Tickets en seizoenkaarten: Koop nu uw kaarten

Met een banaan meer mans

Zaterdag 11 februari 2012 betekende de op een na laatste wedstrijd en nog sterker de laatste thuiswedstrijd in de reguliere competitie. De strijd vond plaats in Kardinge en de kampende partijen waren uiteraard de Gijs Bears Groningen, want anders was het niet in Kardinge,  tegen Dordrecht Lions.  

Ik beloofde mijzelf een rustig overdagje, want ik stond al op met gierende zenuwen vanwege het avondje. Tot op heden mag ik niet mopperen over mijn algehele gezondheid en ik ben niet zo gauw van slag, maar ijshockey is een ernstige kwaal verzeker ik je en dat wreekt zich herhaaldelijk. Bovendien is daar nog geen medicijn voor uitgevonden. Het enige wat helpt is overwinningen en gezien mijn machteloosheid vanaf de tribune……….. hoewel op het ijs zou het ook niet opschieten. Je moet je mankementen ook durven erkennen immers. Ik zette mij op de bomvolle tribune en werd verwelkomd met een hoopvol bericht. De Bears krijgen bijvoeding in de tweede pauze van de wedstrijd door middel van een te consumeren banaan en dat zou hebben geholpen bij de fraaie overwinningen van de laatste weken.

Maar……… voor de wedstrijd kon beginnen vond een huldiging plaats en bij wijze van wijze uitzondering noem ik nu wel een naam, want het zal je maar gebeuren. Danny Kerstholt speelde zijn 250e wedstrijd op niveau, en daarmee oogstte hij alom bewondering en applaus.

Tom Korte vonden wij opnieuw in het Groningse doel met als doel zich zo min mogelijk te laten verschalken. 

De eerste periode ving aan met een slippertje van Dordrecht, zij probeerden er gelijk met de puck vandoor te gaan. De rollen werden omgekeerd en zo ging dat nog even door. Het bekende recept voor de Groningers: kans op kans en dat bracht al snel resultaat. Klaver Jan Middelweerd scoorde na bijna vier minuten 1-0 met assist van Fenno Mulder en Daan van Fessum.  Gek van vreugde dat laat zich raden. Tom pareerde de tegenaanval met verve. De Bears gingen nog een paar maal door het oog van de naald en toen ging het mis, 1-1. Even later nog misser, 1-2. Na wat kansen en wat gepiemel, dat laatste heb ik natuurlijk niet zelf bedacht, begonnen de straffen te vallen, beter dan spelers, hoewel die ook af en toe fraaie valpartijen lieten zien. Eerst straf voor Groningen, hetgeen unaniem als onzin werd getypeerd. Ook een Lion straf en nog een erbij voor Groningen, dat laatste flauwekul. De kansen vlogen weer om de Groningse oren, de doelpunten niet. 

Mijn buurvrouw bleef optimistisch en zag de overwinning nog gloren. Wij hoopten oprecht dat de banaan al in de eerste pauze zou zijn verstrekt. Ik dacht bij binnenkomst ‘wat zien ik?’, nee geen stof, maar twee boeven van de tegenpartij op de strafbank, een was een persoonlijke, straf bedoel ik natuurlijk. De tweede periode kenmerkte zich vooral door straffen, doelpunten vielen er aan geen van beide kanten. Eerlijk verdeeld, voor beide partijen zes boeven op de bank, niet allemaal tegelijk maar over de hele periode uiteraard. Genoemde buurvrouw nam geen blad voor de mond, zou ook geen gezicht zijn, en kreeg zin bij enkele straffen voor de Bears de scheidsrechter te bespringen en niet uit liefde, begrijp mij goed. Het was dat mijn leeftijd dat niet meer toestaat…………. Kansen, mis, relletjes, straffen. Tom had het druk, de Lionkeeper had het druk en zo was deze periode ook weer voorbij.

Afkoelen op het balkon en dat was wel nodig. 

De derde periode. De hamvraag was natuurlijk ‘zal de banaan helpen’? Waarom dat akelige ronde piepkleine schijfje er nou zo moeilijk in wilde, zelfs ik kan het niet vertellen. Toch was ie een keer raak! Klaver Jan Middelweerd was opnieuw de producent van een doelpunt, 2-2, geassisteerd door Mike Groenhof. Mijn keel was in een klap schor, trouwens niet alleen de mijne zo te horen. Kansen, kansen, kansen, vechtpartijtjes, straffen, bijna, bijna, maar nog niet helemaal. En zo kwam het tot verlenging. 

Opnieuw een zware aanslag op mijn incasseringsvermogen, ook mijn buurvrouw leed er onder, haar hart was aan het verzakken. Dat zit bij mij allang in mijn schoenen.; Aan iedere kant zat nog een stouterd op de bank, dus zagen we drie tegen drie om te beginnen. De Bears waren duidelijk meer in de aanval, maar de puck mocht er niet in. Na vijf minuten kwam het tot de alom gevreesde shoot out. Maar eerst moest de zamboni het pad nog effenen, want geen ijshockeyer wil op niet glad ijs.

Mike Groenhof mocht het spits afbijten, mis; Lion, mis; Reinier Holthof, mis; Lion, mis; Klaver Jan Middelweerd, mis en tenslotte een Lion raak. Waarmee de stand op 2-3 voor de Dordrechtse leeuwen kwam. 

De beker moest tot op de bodem geleegd om te resulteren in één puntje voor de Gijs Beren. En of dat nou komt door die banaan? Wie zal het zeggen, misschien is twee bananen beter???

Nog één wedstrijd te gaan volgend weekend in Eindhoven. Oh en vergeet de bananen niet!

I.D. Wonen

Website: www.idwonen.nl Lees meer...

Raadsma

website: www.raadsma.nl Lees meer...

Ron Haans

Website: www.ronhaans.nl Lees meer...

Snowlimits

Website: www.snowlimits.nl Lees meer...

Radio nl

Website: www.radionl.nl Lees meer...

Joy radio

Website: www.joyradio.nl Lees meer...
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10