‘Aan’ fluiting
Zaterdag 23 januari 2016 een hele drukke ijshockeydag. Eerst het opleidingsteam, want je moet bij het begin beginnen. Na het vermelde begin kon ik nog net een boodschapje doen en toen richting Heerenveen, alwaar de GIJS Seahawks het tegen UNIS Flyers-4 op moesten nemen. Gewapend met pen en papier zette ik mij op de tribune, overigens na een ommelandse reis, want gewone ijshockeyliefhebbers mochten niet door de echte ingang. Zoals te verwachten was ik niet de enige Groninger die mocht aanmoedigen en juichen. Gelukkig was er dus ook weer voldoende man/vrouwkracht om mij bij te staan bij vermelding van een en ander. En dat was wel nodig, zou blijken. Zo bijvoorbeeld het feit dat de klok het hoogst merkwaardig deed, een seconde leek wel een uur. Dat kwam verzekerde men mij omdat de Friese Staartklok kapot was. Enfin het bleef gissen hoe laat het was, af en toe stelde de speaker ons op de hoogte, echter dat was ook altijd duidelijk. Verder bleek de vermelding van doelpunten e.d. niet altijd te kloppen werd mij verzekerd, omdat genoemde heer niet op het ijs stond, om maar wat te noemen. Een kniesoor die daar op let zou je zeggen. De fluitist was wat enthousiast en naar zeggen benoemde hij de straffen wat wonderlijk. Hoe dan ook hierbij bied ik mijn nederige excuses aan als ik mensen tekort doe dan wel ten onrecht beschuldig van doelpunten of assists. Je moet maar denken ‘als ze maar gemaakt worden’ en daarbij, ik ben maar een dom blondje.
In het Groningse doel vonden wij Arian Eijer of te wel Eggy in de wandeling en op het ijs.
De eerste periode begon stralend, na 24 seconden 0-1 voor onze Hawks, gescoord door Sabri Edskes, assist Kris Snijder en Ronald Koops. Straf Hawk en door het oog van de naald, straf Flyer en Eggy mocht redden nota bene. Een Hawk abusede voor slechts twee minuten. Het ging een tijdje door en potdorie de Flyers maken er 1-1 van. Alweer straf Hawks en de Flyers schoten op de paal. Flyers straf, een paar maal achter elkaar, doch het leverde niets op. De Hawks compleet, weer Heerenveen straf vanwege een vieze overtreding werd mij ingefluisterd. Het leverde enige discussie op, het werd een rommeltje. Kortom fluit voor en fluit na. Kansen voor Groningen, maar Eggy moest ook redden. Aha toen had Edwin Pijl de Flyers te pakken, 1-2 met hulp van Peter Visser en Jord Kiel. Mooie kans, fluitmans floot, nog een kans gehouden helaas. Straf Hawks, rollebollen leverde beide partijen straf op.
De sprekerd had twee minuten te gaan aangekondigd. Dat deed ie na zes minuten nog eens, wij lachen natuurlijk. Van de tijd op de echte klok werden wij niet per seconde wijzer. Maar het werd toch pauze van drie minuten, nou ja drie………..
Beide teams begonnen compleet aan de tweede periode. Heerenveen straf en dat buitte Edwin Pijl uit, PP1-3, assist Peter Visser. Een Hawk die uitbrak werd onderuit gehaald en dat mag niet, straf Flyer. Even later straf Hawks. Gill Göbel maakte wat later 1-4 samen met Jaimie Bentum en Tjalling Stellema. Tussendoor wist Eggy nog wat te redden. De Flyers maakten gebruik, meer misbruik eigenlijk m.i., van een straf voor Groningen, PP 2-4. De straffen vlogen weer om de wederzijdse oren. Reddingen van Eggy afgewisseld met kansen. Veel gedoe en gefluit, maar het werd toch maar eventjes 2-5, want Peter Visser zag het licht en produceerde samen met Rutger Havinga en Richard Krebs. Nu staat in mijn kladboekje dat een Hawk moest douchen, maar dat vind ik niet terug op de sheet. Wel een straf voor Heerenveen die PP 2-6 in het laatje bracht, gescoord door Gil Göbel, assisten van Jaimie Bentum en Vincent Pieters. Fluit en straf Hawk.
Na de grote pauze nog een restje straf en compleet. Schot goede kant, fluit, doel verplaatst. Weer schot, gevangen. Fluit en straf Hawk en nog een en nog een. Een Hawk onderuit gehaald, aha straf Flyer. Over de laatste straf was men om mij heen gebelgd, want twee minuten was om te gillen. Heb ik maar niet gedaan, staat zo onbeschaafd. De gehele periode bracht niet anders dan fluiten en straffen op en af en toe begrepen wij er niets van. Ook nu was abuse in de aanbieding voor slechts twee minuten. Er waren mooie kansen voor de Groningers, doch ook Eggy had af en toe wat werk aan de winkel. Zo ging hij boven op een lelijk schot zitten. En verder dus weer fluit, kansen, reddingen.
De tijd was ook weer komisch, maar een heer op de tribune had de moderne techniek bij zich en hield dat voor ons bij. De speaker was zo vriendelijk de laatste tien seconden weer hardop af te tellen. Zo weet je dan tenminste zeker dat het afgelopen is.
En toen op naar Kardinge voor het laatste spektakel van deze zaterdag. Mistig onderweg, maar met een goed doel voor ogen kom je er altijd immers. In ieder geval
een mooie winst voor onze Seahawks, 2-6 en er is veel gefloten, maar ik hou meer van klassiek.
