Asjemenou……

Wij schrijven zondag 11 januari 2015, de dag waarop GIJS Seahawks het team uit Utrecht Los Padres een lesje wilde leren. Hoewel, ik begreep dat de eerste wedstrijd net even anders was afgelopen. Ik wilde daar met mijn eigenwijze neus natuurlijk bij zijn, bij die les bedoel ik. Aangezien ik voor zekerheid mijn notitieboekje bij me had, heb ik ook maar wat genoteerd. De Seakawks worden in de wandeling Hawks.

De heren traden aan en dat vond ik wel verbijsterend. Niet zozeer dat dat zo raar was, maar het was een heleboel Hawks tegen een handjevol Losjes. Iets later kwamen er nog een paar aan druppelen, maar echt veel werd het niet van die losse handjes dus. Er waren redelijk wat kijkers op de tribune dus alle ingrediënten waren aanwezig voor een flitsende wedstrijd.

Michiel Waalboer mocht het doel de Hawks verdedigen.

De eerste periode begon met een mooie kans, maar de Utrechtse keeper bleek niet misselijk. Tot mijn ontsteltenis kregen de Hawks een straf aan de broek, toch een aanval op het goede doel en even later een leuke redding van Michiel. Er werd wat gerollebold en toen kreeg ook een Losje straf. Het ging maar heen en weer met reddingen aan weerzijden. Ook de straffen gingen heen en weer, de Hawks een beetje meer dan die andere lieden.

Wanneer komt er nou een doelpunt. Ik was er nog niet rustig over, want de gasten deden wel hun best om te scoren. De goede paal werd wel een keer geraakt, maar daar heb je niets aan. Echter bij precies 15 minuten en geen enkele seconde scoorde Pieter ter Haar 1-0 voor de Hawks, geassisteerd door Kristiaan Snijder en Iwan Beukeveld.

Drie minuten pauze weerhield een aantal zondaren niet van een peukie opsteken. Leuk in het rookhok buiten. Jammer dat het binnen bijna net zo hard regende als buiten…… maar je hebt toch een dak boven je hoofd!

Dan nu maar de tweede periode, waarbij ik en nog een paar mensenkinderen iets te laat binnenkwamen vanwege, nou ja je snapt wel. Dus misten we net iets en dat iets was een straf voor Utrecht en een PP doelpunt voor Groningen, 2-0 gefabriceerd door Melvin Huisman, assist Edwin Pijl. De maker dezes kreeg vlak daarop straf voor illegal equipment, het zal je maar gebeuren!

De Hawks hadden de smaak te pakken en Stephan Polnaya maakte er 3-0 van, met behulp van Jeroen Hummel. Op de kop af een minuut later werd het 4-0 door een schot van Kristiaan Snijder en assist Pieter ter Haar en Ronald Koops. Utrecht wilde toch iets terug doen en zette de stand op 4-1. Een poging mislukte, oeoeoeoeoe. Ben je nou mal dacht Jeroen Hummel vast en maakte er 5-1 van, geassisteerd door Igor Shumlyanskiy en Stephan Polnaya. Een Hawk zorgde nog voor een komische act. Hij had een zwierige sprong over de boarding gepland, maar kwam op zijn platte bek terecht. Dat was even lachen! Toen pauzeren en dan maar liefst een kwartier!

De derde periode bracht nog een grappenmaker. Hij aapte na en ook hij wilde over de boarding flitsen. Dat flitsen lukte wel, maar eveneens als een gevallen ijshockeyer. Ja jôh, ijs is glad. Wij weer brullen natuurlijk. Verder deed zich een kluwen spelers voor, die snel uiteen gerafeld werd. En het oude recept, kans, redding enzovoort enzoverder. Een straf en compleet. Na bijna acht minuten was het raak, Kristiaan Snijder scoorde 6-1, samen met Pieter ter Haar en Ronald Koops. Het werd nota bene 6-2. Een poging bij het goede doel, maar slechts het doel ging wandelen. Niet opgeven dacht Peter Visser en maakte er 7-2 van, assist Jord Kiel en Bianca Schipper. Even later vloeide er bloed, doch slechts uit een vinger die even later chic verpakt weer tevoorschijn kwam.

Leuke reddingen, mooie schoten op het goede doel, noem het maar op en je kreeg het voorgeschoteld. Maar toen…………. Stephan Polnaya vond 8-2 mooier staan, hij kreeg hulp van Patrick Blaauw. Nog één poging, doch te hoog gewipt en ooooooooooooooooooooh……..

Tot mijn grote verrassing stond vanochtend de sheet al op de site, zodat ik nog een paar saillante details kon vermelden, zoals van die gevallen jongeman vanwege zijn equipment. Verder heeft Utrecht een lesje gekregen, nou zeg maar een LES. En tot slot vrolijk huiswaarts. Asjemenou, de winst was binnen.