Gijs 5 naar de finale!!!

Als er wat te doen valt in Kardinge, en dan bedoel ik natuurlijk ijshockey gedoe, dan hou je mij er met geen honderd paarden vandaan. Terwijl ik toch gek op paarden ben! Hoe dan ook het was gisteren zondag 4 maart 2018 en GIJS Groningen 5 ontving Dordrecht Lions 3 en het perspectief voor GIJS was het kampioenschap in de vijfde divisie.  Dit betrof de play offs 5e divisie. Het mag duidelijk zijn dat ik dat met mijn aanmoedigingen en toejuichingen wilde supporten. En ik was niet de enige zoals op de tribune bleek. Ter verhoging van de feestvreugde was er voor muziek gezorgd.

De spelers kwamen binnen druppelen en de GIJS bank was royaal gevuld. Dit in tegenstelling tot de Dordtse bank, wij telden ‘slechts’ negen spelers en een goalie op, maar dat zegt natuurlijk geen puck.  Lions blijkt overigens een zeer popi Jopie naam, want hoeveel clubs hebben niet lions onder hun hoede. Hoe dan ook, ik ga mee daarin door de gasten gewoon Lions te noemen.

In het Groningse doel stond Gerard Waalboer.

De eerste periode begon met wat heen en weer van de ene helft naar de andere dus. Al snel meenden wij dat de Lions niet voor de poes waren. Logisch, want leeuwen en poezen zijn niet te vergelijken, al lijken ze wel wat op elkaar. Enfin, wij meenden op de tribune dat het een hele kluif zou worden. Kansen en reddingen wisselden elkaar af. Een Lion kreeg straf, doch PP wat doe je er mee……. niets dus. Wel beeldige kansen. Wat kleurenblindheid, kortom wij snikten het uit. Ter bemoediging of uit teleurstelling werd een nieuwe titel bedacht achter mij, pannenkoek. Nota bene ging het eerste doelpunt naar Dordrecht, 0-1, wij schrokken ons een hoedje. Maar dat lieten de Gijsies niet op zich zitten, zij werden wakker en zeventien seconden later was de stand al recht getrokken, 1-1, een doelpunt van Mike Erickson, assist Michiel Waalboer. Weer een kans, lat. In een poging tot redding bleef onze keeper liggen, even maar gelukkig. En niet gedacht en toch gekregen: 2-1 door Michiel Waalboer, assist Mike Erickson en Peter Wollinga.

Drie minuten pauze en mijn buuv en ik waren toch een frisse neus gaan halen. Met als gevolg iets te laat binnen voor de tweede periode en zoals mij zo vaak overkomt, wordt er tijdens mijn afwezigheid gescoord door ‘ons’ team. Zo ook nu, 3-1, een doelpunt van Robert Goddard met behulp van Michiel Waalboer. Maar ook door de Lions, 3-2. Nou ja, ze stonden nog voor tenslotte. Een Lion straf, bood wel kansen maar verder geen punten. De GIJS keeper mocht redden. GIJS straf bracht de Lions ook niets. En toen barstten de Gijsies los, 4-2 door Robert Goddard, assist Michiel Waalboer, 5-2 een schot van Mike Erickson, hulpje Robert Goddard. Ralph Heeringa maakte er  een pracht van een 6-2 van, samen met Berd van der Veen. Gerard Waalboer had nog wat te keepen en het werd ‘grote’ pauze.

De derde periode ging eerst de verkeerde kant op en toen de goede en hoera, al snel 7-2, Berd van der Veen was de componist, assist Ralph Heeringa. Nog een schot werd gehouden. Er volgden nog meer kansen, doch lat was het enige effect. De puck verdween richting bank, ook gevangen hihi. Een straf voor een Lion leverde niets op. Maar, leuke verrassing, een straf voor GIJS bracht een SH 8-2, van Patrick Blaauw, assist Henk IJzerman. Er volgden meer kansen, wat rollebollen in de geest van ‘blijf dat ik glij’ zoals buuv opmerkte. Het einde naderde, van de wedstrijd bedoel ik hoor. Patrick Blaauw zag kans de stand op 9-2 te brengen, samen met Ralph Heeringa. Nog kansen over en weer, doch de keepers waren onverbiddelijk, zij lieten niets meer door.

Tjonge dat was toch effe een riante overwinning! Het publiek had genoten en gejubeld. De muziek verhoogde de feestelijke stemming. Het resultaat was toch maar geweldig, GIJS Groningen 5: op naar de finale!!!