Vrijdag 18 maart 2016 en toen stortte GIJS Groningen 1 zich in de eerste finalewedstrijd van de 1e divisie. Daarvoor moesten de heren en enkele dames (dat was ik dus o.a., gewapend met pen en papier) zich laten rijden naar Tilburg. Daar behoorde Tilburg Trappers 3 ingemaakt te worden, maar de uitslag stond nog in de sterren. Nu had ik natuurlijk ook mee kunnen doen en pardoes op het ijs gesprongen zijn. Ik weet zeker dat de tegenstander van pure schrik alle pucks liet schieten, opdat de Gijsies hem dan in het goed doel kunnen schieten, maar ik was mijn kunstschaatsen vergeten. Enfin……….beter gek gepraat dan gek gedaan.
Vertrek 14.30 uur, nogal vroeg maar de hemel mocht weten wat je onderweg zou tegenkomen, om maar even de spits te noemen. Het ging allemaal voorspoedig, files waren voor de overkant, daar was het dus vaak stil(staan).
De zaal was beslist niet uitverkocht. Kortom, wij hadden de ruimte. Als onze jongens ook maar de ruimte zouden krijgen, was ik dik tevreden.
Stefan Vespa mocht het Groningse doel verdedigen.
De face off werd in de eerste periode gelijk door de Trappers gewonnen en het heen en weer begon. Al snel mocht Stefan een paar maal redden. Het ging ook een keer bijna goed. Wat icing in het voordeel der Gijsies. Echter we waren nog geen drie minuten onderweg of een Trapper trapte 1-0. Oei……. Wat kansen, de Trappers pakten een Gijsie en dat was straf. Tja PP, wat doe je er mee? Pas na een dikke acht minuten wist Zahir Hup de stand gelijk te trekken, de assist was van David Bartos. Nog niet van de lol bekomen of Tilburg maakte er 2-1 van. Het kon nog erger 22 seconden later, 3-1. Vertwijfeld riep ik hogere machten aan, maar ik was als een roepende in de woestijn. Straffen links en rechts, een Trapper mocht zelfs de arena verlaten. Alles raakte ook weer compleet. De periode was bijna achter de vermoeide ruggen, maar Zahir Hup wist er nog een puntje uit te slepen, 3-2, geassisteerd door Danny Kerstholt en Mike Groenhof.
In de tweede periode mocht Stefan gelijk aan het redden slaan. Ook de goede kant wilde niet lukken. Een paar maal door het oog van de naald, afgewisseld met aardige kansen. Toen stevende een Trapper op het verkeerde doel af, werd ernstig belemmerd in zijn poging, onze Stefan onderuit, doel foetsie en dat bracht een penalty shot op voor Tilburg. Dat lukte, waarmee het 4-2 werd. Straf Groningen, een Trapper maakte (mis)gebruik ervan en 5-2. Gefloten voor offside, doch wij meenden dat niet te hebben opgemerkt. Stefan kreeg het druk, een Trapper straf, maar PP……….. ik zeg niets meer. Sterker nog Tilburg scoorde SH 6-2. Er volgden nog wat kansen, die niet gegrepen werden. Wat straf voor Tilburg hielp geen fluit, de enige fluit was de scheids. Knokkerij, doch geen straffen. Ik kreeg toch zo’n zin in weglopen. Onze heren speelden als natte kranten! Pauze moest me op de been houden.
Met de moed der wanhoop plaatste ik mij toch weer op de tribune voor de laatste aflevering van het drama. Het ging weer bijna mis. Volgens ons was er holding gepleegd, maar de fluitist floot er niet voor. Kansen werden min of meer onbeheerst behandeld. Een Trappertje was weer stout en eindelijk werd er iets mee gedaan en wel door David Bartos, samen met Danny Kerstholt en Jasper Huizenga, PP6-3. Opnieuw constateerden wij een overtreding, maar wie zijn wij? Even later kreeg een Trapper wel huisarrest, maar……….. nee, ik zeg het niet nog eens. Tilburg wenste een time out, nou dat mag natuurlijk. Het inspireerde Danny Kerstholt tot het maken van 6-4, assist Jasper Huizenga en David Bartos. Nog maar zes minuten te gaan, doch na een halve minuut vond Gill Göbel het al tijd voor 6-5, met behulp van Tim Bartels en Bas Snijder. Ik geloofde mijn ogen niet, ze kwamen terug die vermaledijde Groningse boys. Nog 4,5 minuut, zet hem op witte muizen!! Nota bene kreeg onze teambegeleider 20 minuten, nou het kon erger want hij hoefde toch het ijs niet op. Straf Groningen in de laatste twee minuten, het zal je maar gebeuren. En wie had het kunnen denken, in de laatste minuut scoorde Danny Kerstholt SH 6-6, David Bartos was zijn assistent. Tja, en toen was het tijd.
Het kostte even tijd en discussie, maar we kregen toch echt verlenging. Een pracht kans ging aan de Groningse neuzen voorbij. Er werd nog wat gevochten, beide partijen straf en wat is zo’n ijsvlakte dan leeg met drie tegen drie. Stefan redde, offside werd niet gezien. Nog een kans en het was tijd.
Tijd voor penalty shots, want beslist moest er worden. Een paar gingen mis, een enkele raak en zo gingen de Trappers met de overwinning strijken, 7-6.
GIJS herstelde zich boven verwachting uitstekend in de derde periode. Zo moest dat heren! Echter nu zijn de Trappers er nog niet, welnee! Wat dachten jullie van de revanche hedenavond? Pak ze aan Gijsies, met een overwinning kunnen jullie toch nog winnen! Het is nog niet te laat en grijp die laatste kans, beter laat als nooit!