Op weg naar Nijmegen, want GIJS Groningen in diende op vrijdag 9 december 2016 om half negen ’s avonds daar te spelen tegen AHOUD Devils. Met andere woorden de duivels uitdrijven? We zouden het zien.
Nu had ondergetekende voor het vertrek naar dat verre oord al een enerverende ochtend achter de holle kiezen. Want alles wat maar met PC te maken had, was bezweken. Geen internet laat staan mail mogelijkheden, maar tot overmaat van ramp kon ik ook niet meer in Word komen. Tja en dat voor een dom blondje. Duidelijk wat er gebeurde, ik riep heel hard ‘hellup’. En hellup is gekomen, en net op tijd, dus kan ik toch verslag doen van een spannende wedstrijd.
Maar goed de rit naar Nijmegen verliep zoals te doen gebruikelijk, voorspoedig. Wel een omweg gemaakt vanwege verwachte drukte, maar keurig op tijd ter plekke. Dit keer drie dames die tijd stuk mochten slaan, dus kwek, kwek en kwek. Wij werden attent gemaakt op een aangelegenheid voor dames en wij op jacht naar een goody bag, maar daar over later. Inmiddels was er ook nog een pappa uit Groningen bij gekomen, dus op naar de wedstrijd.
Tom Korte stond in het Groningse doel en de strijd kon beginnen. De scheids had weer een staartje.
De eerste periode begon gelijk met het heen en weer gedoe. Een schot op het goede doel werd gevangen. Een Devil kreeg straf, maar ja, PP wat doe je er mee. Niets dus, hoewel de kansen er waren en zelfs een schot wat gevangen werd. Tom mocht ook aardig aan het redden. Leuke kansen die niets opleverden. Tom legde opnieuw de hand op een puck, letterlijk zelfs. Een tijdje later weer PP voor GIJS, een doelpunt? Het mocht niet zo zijn. Nog straf voor Groningen, maar ook de Devils konden er gelukkig niets mee. Tom had het best wel druk, maar kweet zich uitstekende van zijn taak. De periode liep op z’n eind en toen zag Danny Kerstholt zijn kans schoon, 0-1 en geassisteerd door Zahir Hup en Gill Göbel.
Warm worden buiten in de pauze, want de ijsbaan was bibberen. Maar vol goede moed zetten wij ons op de gele stoeltjes voor de tweede periode. De goede kant op, doch helaas telt de puck aan de achterkant van het doel niet. Tom kreeg ook weer zijn deel, maar nee hoor Devils. Oh hemeltje toen was het ja hoor, 1-1. Nog geen twee minuten later was Zahir Hup bij de hand en maakte er 1-2 van met behulp van Danny Kerstholt. Even knepen wij hem als een oude dief, maar het ging allemaal goed. Nog wat kansen en 1-3, wauw! Het was David Bartos die scoorde, assist Marek Holy en Tim Bartels. Nog een kans mis. Straf voor GIJS en dat zette de stand op 2-3. Wel op volle sterkte natuurlijk. Een relletje en beide boeven straf. Nijmegen wist toch Tom te verschalken, 3-3. En daarna, Tom, hij redde verder wel. Nog een straf voor GIJS erbij, brrrrrrrr. Liep goed af. Even later opnieuw opstand en weer beiden straf. De periode werd besloten met een 4-3 voor de Devils.
Dat was niet leuk vonden wij unaniem. Nou ja wie weet in de derde periode. Tja en toen begon GIJS dus vrijwel gelijk met straf en Tom kon redden. Maar even later een Devil ook de klos. Veel kansen, veel reddingen. En toen en toen, raak was ie, 4-4, een doelpunt van Rodney Kuiper, met assistentie van David Bartos en Zahir Hup. De spanning liep vreselijk op, zeker voor ondergetekende werd het bijna te veel, ik snakte naar adem. Prachtige kansen liepen stuk op de Nijmeegse goalie. Maar omgekeerd kregen de Devils ook geen voet meer aan de grond, laat staan een puck in het doel en zo snelde de periode voorbij met als gevolg: overtime!!!
Er bleek een nieuwe regel te gelden, niet meer vier tegen vier in overtime, doch drie tegen drie. Nou ja dat geeft ruimte op de vloer. Nu heb ik niets met verlenging, want dat kan mijn tere ziel haast niet aan. Gelukkig hielp Tim Bartels mij uit de nood en zeker het Groningse team ook. Hij scoorde na 44 seconden al het winnende doelpunt voor GIJS, 4-5, Hoera!
Dat rijdt heerlijk terug naar het noorden. Maar eerst nog even naar die Ladies toestand en daar sloegen wij de bekende bag aan de haak. Er kwam nog een mazzeltje bij. Ik kreeg een lift. Nee niet de bus in, maar van een jongeman die met eigen vervoer was gekomen. Samen met zijn mama konden wij zo versneld naar het hoge noorden. Dat scheelde een slok op een borrel en klokke half twee deed ik mijn deur open. En dan ook nog met het overwinningsgevoel. Is dat nou niet een goed bericht!!!