SNERT

We hadden weer een busreisje op het programma staan. Op zondag 21 december 2014 reisde GIJS Groningen naar Tilburg om de Tilburg Trappers te grazen te nemen. Althans dat was de ultieme bedoeling. Daarbij had ik lieve vakantievrienden uitgenodigd om te komen kijken, dus hoopte ik op een maximale inzet en maximale resultaten van de Groningse boys.

Maar eerst de rit erheen. Geen sneeuw, ijzel of andere ongemakken, integendeel de temperatuur deed het ijs smelten, dit bij wijze van spreken natuurlijk.

Ons aller bekende Karel bevolkte de bestuursplaats, versterkt met zijn ‘aanwas’ op de stoel ernaast. Al ras werd ik blij verrast, niet door de koffie, doch door de wijze waarop die mij werd aangeboden, ‘lieverd wil je koffie’. En dat niet door een koffiejuffrouw, maar een koffiemeneer. Lieverd wilde wel en mijn dag was goed.

Uiteraard de traditionele stop, een paar zondaren aan de peuk, een paar sportievelingen aan de bal, voetballen hoor. Uit puur enthousiasme kwam de bal op het dak van de bus terecht. Ik schreeuwen ‘kom van dat dak af’, maar dat hielp niet. Karel veroorzaakte een soort slipcursus teneinde de rakker van dat dak te krijgen, no way, behalve dan dat vele spullen door de bus geraakten. Tenslotte bood het dakluik en een jongeman verlengt met een stick de oplossing. Op naar Tilburg.

Jeff Honebeeke stond in het Groningse doel en dat was knap, want hij was niet wel en voorzien van pijnstillers. Echter hij bleek onvervangbaar en als je hart voor de zaak hebt………… juist!

Krijg ik mij daar toch na een halve minuut al de schrik van mijn leven, zo’n flauwe Trapper scoort 1-0. Het spel ging even de goede kant op, doch voortdurend waren die rekels in de gevarenzone en gingen de Gijsies door het oog van de naald. Acht minuten later gingen ze zelfs voor de bijl, 2-0. Nog een paar kansen waar niets uit voortkwam en het werd 3-0. Meer kan ik van deze periode niet maken.

We mochten pauzeren en in mijn ontreddering flikkerde ik van de onverlichte trap af. Vergat gewoon de laatste tree, doch ik ben van elastiek, dus niets aan het handje.

De tweede periode dan maar. Een Trapper kreeg straf, hetgeen ik toejuichte. Powerplay doe er wat mee, niet luisteren hoor. Alleen een schot tegen de paal, en dat is balen. Sterker nog een paar minuten later 4-0. Jeff sloeg maar weer eens aan het redden. Nou ja toen waren de rapen gaar, wat mij betreft dan. Maar ook Sebastiaan Snijder vond het welletjes en maakte er 4-1 van, assist van Daan van Fessem en Zahir Hup. Een strafje over en weer, wat rollebollen en een schot tegen de goede paal, alweer! Een klein relletje, een wandelend doel en tot mijn grote vreugde een straf voor een Trapper. Maar nee hè…….. zelfs SH 5-1. Gelukkig deed Zahir Hup er twee minuten later wat aan, 5-2 met behulp van Mike Groenhof en Rodney Kuiper. De paal mocht nog een paar keer voor paal staan. Het werd zo maar pauze. Ik zag kans nog een keer de grond te raken, alweer niets aan het handje.

In de derde periode werd GIJS royaal een straf uitgedeeld, hij stickte high en dat mag niet. Een donderse jongeman van de Trappers maakte er misbruik van, in mijn ogen althans en scoorde 6-2. Nou die grap kende GIJS ook, even later een PP doelpunt voor hen 6-3, Zahir Hup was de maker, geassisteerd door Mike Groenhof en Fenno Mulder. Ze hadden de smaak te pakken, want Sebastiaan Snijder zette de stand op 6-4, assist Zahir Hup en Daan van Fessem. Jeff werd ook belaagd, het leverde de vijand niets op. Wel raakte een Groninger licht gewond. Even later beide partijen straf, ze waren unsportsmanlike geweest. Foei toch!

Ik geloofde mijn ogen niet, het werd 6-5, alweer een punt van Sebastiaan Snijder met dezelfde combinatie van Zahir Hup en Daan van Fessem. Een gouden formule dus. Het kan nog, het kan nog, dacht ik blij. Maar niet voor lang blij, het werd 7-5. Een klein opstootje. Een donder van Tilburg kreeg nog straf, het mocht niet meer baten.

Ik kwam heel beneden, tenslotte ben ik geen ezel. Denk erom niet tegenspreken!

Diep teleurgesteld snikte ik het uit. Mijn lieve vrienden en ik namen teder afscheid en ik voegde mij bij de bus teneinde het verdriet te delen. Misschien had ik het voorvoeld, soms heb ik van die dingen. Op de heenweg in de bus kwam men over eten te spreken. Een der heren was wat sneu over zijn gekochte hap en dan krijg je het bijvoorbeeld over snert, wat voor sommigen heel smakelijk is. Ik hou echter niet van snert, en dat was nou net wat deze wedstrijd was, SNERT!!!