En ik hield mij nog meer wijze woorden voor zoals: Men moet de moed niet opgeven, maar ook niet inslikken.………………..
Voor je er erg in hebt is het alweer en week verder. En wat hebben we achter de schaatsen? IJshockey natuurlijk voor de spelers en voor mij meer iets achter de rug. Het leven gaat zo snel, bedenk dat wel. Maar nu las ik in een boekje wat ergens achter in mijn pand te voorschijn kwam een wijze spreuk, ik ga daar eens goed over nadenken: Het is niet de vraag waar de tijd blijft, maar waar hij vandaan komt. En dan denk ik diepzinnig aan zaterdag 14 december 2019, toen GIJS Groningen 1 de Eindhoven Kemphanen ontving in Kardinge. Ik repte mij naar de ijsbaan en zette mij op een stoeltje. Nu vind ik een van de aardige dingen bij ijshockey op het niveau van 1e divisie, het checken. In het sportieve uiteraard, want fietsen is de enige onschuldige vorm van trappen. Zo nou kan ie wel weer en nu waar het echt om gaat: de wedstrijd! Tja en dat kon best een pittige pot worden, Eindhoven is niet voor de poes zag ik in de stand en dat ……………… nou ja laat ik het een beetje spannend houden hihi. Oh gut, jullie weten het natuurlijk al, maar lees toch maar even verder.
In het doel zoals te verwachten Dylan Tomas Koltai.
Laten we met de eerste periode beginnen. Een goed begin is het halve werk, misschien kun je op die manier naar de eerste en vrijwel onmiddellijke redding kijken. Maar ook op het goede doel werd door GIJS geschoten. Reddingen en kansen wisselden elkaar af, een hemelde puck en wat leuker was, een straf voor een Kemphaan. Maar ja, PP doe er wat mee, neeeee. En dikke vier minuten toen Eindhoven 0-1 op het bord liet zetten. Wel weer kansen voor GIJS, maar mis, mis. Opnieuw mocht een GIJS naar de strafbank en de Kemphanen wisten precies wat te doen met PP, dus PP 0-2. En zo schuifelden de heren naar het einde der periode. Drie seconden voor dat einde kreeg een Kemphaan nog straf. Pauze!
Die straf was iets om in de tweede periode wat mee te doen, haha. Nee dus. Het regende verder straffen dat wel. Een GIJS jongeman mocht douchen, dus een ander ging zitten, ook de Kemphanen kregen straf. Wat knokkerij, hevig overleg. Nog een tweede GIJS klant op de strafbank voor 5 minuten, een ander Gijsie 2x 2 minuten. Een drukte op de strafbank. Kortom het was een gedoe op alle fronten en ik kon er geen snars meer van snappen. De Kemphanen vonden het een pracht gelegenheid om +2 er 0-3 van te maken. Nog niet bekomen van de schrik maakten ze ook nog +2 maar liefst 0-4. Er waren ook wel reddingen en eveneens kansen, maar uiteindelijk was er niets meer te redden aan de eindstand der tweede periode. Pauzeren was de enige oplossing.
De derde periode begon wel met een kans voor GIJS, maar na 30 seconden wisten de Kemphamen al 0-5 te scoren. Pracht kans voor GIJS gehouden. Nog wat kansen en toen kwam de volgende kans voor de Kemphanen, 0-6. Een goalie wissel voor GIJS, nu mocht Jari Nol het op zich nemen. Overigens oogstte de tegenpartij ook straf en die kans liet Kevin Zimbelmann niet schieten, dus schoot ie wel op het goede doel, PP1-6 met assist Tim Bartels en Tomas Krukovski. Het regende weer effe straffen aan beide kanten. GIJS deed niets met die PP. Zo kwam de kans weer voor Eindhoven PP 1-7. GIJS compleet. Twaalf seconden later 1-8. Reddingen alom. Ook kansen loerden om de hoek. Nog een straf voor de Kemphanen en dat zag Chris van der Vossen zitten, hij schoot de eindstand naar PP2-8, assist Tim Bartels en Alexander Zimbelmann. Nog een redding en een kans en nog een kans, mis mis.
En daar moesten GIJS en supporters het mee doen. Het lag wel een beetje in de lijn dat Eindhoven zou winnen. Zij stonden nogal wat hoger in de punten immers. Daarbij kwam dat GIJS drie spelers miste, die eigenlijk niet gemist konden worden. Blessures en dergelijke waren de oorzaak. Overeind blijft dat onze jongens goed hun best hebben gedaan en wat wil je nog meer. Dus luister naar een oud vrouwtje, wijs durf ik niet te zeggen, HOU GOEDE MOED!!!