4-4. Tja en het venijn zit wel meer in de staart! Hoera Mike Groenhof scoorde de eindstand 4-5, geassisteerd door Chris van der Vossen en Bas Snijder.
En zo liep deze vriendschappelijke wedstrijd dus toch nog in het voordeel van GIJS af. De teleurstelling lag dus geheel aan de Friese kant. Vandaar natuurlijk, veronderstelde ik, vanzelfsprekend bij de Capitals ook wat afgunst of jaloezie, hoe je het maar wilt noemen oftewel de kinnesinne!