Zat ik me daar op zaterdagavond 21 december 2013 als een veer gespannen op de tribune van Kardinge om naar de wedstrijd van Gijs Bears Groningen 1 tegen Hys Hokij Den Haag te kijken.
Nu zal het vele bekend zijn dat ik van huis uit een Haags nufje ben dat inmiddels sinds tientallen jaren bekeerd is tot het Groningse dorpsleven. Maar mogelijk vraagt men zich toch af of ik nu voor de Hagenezen cq Hagenaars juich dan wel de Groningers. Ik help jullie gelijk uit de droom. Ik juich en joel uitsluitend voor de Gijs Bears, dat zijn mijn Bears! Ik heb een ander hemd aangetrokken, hoewel nu spreek ik ernstige onwaarheid. Een saillant detail: ik heb geen hemden. Nee, mijn hemd is figuurlijk en rokken zijn uit de mode. Dus, ik wil dat de Gijs Bears altijd winnen. We zullen het zien.
Ik had een lawaaiding meegenomen zoals dringend was verzocht. Echter soms moet men keuzes maken in het leven. Het was schrijven of ratelen. Nu was mijn buuv onthand, en zo kon ik haar aan het ratelen zetten, waardoor ik met overgave de pen kon hanteren.
De zorg der scheidsen is aandoenlijk. Eentje ging alvorens de wedstrijd begon ernstig met een boording aan de slag , dit ter voorkoming van tippelende doelen.
In het Gijsdoel vonden wij Tom Korte. Dat klinkt een beetje of we hevig moesten zoeken of hij zich ergens in een klein hoekje zou bevinden, maar dat is niet zo. Fier stond hij groot te zijn teneinde de Hagenezen/Hagenaars de toegang te ontzeggen.
De eerste periode startte en de schrik sloeg ons al na 38 seconden om het hart. Zo’n misselijke Hagedinges scoorde 0-1. Hys ging maar door met beuken op het Groningse doel. We waren dan ook nog geen 4 minuten verder of het werd 0-2. Paniek sloeg toe, bij mij dan hoor. Tom sloeg fors aan het redden. Een Bear checkte cross en kreeg straf. Van vele kilometers afstand probeerde een andere Bear toch te scoren, maar helaas. Een Hyser sloeg tegen de grond, men schraapte met de schaats de bloedspatjes weg en klaar was kees, hoewel Kees niet mee deed. Straf voor Den Haag bood kans voor PP 1-2, gescoord door Zahir Hup, assist Klaver Jan Middelweerd en Danny Kerstholt. Daarna kansen zonder punten. Een paar verontwaardigde supporters maakten de Bears uit voor houthakkers. Nou bij de winterdag is een blokje hout niet verkeerd, maar niet hier op het ijs natuurlijk! Hys kreeg weer straf en de Bears beterden hun leven door de gelijkmaker PP 2-2, nu van Klaver Jan Middelweerd, geassisteerd door Kevin Kuiper en Danny Kerstholt.
We konden enigszins gerustgesteld de natte pauze in.
We belandden in de tweede periode en gelijk een opstootje bij het verkeerde doel in beeld. Geen straf. Tom weer doeltreffend aan het werk. Straf Hys, even later straf Gijs. Dat laatste weerhield de Bears niet SH te scoren, hoera 3-2, een doelpunt van Klaver Jan Middelweerd met assist van Zahir Hup. Als tegenprestatie kreeg Tom het zwaar te verduren, maar redde wat ie redden kon. 3-3 kon hij echter niet voorkomen. Het geluk was met de Bears toen de puck net voor het lijntje werd verwijderd door een eigen speler, kantje boord heet dat. Er waren wel kansen, maar omgekeerd griezelige momenten. We konden pauzeren met deze gelijke stand en rookten natte peuken vanwege het druilerige klimaat.
Nu is een goed begin het halve werk. Hys kreeg straf. Dat hielp niet. Sterker nog de Bears kregen even later ook een speler op het schavot. Daar had Klaver Jan Middelweerd lak aan en samen met Zahir Hup zette hij de stand op 4-3, shorthanded nota bene. Ik kon weer adem halen, dat had ik gedurende lange tijd niet gedaan. Als je denkt dat hiermee de boel was gered zit je mis. Er volgden weer kansen, maar ook omgekeerd zat Hys niet stil. Nadat het doel nog even was gaan wandelen en de Bears wel compleet geraakten, maakte een snoeshaan uit Den Haag er 4-4 van. Mijn buuv en ik vonden dat het spel zich teveel aan de verkeerde kant afspeelde. Toch loerde er weer een kansje om de hoek, ook een knokkerijtje waarvoor Hys straf kreeg. Goed gezien jongetje, complimenteerde ik de zebra. Hys raakte compleet. Het einde der wedstrijd naderde en ik begon mij al zorgen te maken voor overtime, daarbij sterf ik altijd duizend doden. Het is maar goed dat ik van reïncarnatie uit ga, zodoende ben ik toch steeds weer bij de wedstrijden aanwezig. Zahir Hup had medelijden met me en scoorde in de laatste minuut 5-4 in zijn dooie eentje. Nog een time out voor Groningen. Men ging al van de overwinning uit, maar ik dacht voorzichtig ‘wat kan er niet veel in een halve minuut gebeuren…….’ Behalve een verzoek aan de supporters achter de Haagse spelersbank om sportief aan te moedigen, liep alles goed af.
Jofel natuurlijk, iedereen juichte dat het een aard had voor deze spannende overwinning. Zeker in aanmerking genomen dat de Gijs Bears een paar prominente spelers misten door allerlei omstandigheden. Ik deed met luide stem mee, want het hemd is immers nader dan de rok……………