Zondag 29 december 2013 konden de Gijs Bears Groningen opnieuw aan de bak. Nu tegen de Red Eagles ’s-Hertogenbosch in het eigen Kardinge. Dat moet toch goed kunnen aflopen volgens de papieren. Maar ja, je weet het nooit en te makkelijk erover denken is bloedlink, dus dat zullen onze Bears hopelijk niet doen.
Ik ben altijd wat nieuwsgierig naar de hoofdcoloradokever, de opperscheids bedoel ik hier. Laten we hem maar eens een andere naam geven, scheids verveelt zo. En het past best een beetje, want een coloradokever, die overigens niet uit Colorado komt, maar waarschijnlijk uit Mexico, behoort tot de familie van de bladhaantjes (zeer toepasselijk) en is een gemakkelijk herkenbare zwart-geel gestreepte kever. Weliswaar niet zwart-wit gestreept, doch aangezien kleurenblindheid wel meer toeslaat, maken we daar geen probleem van. Het gaat er maar om dat er een streepje door loopt.
De tribune zat goed vol. Alvorens de strijd gestreden kon worden moesten er nog wat mensenkinderen in het zonnetje worden gezet. Een zonnetje is nooit vanwege twee U12 jongens die in Jong Oranje mogen meedoen. Wie? Oh Bas Holwerda en Gertjan Nol!
En toen kon het feest beginnen. Tom Korte in het Groningse doel.
Dan schrik je je toch drie slagen in de rondte als de Eagles er in de eerste periode gelijk met de puck vandoor gaan en Tom onmiddellijk aan de slag kan. Het viel gelukkig mee en na 4,5 minuut zorgde de familie Hup, vertegenwoordigt door Zahir en Roman, voor het eerste doelpunt. Zahir scoorde, Roman had het bijbaantje, 1-0. Er volgde nog een kans, maar daarna ging het toch de verkeerde kant uit. Gelukkig was Tom wakker. Het ging er rommelig aan toe. Mijn buuv veronderstelde al dat de Gijsies oliebollen in de benen hadden. Af en toe een poging om te scoren, ook Tom kon geen duimen draaien. Om kort te gaan zagen wij weliswaar niet beide benen af, maar het was een gedoe van niks. Ik vroeg mij af waar de helden van gisteren waren gebleven.
Na de druilerige pauze vol goede hoop naar de tweede periode. Een alleraardigste mededeling, want mogelijk had iemand de puckprijs willen verhogen door zijn autosleutels het ijs op te gooien. Dat was even lachen.
Inderdaad gelijk een kans, maar daarna de verkeerde kant op. De puck raakte klem onder de boardingdeur. Na ernstige bestudering door enige geleerden kwam hij vrij en we gingen verder. Nou ja ze gingen verder. Het resultaat was 2-0, alweer door Zahir Hup gecomponeerd, assist Klaver Jan Middelweerd en Roman Hup. Het punt kwam ‘uit de tenen’, maar zoals buuv terecht opmerkte ‘maakt niet uit waar ie uitkomt’.
De Bears oogstten een straf. De eerste poging tot SH scoren mislukte, maar Danny Kerstholt waagde nog een gokje en juist, hij zat! 3-0 dus met assist van Kevin Kuiper.
Even later ook nog compleet. De heren leken wat meer op dreef. Een kluwen spelers voor het goede doel leverde niets op. De enige oogst waren nog wat straffen, door het oog van de naald en wat halfwas kansen. Een slap (letterlijk te nemen vertelde een supportster) shot was een eitje voor Tom en het was opnieuw pauze.
De derde periode. In de kortste keren lagen er weer enige spelers op het ijs. Er werd wat af gevallen (let op: niet afgevallen). Hè hè eindelijk een stoute Eagle op de bank, hij was een trippelaar. Even later ook een Bear voor zo’n vergrijp. Na wat redden van Tom en compleet werd het 4-0, een doelpunt van Tim Bartels, assist Kevin Keijzer en Jasper Huizenga. Luid gejuich en tromgeroffel (de trommels waren er ook). Tom kreeg nog echt wel wat te doen en nota bene maakten de Eagles er 4-1 van, ook al SH. Tom was boos! Ik ook, niet op Tom hoor, maar op die scorende lummel. Het duurde niet lang of het werd 5-1, op naam van Jasper Huizenga met medewerking van Wesley Timmermans en Kevin Keijzer.
Wat minuten, reddingen en kansen later ging er van alles mis. De straffen vlogen om de oren, en nog meer want het werd een massale vechtpartij. Hevige discussie met de hoofdkever volgde teneinde de strafmaat vast te stellen, voor de Bears meer dan voor de Eagles bleek de praktijk. Een paar heren konden gaan douchen, ernstig afgeraden werd gezamenlijk te douchen vanwege de vlam in de pan.
Nog een staartje tijd was over en er gebeurde niets bijzonders meer.
Het was geen fraaie wedstrijd en onze helden waren mogelijk nog vermoeid van de zware pot van gisteren. Natuurlijk mooi dat de winst weer binnen is, twee punten in het laatje erbij. Leuk op de eerste plaats, blijf zitten waar je zit en verroer je natuurlijk wel.