Bijgeloof

GIJS Groningen 1 bevond zich op zondag 8 februari onderweg naar Eindhoven om aldaar Dolphin Eindhoven Kemphanen / NIJA te bestrijden. Helaas waren er wat geblesseerden bij de Gijsies, maar ook een stralende jonge vader en die telt natuurlijk voor twee. Ik noem geen namen, maar iedereen kon het zo zien!

Dit keer had ik een andere buurman in de bus en hij trachtte mij wat computergeheimen bij te brengen, of het gelukt is zal de toekomst leren. Tevens probeerde hij mij een schrijversblok aan te smeren, nou daar trap ik mooi niet in.

Nu is het een flinke rit en na nog wat lieden opgepikt te hebben langs de weg in Assen en Staphorst, tja waar wij onze spelers allemaal vandaan halen………., oh ja over die flinke rit gesproken, een jongeman had een nieuw spelletje bedacht, namelijk elektrische auto’s tellen. Heel bijzonder, want er zouden er maar 5 verkocht zijn in Nederland en hij telde er al zes onderweg!

Onze chauffeur werd met klem overgehaald om door het centrum van Eindhoven te rijden. Het bijgeloof beloofde dan dat GIJS zou gaan winnen. Het verleden had dat al enige malen bewezen. Kijk en als, als, als ze dan zouden verliezen en er was niet door het centrum gereden, dan was het zijn schuld! OK, het werd de binnenstad en veilig en tijdig kwamen wij ter plekke.

Het stukslaan begon, van tijd bedoel ik. Gelukkig was onze fotograaf present en dan heb je wat te keuvelen. En later had ik nog bezoek op de tribune, waaronder een meiske van 7 jaar dat haar schaatsen bij zich had en zo op het ijs wilde. Dat is het ware enthousiasme!

In het doel der Groningers stond Jeff Honebeeke blakend van strijdlust.

Het bleek al spoedig in de eerste periode dat de Kemphanen wel eens bloedlink zouden kunnen zijn. Jeff kon gelijk aan het redden slaan. Ook wel een kansje voor GIJS, maar het leverde niets op. De Kemphanen boekten wel winst, 1-0.

Nu strafte Danny Kerstholt dat heel snel af door samen met Klaver Jan Middelweerd en Kevin Kuiper er 1-1 van te maken. Een pak van mijn inmiddels al hevig kloppende hart. En dat werd niet minder, want GIJS kreeg straf en Jeff kon weer redden. Afwisselend goede en wat meer verkeerde kant, dus reddingen, wat straffen en pauze om op adem te komen.

Dat de Kemphanen gevaarlijk waren, werd ook in de tweede periode zichtbaar. Wel kansen voor GIJS, maar ook gemene aanvallen op Jeff, die overigens zijn mannetje stond. Heerlijk dat Eindhoven 4 + 10 minuten straf kreeg, de boef had spearing gepleegd. Het zal je maar gebeuren. Toch probeerden ze SH wat te versieren. Wat dacht je dat Jeff deed? Redden natuurlijk.

Wat rollebollen want dat staat zo leuk, wat heen en weer gedoe. Tot zo halverwege deze periode Danny Kerstholt zijn stralende vaderschap opnieuw bewees. Oh gut nu noem ik toch namen. Nou ja dat moet wel, want hij scoorde 1-2, geassisteerd door Rodney Kuiper en Tim Bartels. Een paar prachtige reddingen van Jeff, weer straf voor Groningen. Schadevrij compleet. Een zeer gevaarlijke aanval der Kemphanen en een wonderbaarlijke redding van Jeff. Een mager kansje en weer straf voor Groningen, niemand om mij heen snapte waarom. Met een redding werd deze periode afgesloten. Ik was inmiddels buiten adem en hapte buiten naar lucht.

Brrrrrrrrrrr, begon de derde periode. Nu kreeg Eindhoven straf, maar dat hielp niet. Een kans om te zoenen. Ook Groningen weer straf en even later weer. Het was een heen en weer geren van de heren op het ijs, leuke kansen, mooie reddingen, wat heisa voor het goede doel. Volgens de deskundigen op de tribune werd icing wat willekeurig befloten, evenals off side. De Kemphanen wilden een time out, nou dat mocht. Weer straf voor Groningen, terwijl, en hier vertolk ik weer de gevoelens van het volk om met Toon Hermans te spreken, er met stelligheid werd beweerd dat withemd (de tegenpartij) de schandvlek was. En dan maakte de tegenpartij er ook nog deerlijk misbruik van door PP 2-2 te scoren. Even later ontstond er enige wrijving en Groningen straf. Ook zij vroegen nog een time out. Nog even wat geharrewar en de periode was om.

Dus verlenging. Eigenlijk konden mijn nerven dat niet meer aan, maar ik vermande, sorry vervrouwde mij. Nu hadden wij begrepen dat verlenging vier tegen vier betekent. Er stonden vijf Kemphanen en vier Gijsies op het ijs. Er restte nog een restje straf voor GIJS, dus meenden wij 4 tegen 3. Maar ja, wie zijn wij en ik heb er al helemaal geen verstand van.

Na 3 minuten en 6 seconden loste Klaver Jan Middelweerd het verlossende schot en dat betekende 2-3 voor Groningen en afgelopen de marteling.

Natuurlijk werd er wat nagekaart en algemeen achtte men dat fluitist zijn fluit wel eens mocht laten stemmen. Wij kenden harmonischer klanken. Maar daarom niet getreurd, de winst was binnen. Verlenging is wel een ommelandse weg. Maar door het centrum rijden bleek vruchten af te werpen, bijgeloof loont.