Een wagen volgeladen
vol met oude wijven, zegt een fraai rijmpje. Maar er zat er maar één in en daarmee vul je geen bus. Nee, de bus was volgeladen met supporters, heren, dames en kinderen, en dat om een vriendschappelijke wedstrijd in de nieuwe eishalle te Sande te beleven. Sande ligt in Duitsland. Ja, GIJS ging de grens over! Dat feestje was op vrijdag 27 november 2015. GIJS Groningen 1 had een onweerstaanbare uitnodiging ontvangen om daar eens te komen spelen en in de watten gelegd te worden.
OK, de reis er naar toe. De koppen werden geteld en er bleken vijftig man/vrouw enz. in te zitten. Karel, onze chauffeur, blies de aftocht om tien over vier. De rit verliep voorspoedig althans tot er gezocht moest worden naar de ijsbaan. Nu was de straatnaam ingetikt bij Tom dus rijden maar. Goede straat gevonden, maar waar is nu die eishalle? Linksaf of rechtsaf? Nee dat kan niet. Nu waren er mensen al eerder geweest en na enig wikken en wegen, kwamen zij tot de conclusie dat we in Wilhelmshaven zochten en niet in Sande, dus kilometertjes terug. Aldus sightseeing gehad en toch nog ter plekke gearriveerd, de straatnaam was wel goed…….. en we zaten dichter bij Groningen, mooi voor de terugweg!
Nu was ons als saillant detail meegedeeld dat die ijsbaan op voormalige tennisbanen was gesitueerd en dat de afmeting van het middenvak iets kleiner was dan onze jongens gewend zijn. Ach dat is overkomelijk, dan ben je ook sneller aan de overkant immers. Er bleken wat weinig stoelen en zo gerangschikt dat je niet makkelijk over de staanplaatsen heen kon kijken, tenzij je op de achterste rij gezeten was. Dat was mij niet gegeven, er was zeer veel belangstelling zittend en staand, zodoende heb ik niet alles kunnen zien. Daarbij kwam dat het er zo koud was dat twee van mijn pennen weigerden te schrijven, maar driemaal is scheepsrecht, de derde hield het vol.
De meute werd welkom geheten met hier en daar een Duits tintje aan de namen, zoals Zahir bijvoorbeeld Hoep van achteren heette. De volkliederen voor beide teams werden gespeeld en toen kon het spel beginnen.
Oh voor ik het vergeet, de tegenstander heet ECW SANDE Jadehaie. Jade, da’s duur meende ik, doch bleek een rivier. En haie spreekt voor zichzelf.
De eerste periode startte met het veroveren van de puck door een Haie en bijna zat ie, maar de rollen draaiden gelukkig om. Het ging wat op en neer met kansen en reddingen van Stefan Vespa, want die verdedigde het Groningse doel. Maar toen was het raak, Danny Kerstholt scoorde 0-1. Assisten werden niet gemeld door de omroeper, dus kan ik er ook geen zinnig woord over zeggen. Het duurde maar effe en David Bartos maakte er 0-2 van. De kansen bleven afgewisseld met reddingen van Stefan. Helemaal snappen deed ik de fluiterij niet, soms wel icing en soms niet. Maar het bleek dat ik niet de enige was die hierover met de handen in het haar zat. Zahir Hoep, sorry Hup, wist er 0-3 van te maken. Stefan kreeg het zwaar te verduren en na een aantal reddingen was het prijs, 1-3. Het werd 2-3. GIJS pleegde nog een pracht schot, gevangen en even later tegen de lat en dat helpt je ook niet aan punten. Pauze, in de hoop dat het buiten warmer was. Haha, daar was het nog kouder vanwege de wind.
Op naar de tweede periode. Kans, mis, kans, mis, kans lat. En Stefan weer redden. Het tempo lag hoog en David Bartos greep zijn kans, 2-4! Ze vielen in de herhaling en ik nu dus ook, kansen volop, enge momenten volop, lat mis. Wat rollebollen en ga zo maar door. Jemigdepemig, het werd 3-4. Te gek vond Danny en zette 3-5 op het scorebord. Een volgend schot leek te zitten, doch werd afgekeurd. Gezien mijn beperkte gezichtsveld kon ik niet zien waarom. Enfin de periode eindigde met een mooie kans en wij konden de kou weer in, in de kantine was geen plaats want wie wil nou niet warm zitten of staan.
Volgens mij vond in de derde periode een keeperwissel plaats voor de Haien. Hij had nu tenminste een groene broek aan, ik wil er niet vanuit gaan dat hij hem van de spanning moest vervangen en bovendien vulde hij nu het gehele doel.
Het ging de verkeerde kant op en dat werd bevestigd door een doelpunt voor de tegenstander, 4-5. Hé, er werd gefloten voor icing. Via een kans weer richting Stefan, maar die wist er wel raad mee. En daar ging Zahir Hup van bil, nou ja figuurlijk dan, hij maakte er 4-6 van. Nog een leuke kans lat en even later gevangen. Toch wist Bauke ten Hoeve er keurig 4-7 van te maken. Nauwelijks bekomen van de leut of het werd 5-7, nou ja gun de Haien wat. Stefan had het druk en omgekeerd ook verdienstelijke pogingen. De eerste straf werd uitgedeeld voor een Haie, doch zij werden schadeloos compleet. Nog wat kansen voor GIJS deed de Haien om een time out vragen. Dat hielp niets hoor. Danny Kerstholt zette de eindstand op 5-8.
Tja en als afsluitertje mochten de heren aan het bikken. De tafels waren wel voorzien van etenswaren die er van harte in fietsten. Trouwens de vloeibare versnaperingen, in Duitsland natuurlijk hoofdzakelijk bier, deden het ook goed. Het was uitstekend verzorgd allemaal.
Er werd wat nagekaart natuurlijk en duidelijk was wel dat niet iedereen de fluiterij snapte. De opperscheids had vermoedelijk Methusalem al gezien, doch zou legendarisch zijn. Hebben wij toch maar mooi meegemaakt!
Na de smakelijke hap en vloeibare zaken begaf men zich in de bus teneinde op te warmen. Dat kon ook daar trouwens nog door middel van alcoholische versnaperingen. De baas van het Duitse Jadehaie sprak nog enige vriendelijke woorden teneinde de Gijsies en aanverwante artikelen te bedanken. Voor de gelegenheid had hij net een paar Nederlandse woordjes geleerd ‘dank je wel’!
Tenslotte reden wij vlot richting Groningen, alweer met een wagen volgeladen….. nu voor tweeërlei uitleg vatbaar, haha!
