Vallen en opstaan

En zo snelden wij naar het einde. Van de competitie hoor, niet van mij persoonlijk. Maak je geen zorgen of juist wel. Je mag kiezen! Dus de laatste wedstrijd op 18 februari 2017 in ons eigen Kardinge tegen Laco Eaters Limburg en die komen uit Geleen. Lekker puh, mag een ander team ook eens een flink end reizen en dan zijn ze misschien wel een beetje moe. Je snapt wel hoe dat bij heksen werkt.

Even een onderbreking, maar vriendin uit Athene moest mij nodig even spreken, nou even………

Maar goed daar ben ik weer. Uiteraard tijdig naar onze ijshal gegaan, want nog vol goede moed vind ik het heerlijk wat rond te struinen en zeker te zijn van een goed plaatsje bij mijn rookvriendinnen op de tribune. Het inschaatsen gaf mij vertrouwen in de nabije toekomst. Tegenwoordig wordt het begin opgeleukt met een lichtspelletje en kleine dreumesen met vlaggen. De namen der Gijsies werden weer met lange uithalen gepresenteerd, dus als het nou niet goed gaat dacht ik optimistisch!

Tom Korte vonden wij in het Groningse doel.

De eerste periode begon wat rommelig naar mijn smaak. Het bekende heen en weer spelletje werd met overgave gespeeld en Tom kon ook gelijk aan het redden slaan, wat hij braaf deed hoor. Een kans lieten de Gijsies voorbij gaan en Tom maar weer aan het werk. Het was al snel duidelijk dat die Eaters niet voor de poes waren. Een straf voor Geleen gaf hoop in bange dagen. Haha lachten de Eaters in hun handschoen, SH kan toch ook, dus 0-1 en dat terwijl wij nog geen zeven minuten onderweg waren. Wel loerden er weer fraaie kansen om de hoek, een kans was zo mooi dat de glans er af spatte. Maar ja het punt sprong er niet af. GIJS kreeg straf, gelukkig geen schade, hoewel Tom zeker niet werkeloos was. Eindelijk, eindelijk een antwoord aan Geleen, Fenno Mulder scoorde de gelijkmaker, 1-1, met assist van Marek Holy. De rest van de periode kansen, enge momenten, rollebollen en pauze.

Jakkes, gelijk de verkeerde kant op in de tweede periode. Ik had nog wel iets van 1-1 kan alle kanten op dus ook de goede. Doch Tom kreeg het zwaar voor de kiezen. Een straf voor Geleen bracht geen soulaas en na bijna vijf minuten mikte een Eater 1-2 in het verkeerde doel. Een bloedmooie kans, bleef bij een kans. GIJS weer straf, want trippen mag niet. Dat ging wel goed, behalve dan dat er nog een GIJS moest gaan zitten vanwege het niet kunnen tellen. Scheids ontdekte het precies op het moment dat de puck het goede doel in vloog. Wij al blij……… haha telt niet. Enfin Tom maar weer redden. Weer op volle sterkte en na wat geknoei, 1-3. Tom weer aan de slag. Opnieuw leuke kansen, maar wat slordig afgewerkt om het voorzichtig te zeggen. Een valpartij volgens mijn buurtjes de schuld van een Eater, scheids met neus er bovenop, maar er viel geen straf. Wel even later 1-4. Nou ja en verder kansen en reddingen. Pauze om adem te halen……..

Lest best dacht ik nog positief. De goede kant op, even maar. De tegenaanval liep goed af gelukkig. Er werd weer veel gevallen, maar ook opgestaan. Het oude liedje, goede kant, verkeerde kant. Opnieuw rollebollen en Geleen straf. Grijp je kans dacht ik hardop. Niet doen natuurlijk, ze raakten gewoon compleet. Wel deden ze nog een duit in het zakje, 1-5. Groningen straf en uiteraard zaten de Eaters aan de verkeerde kant. Warempel even de goede kant en mis. Schadevrij compleet en mogelijk vond Geleen dat een leuke gelegenheid tot 1-6. Een gemiste kans, en ook zo een voor Geleen. Hollend naar het einde der wedstrijd wist Jari Hiemstra er 2-6 van te maken, geassisteerd door Marek Holy. Daarna ging alles mis. Het vallen en opstaan bleef doorgaan, dat wel. De scheids stond met de kokkert boven op een zaak en bleef er als een ’lelijk woord’ bij staan. Tom werd belaagd en niet door een puck. Er ontstond een dikke vechtpartij, zelfs de scheidsen vond ik niet meer terug. Een GIJS bleef liggen tenslotte en er bleek bloed op het ijs te liggen. Hij verdween dan ook naar de kleedkamer. Toen begon het grote straf uitdelen. Ik kon er geen touw meer aan vast knopen. Rijen aan beide kanten en uiteindelijk meer Gijsies op de strafbank dan Eaters. Nog twee seconden te gaan en het werd nota bene nog 2-7.

Om te beginnen excuses voor het late tijdstip van plaatsen van dit verhaaltje. Echter ik word voortdurend prettig gestoord door telefoontjes. En dat terwijl ik al (prettig) gestoord was. Maar om het zachtjes te verwoorden een ‘…..’ wedstrijd. Zelf invullen, voor ik lelijke woorden ga gebruiken. Jammer van de laatste wedstrijd, maar het is niet anders. Om mij heen hoorde ik wat gemopper op de hoofdscheids en daar kon ik mij wel in vinden, al geef ik ruiterlijk toe dat ik nergens verstand van heb. Een ding durf ik met zekerheid te zeggen. Je leert van vallen en opstaan.