Een gedenkwaardige dag, dat wel. Ik heb het over zaterdag 11 januari 2014. Waarom? Wel in de eerste plaats vanwege de wedstrijd Hys Hokij Den Haag tegen Gijs Bears Groningen 1. Dat zou wel eens geen makkie kunnen worden, want ik ken die Hagenezen cq Hagenaars als mijn broekzak en in dik dertig jaar zijn ze heus niet veranderd.
In de tweede plaats vanwege het eigen vervoer. De vrijwilligers waren namelijk verbannen uit de bus. Ja echt waar, ik reed in mijn eigen oude karretje, nog ouder dan Rex, ruim 11 jaar! Enfin het kost een paar centen, de brandstof dan, maar dan heb je ook wat. Want een feit is dat het tijd scheelt en zoals ik al opmerkte, tijd is geld, maar dan in dit geval omgekeerd. Hoewel ik een andere vrijwilliger naast mij had, die zeker mij de reis aangenamer trachtte te maken, miste ik hevig de bussfeer, maar daar zal wel niemand mee zitten. Een afspraak met vrienden in het Haagje deed mij o.a. besluiten dat het dan maar d’auto moest worden in dit geval. De wedstrijd op zondag is afgelast hoorde ik vermelden. Heel wel mogelijk dat dit keer mijn laatste column wordt gedicht, bruin kan een andere oplossing niet trekken. Ook daar zal wel niemand mee zitten, het scheelt wel tijd……….. en tijd is …………… ja dat weet ik nu wel……….
Zo rolden wij naar de alom bekende ijsbaan, mooi op tijd ter plekke voor een kop koffie. En ja hoor daar botste ik figuurlijk tegen mijn lieve vrienden aan, waarmee het aantal supporters voor Groningen onmiddellijk tot zes werd verhoogd. Even later kwam nog een trouwe toejuicher uit Assen en zo was het rijtje compleet.
En wie troffen wij in het Groningse doel? Drie keer raden en je hebt de hoofdprijs mogelijk te pakken!
De eerste periode gaf mij onmiddellijk te denken. Hys blies hoog van de toren door gelijk de verkeerde kant op te racen. Tom had subiet de handen vol. Wel een paar kansen, maar al snel kon Tom weer aan het redden slaan. Die pissebedden jatten steeds de puck voor de Groningse neuzen weg. Een hoog tempo evenals mijn hartslag. Een uitgelezen schot van een Bear werd gevangen en nog eens en opnieuw. Tot eindelijk in de laatste minuut van deze periode Zahir Hup de stand op 0-1 zette, geassisteerd door Klaver Jan Middelweerd en Danny Kerstholt.
Ok, met nog een klein kansje enigszins opgelucht de pauze in. Bijkletsen dat snap je wel.
Dan de tweede periode maar. Weer veel te veel de verkeerde kant op. Wat geklungel en toen een mooi schot dat gevangen werd. Tom moest zich even goed in de kleren steken en daarna kon het spel verder. Een paar leuke kansen en Hys maakte er 1-1 van. Van links naar rechts en vice versa, ik kreeg bijna nekkramp. Aan een kleine ramp ontsnapt, een aardige kans en 1-2 gecomponeerd door Zahir Hup samen met Klaver Jan Middelweerd. Een halve minuut later 2-2 en daarna Tom maar weer aan het redden slaan.
Volgens ons zag scheidsmans een offside niet, maar ach niets menselijks is zo’n man vreemd. Het werd knokken en beide partijen een boef op het schavot.
Daar konden we dus de derde periode mee beginnen. Nou ja, wij niet natuurlijk, zij. Na een tijdje weer straf voor Groningen en dat leverde Den Haag een voorsprong op, 3-2, natuurlijk wel compleet. Nogmaals een snoezige kans en mis. De Hagedingesen schoten niet mis……….. 4-2. Hys straf, da’s niet verkeerd dacht ik positief. Na wat gemier voor het doel scoorde Klaver Jan Middelweerd 4-3, hierbij geholpen door Danny Kerstholt en Ricardo Dijkema. Goedzo jongens ga zo door dacht ik hardop. Kans, verkeerde kant, Tom redde, en hup de andere kant op. Nee niet Hup, maar gewoon hup. Geen winst geboekt en retour. Gelukkig stond Tom in de weg. Even later ging het maar net goed. Het ging Tom vast niet in de koude kleren zitten, hij werkte als een echte beer.
Groningen vond het tijd voor een time out. Een fractie later ging Tom uit het doel ten gunste van een extra speler. Dat trof geen enkel doel, sterker nog, een Hyser trof een leeg doel en dat trof wel doel, 5-3. Tom mocht nog driekwart minuut zijn hok in en het was fini, over en sluiten.
Wij konden afreizen na een peuk van ellende genuttigd te hebben. Wat na babbelen en om twee uur bereikten wij Kardinge als verslagen beren……….. want ik kan nu eenmaal niet tegen het verlies der Bears en het was geen makkie geweest.
Lieve lezers, dank voor het lezen!