Het mag duidelijk zijn dat ik het afscheid van de ijsbaan zo lang mogelijk uitstelde. En het bleek dat ik niet de enige was. Heerlijk dat schept een band! Een ijshockeyband als het ware. Dat uitstel, waarom? Die vermaledijde ijsbaan was op zondag 24 maart 2019 voor het laatst open en heden, dus de 25e gaat het ijs smelten. Ik moet er niet aan denken, maar ja dat doe ik dus toch, want ik wil dit stukje schrijven. Een droef verhaal over de laatste wedstrijd voor GIJS. Om precies te zijn GIJS19 nam het op tegen Tilburg, ook 19 natuurlijk, anders zou het niet eerlijk zijn. Eigenlijk vond ik het sowieso na afloop niet eerlijk hoor, maar dat ligt aan mij. Tenslotte is een doelpunt een doelpunt, wat ik er ook van vind.
Er waren nog een paar liefhebbers die hun kans grepen om met hun neus op het ijs te zitten of staan natuurlijk. Nu is ondergetekende niet meer gewend naar zulke jonkies te kijken, dus moest ik even wennen aan al die gemaskerde koppies. Ook was misleidend het shirt van de goalie der Gijsies. Er stond Tom Korte op en ik durfde wel vergif in te nemen op het feit dat daar geen Tom Korte in zat. Nee dat was weet ik veel en ik weet niet veel. Vragen hielp ook niet, want de jongeman was al verpakt en dan blijft het raden, ook voor mijn buurtjes. Vooruit, schiet op, het spel gaat beginnen……..
Uiteraard met de eerste periode en wie de goalie ook mag zijn, ik vermoedde toch Bo Ossewaarde, maar zeker wist ik het niet, en hij kon gelijk aan het redden. Effe de goede kant op en een schot dat gehouden werd. Nog een leuke kans mis. Wel kon er door GIJS stevig gered worden. Ook ging het maar net goed, maar het was tenslotte goed. Er waren wel meer kansen, doch men kon niet om de 0-1 heen. Nog wat redding en toen een lelijke face off. Hoe zo lelijk, nou Tilburg scoorde vanuit de face off. Maar even later hoera, 1-2 door wie??? Tja bij het schrijven van dit epistel stond het nog niet op de site en ter plekke kon ik het niet goed verstaan en niemand kon mij helpen. GIJS kreeg straf. Wat heen en weer. Tja het werd 1-3 en 1-4. Wel weer een kans voor GIJS. Wat rollebollen. Wij meenden een lelijke overtreding te zien, doch scheids dacht er anders over of zag het niet, weet ik veel. Nog wat redden en drie minuten pauze.
Als je pauze hebt gezegd is het al voorbij…… dus aan de slag met tweede periode. Oeps, het ging net goed. En maar redden voor onze keeper. Het werd toch 1-5 door middel van een charmante sprong. En weer mis, 1-6. Er werd heus wel wat gered, maar ja, door een lelijke wip werd het 1-7. Weer reddingen en toen 1-8, om vervolgens weer tot reddingen over te gaan. Het werd hoera, 2-8, maar door wie gescoord??? Al sla je me dood. Tilburg ging gewoon door met 2-9. En maar weer redden en helaas 2-10. Nota bene ging de Tilburgse goalie het doel uit, kennelijk voor een speler meer. Nou ja, dan zakt je toch alles af (niet verder vertellen hoor), waarom als je zo voor staat. Het duurde niet lang of de snoeshaan stond weer op zijn plek. Nog wat mazzel en toen ging het weer mis, 2-11. Wat reddingen en een echte pauze.
Er werd mij verteld dat Leon van der Wal de derde periode in het Groningse doel stond. Het blijft een gok, maar na 15 seconden 2-12? Een redding en een straf voor GIJS. Het ging maar net goed, weer een redding en toen mis poes, 2-13. Van kans naar redding en tenslotte 2-14. Ook aan 2-15 was niet te ontkomen. Een GIJS gevloerd en naar de bank, geen fluitje te bekennen. Leon kon weer redden en ook hij flink onderuit. Hij ging wel door na een slokje water (tenminste ik neem aan dat het water was). Oeps, 2-16. Straf GIJS, redding en 2-17. GIJS dus compleet en 2-18. Weer redding en een net niet, 2-19. Knokkerij, beiden straf. Een leuk schot hielp niet. Sterker nog het werd 2-20. Zo is het welletjes vonden wij, maar dat was het niet. De wedstrijd eindigde met 2-21.
En dan nu maar smelten met die hap ijs en bovenstaande zo gauw mogelijk vergeten, tenslotte hebben we nog ijs kunnen ruiken. De jongens hebben natuurlijk hun best gedaan. Nou ja, wees eerlijk het was een riant verlies. Als je iets doet moet je het goed doen.