Nu verraad ik nota bene de uitslag en begin dus bij het einde. Nou ja, kan ik ook niet helpen, dit domme blondje is zo blij met het resultaat van zaterdag 22 februari 2014. Plaats: Kardinge, tegenstander, tja wie anders dan: Nijmegen Devils.
Ik heb best een paar malle eigenschappen en een zal ik jullie verraden. Ik speel wel eens patience en ik maakte mijzelf wijs als ik meer won dan verloor zouden de Gijs Bears winnen en omgekeerd natuurlijk. Het was fifty fifty………. Dan maar positief denken hield ik mij voor!
Enfin het werd zaterdagavond en nog nauwelijks de spanning van de vrijdag te boven of ik repte mij naar Kardinge met nog meer spanning en ik niet alleen. Diverse toeschouwers fluisterden mij in dat ze erg zenuwachtig waren.
De tribune was bomvol, eivol noem het maar op. Een statribune aan de korte kant was gepland, volgens mij was het staan onder de klok geïmproviseerd. Moet kunnen.
Een legioen ijshockeykinders schaatste het ijs op met rood-wit-blauwe vlaggen aan de sticks. Zij schaatsten een paar rondjes, vormden een erehaag en onder luid gejuich werden de spelers binnengehaald. Een aantal supporters had al haast geen stem meer van de avond tevoren maar dat mocht de pret niet drukken. Hees kun je ook juichen.
De afdeling scheids was inmiddels ook op het gladde ijs. Tom Korte stond in het doel der Beartjes.
Ja, beginnen maar………
De eerste periode dus. Geen handig begin, face off gewonnen en puck naar de tegenstander geschoten. Wel heel gastvrij eigenlijk. Doch even later een beeldige kans, mis. Een Devil delayde de game en straf. Luid gejuich dat snap je. Maar met PP, wat doe je er mee? Niks dus. Wat gepruts en je kon er op wachten, 0-1 voor de Devils. Weer een duivel straf, wel een kans, geen doelpunt voor de goede partij. In tegendeel het werd 0-2, maar ze hadden wel gewacht tot ze compleet waren. Weer bijna, wat geklungel zoals ik hoorde zeggen, maar Tom redde gelukkig en weer ging het maar net goed. Ik barstte bijna in tranen uit, ik ben soms een gevoelig tiepje. Van ellende riep ik maar weer eens hup, hup. En dat hielp, 1-2 was een doelpunt van Zahir Hup, assist Daan van Fessem. Nog een mooie kans. Zahir brak uit met een mooi doel voor ogen, een Devil pakte hem en hoe het precies ging weet ik niet, maar beiden straf. Naast mij werd een complottheorie geopperd. Zahir moet je bang voor zijn, dus schakelen wij hem uit……… wie weet……..
Maar eerst pauze. Met grote moeite wrongen wij ons door de massa teneinde buiten te zondigen, je weet wel met die peuk en natuurlijk enig overleg te plegen.
In de tweede periode raakte de puck gelijk in verkeerde handen. Daarna wel wat kansen, maar ook vaak de verkeerde kant. Tot het goede moment, tenminste dat dachten wij. Een wat ingewikkelde toestand en de puck kreeg het laatste zetje van een Devil zelf in het goede doel. Dus jubelden wij bij 2-2, tenminste dat dachten we. Maar hij telde niet, want vlak er voor had de zebra gefloten vanwege confetti op het ijs. Baaaaaaaaalen natuurlijk. De zamboni moest er zelfs aan te pas komen. Wachtend op de schone baan werd bij mij een frikadel speciaal besteld. De goede man dacht ongetwijfeld dat ik de bestellingen opnam, daar ik constant aan het schrijven was. Tjeetje en dat voor een vegetariër was het wel even slikken. Maar uiteraard heb ik mijn medewerking toegezegd.
Een vriendelijk verzoek tot na de voorstelling te wachten met vreugde uitingen als confetti. Er bleek ook nog een probleem met een deur waardoor de zamboni was gereden. Alles kwam goed en het spul kon verder. Behalve straffen voor beide partijen gebeurde er niets opwindends in deze periode. Wel enge momenten, ik ben inmiddels verouderd tot 102 jaar, reddingen van Tom, kansen. Ik heb 5 blaadjes in mijn kladboekje over deze periode, maar dat zal ik de lezer besparen.
We gaan gewoon naar de derde periode met dus de stand van 1-2 voor de Devils. Lieve jongens smeekten wij, het kan nog. Twee betrouwbare lieden hadden in de pauze voorspeld dat er gewonnen zou worden. Ja, door de Gijsies wel te verstaan.
Mogelijk hadden de Bears in de pauze paardenvlees gegeten, of pepers in de kont gekregen, Zahir Hup scoorde al na anderhalve minuut 2-2, geassisteerd door Klaver Jan Middelweerd en Danny Kerstholt. Zo gaat ie goed. Weer een spatje confetti, maar ‘zambi’ hoefde er niet aan te pas te komen. Vele kansen volgden, maar ook Tom werd belaagd, maar redde met overgave. De goalie der Devils had een handdoek nodig, mogelijk om tranen weg te vegen? Over de helft van deze periode volgde 3-2, een doelpunt van Sebas Snijder, assist Ricardo Dijkema. Het publiek was hysterisch van vreugde. Maar ze waren er nog niet….. Tom kwam er nog flink aan te pas. Time out Nijmegen. Het kwam een paar maal voor dat de Bears met 3 spelers op het ijs stonden vanwege straffen. Ik dacht dat ik er in bleef…….
Een dikke minuut voor het einde begonnen velen al te juichen en dat terwijl ik geleerd heb dat de wedstrijd nooit is afgelopen voor de laatste seconde voorbij is. Dus ik durfde nog niet. Nijmegen haalde nog even hun goalie uit het doel ten bate van een extra speler. Al snel was hij weer op z’n plek. Nog 41 seconden te gaan en Groningen wilde een time out. De confetti vloog inmiddels om de oren. Ook genoemde seconden gingen voorbij en de Gijs Bears waren echt KAMPIOEN!
Het was een bloedstollende wedstrijd. Er is wat afgesnoept op de tribune, allemaal zenuwen natuurlijk. Kortom ik heb heel wat zakken langs zien trekken. Nu komt dat wel meer voor, snoep bedoel ik. Tja ook dat kun je dubbelzinnig opvatten nu ik er over nadenk. Doe maar wat je wilt, ze zijn KAMPIOEN! En daar gaat het om.
Hierdoor kon ik onmiddellijk 24 jaar van mijn bereikte leeftijd van 102 aftrekken.
Het werd gevierd op het ijs. Bloemen, medailles en beker werden plechtig overhandigd. De champagne vloog om de oren en hier en daar wat in de keel. De bloemen werden naar het publiek gemikt. En alhoewel ik niets ving, kreeg ik van een lieve supporter later toch zijn gevangen bos. Zo kon ik later gebloemd naar huis.
Kortom FEEST, FEEST, waarom?
Wel ze zijn toch eerste divisie KAMPIOEN VAN NEDERLAND!!