Het werd tijd om weer eens een overwinning te zien dacht ik opgewekt. Daarbij kwam ook nog dat ik mijn nazaat en andere dierbare graag aan het werk zie en dus stapte ik in mijn vehikel teneinde naar Friesland te reizen. Heerenveen was het eindpunt. Nu heb ik het over de wedstrijd van Frisian Bombers Heerenveen tegen GIJS Groningen 3 op zondag 12 februari 2017. Van enige gladheid was slechts sprake op het ijs ter plekke, dus na nog een speler in Groningen ingeladen te hebben, kwamen we zonder kleerscheuren in het ijspaleis der Bombers. Anderhalve man en een paardenkop op de tribune, doch GIJS was goed vertegenwoordigd met een handvol supporters voor de nodige aanmoediging en dat deden wij uitstekend. Nu nog zien of onze boys gaan overwinnen, hoewel daar ging ik blindelings van uit.
Het aantal Gijsies in het team viel reuze mee, er zijn nog wel eens afwezigen vanwege de noodzakelijke broodwinning heb ik mij laten vertellen. De lieden schaatsten in. Zwartwitjes tegen zwartroodjes, de laatsten uiteraard ‘onze’ jongens. Ongeveer een kwartier te laat klonk de fluit, GIJS liet een stevige yell horen want dat helpt en spelen maar.
Nick Engelaar verdedigde het Groningse doel.
Nota bene gingen de Bombers er in de eerste periode gelijk met de puck vandoor. En gelijk schieten, foei! Niet dat het lukte, Nick deed zijn werk. Even later ging het maar net goed. De face off ging de verkeerde kant op en GIJS kreeg ook nog straf. en dit allemaal terwijl we nog geen anderhalve minuut toekeken. Pffft, maar het liep goed af, want Nick redde waar hij redden kon. Het tempo lag hoog en dat maakt het kijken leuker. Een pracht van een kans werd niet gegrepen, nou ja wel door de Bomberse goalie. Mooie kansen voor GIJS, maar net niet raak. En zo ging het een tijdje door zonder dat er punten vielen. Het eerste punt viel pas na ruim 15 minuten en gelukkig voor GIJS, raak geschoten door Andrew Dijkhuizen met assist van José Luikens en Dennis Braker. Heerenveen kreeg nog straf, maar raakte zonder schade compleet. Nog een schot op het goede doel en wat dacht je………….. niks.
Een korte pauze en tweede periode. Tussen twee haakjes ik ben niet naar buiten gegaan voor een paffertje, dit in tegenstelling tot het verleden, dan voelde ik het zelfs als mijn dure plicht om te laat binnen te komen omdat ‘mijn’ club dan prompt een doelpunt had gemaakt. Tegenwoordig werkt dat niet meer, integendeel de tegenpartij wil dan wel eens scoren en dat kan ik niet op mijn geweten nemen. Dit bleek beter, José Luikens maakte er al na 40 seconden 0-2 van, assist Ronald Bockhoudt. Nog een kans, mis. Wat van de ene naar de andere kant, wat pogingen en daar bleef het bij. Er ging een Gijsie plat, straf Heerenveen. Hielp niet. Een fluitje voor offside, maar dat was het niet volgens mijn achterbuurman. Potverdriedubbeltjes, maken de Bombers er 1-2 van, een stomme goal werd gefluisterd. Nog geen halve minuut later kwam de revanche, Tjalling Stellema scoorde 1-3, geassisteerd door Ronald Bockhoudt. Een straf voor een Bomber bood José Luikens de kans voor PP 1-4, assist Arjan Peters, Andrew Dijkhuizen. Nog meer kansen. Een Gijsie kreeg de lachers op zijn hand, hij wilde gracieus over de boarding wippen, maar kwam op zijn platte bek terecht hihi. Gijs Boddeús scoorde nog 1-5 in zijn uppie. Grote pauze.
Derde periode en gelijk de goede kant op, houden zo. Straf voor GIJS en 2-5. Daar had Tjalling Stellema wel een antwoord op even later, 2-6 geassisteerd door Mike Honnebeeke. Tjongejonge, durven ze wel, 3-6. Een keer door het oog van de naald moet kunnen. Snel afgebluft met 3-7, een doelpunt van Arjan Peters met assist Mike Honebeeke. Bijna weer oei slechts bijna. Maar Arjan Peters liet zijn kunstje nog een keer zien, 3-8 helemaal alleen. Toen was de koek op, de Bombers maakten er 4-8 van. Nog wat reddingen, nog wat kansen en liep het een beetje mis. Onenigheid, knokkerij, weet ik veel en ik weet niet veel. De straffen vlogen om de oren. Weer bakkeleien, overleg en een gedoe van niks, weer straffen en zo snelden de partijen naar het einde.
Een hele leuke snelle wedstrijd om naar te kijken. Jammer van die laatste paar minuten. Afgezien van het feit dat we het niet allemaal snapten, kostte het ook tijd. Maar daarom niet getreurd en fluks het hemdje opgebeurd, de Gijsies hadden de Bombers ingemaakt, het was gewoon een wedstrijd met een staartje!