Het was stil aan de overkant

Vrijdag 14 maart 2014 snelde ik over ‘s herenwegen naar Nijmegen teneinde de Gijs Bears te zien spelen tegen Nijmegen Devils. Ja ik snelde persoonlijk, liet me dus niet zoals gewoonlijk luxe vervoeren. En dat had een goede reden. Even hielden belangrijker zaken mij bezig en dat betekende dat ondergetekende de bus niet kon halen. Daarbij kwam dat mijn oude karretje ook nog eens mij in de steek ging laten door verregaande mankementen zodat het niet vertrouwd was daarmee naar Nijmegen te reizen. Ik heb een hele lieve garage en daar mocht ik een leenauto op halen. Je ziet, ik wil niets missen en zeker de laatste uitwedstrijd der Bearen niet. Wat natuurlijk toch een groot gemis betekent, want van al die jonge mensen om mij heen wordt ik vanzelf ook wat jonger.

Maar ik mag niet vergeten te vermelden dat ik aangenaam gezelschap had dat zeker ook jonger was dan ik, maar dat kan al gauw!

Tot zover alles dus prima. Geweldig op tijd ter plekke, maar voor gesloten deuren. Ze zijn keihard in Nijmegen, dicht is dicht en open is pas om half acht, dus wij koud buiten.

Ook de koffie liet, eindelijk binnengelaten, op zich wachten, nog niet open. Ook dat kwam goed en verkwikt  zaten wij op de koude tribune. En wat zagen wij daar? Twaalf Bears plus Tom Korte tegen zestien Devils plus twee goalies. De opperzebra was dit keer een zebraïn.

Het spel kon beginnen met de eerste periode en vanzelfsprekend eerst de verkeerde kant op, wel een retourtje en weer omgekeerd en Tom had flink werk aan de winkel. Maar ook kansjes, een kleintje, een grote en die leverde 0-1 op na ruim vijf minuten, gescoord door Ricardo Dijkema geassisteerd door Danny Kerstholt en Kevin Kuiper. Tjongejongejonge, een minuut later 0-2 en die was van Roman Hup met assist van Zahir Hup en Danny Kerstholt. Er werd vervolgd met wat heen en weertjes, een beeldige kans tegen de verkeerde kant van de paal en straf voor een Bear. Zelfs shorthanded was er een kans, en nog eens, maar mis en compleet. Zo ging het een tijdje door, wat gedoe voor het goede doel en pauze.

Ook in de tweede periode eerst de verkeerde kant, maar niet lang. Een wat slap kansje, wat betere kansen en een knokkerijtje. Beide boeven kregen een flinke straf, een Bears 10 + 2 minuten voor roughing en de duivel 10 + 2 + 2 idem. Het ging door met kansen, reddingen, shorthanded kansje, een hemelende puck, alles compleet. Het kwam mij voor dat de Devils wat feller speelden, wat voor mij niet zo hoeft. Een trippende Bear kreeg nog straf. Schadevrij compleet. Een nieuw opstootje liep met een sisser af. Toen ging het weer de goede kant op en Kevin Keijzer maakte er achteloos 0-3 van. Op de tribune meenden wij in zijn eentje, toen meenden wij dat als assistent werd omgeroepen een jongeman die zijn straf nog uitzat, maar neen driewerf neen, op de sheet staat Zahir Hup. Dat moet kunnen.

Er gebeurde niets opwindends meer in deze periode, dus maar pauzeren. Het was koud buiten, maar warmer dan binnen.

Lest best voor de derde periode duimde ik. Weer de verkeerde kant op, maar dat is traditie dus was ik niet ongerust. Nog geen twee minuten op het ijs of Zahir Hup scoorde 0-4 een prachtige wippert, assist van Klaver Jan Middelweerd. Nog geen minuut later maakte Zahir er 0-5 van, nu geholpen door, juist, Klaver Jan enz. Tom deed even mee en de volgende kans werd twee minuten later gegrepen door…….Zahir, samen met……..Klaver Jan en nu ook Ricardo Dijkema, dus 0-6. Wauw! De Devils maakten af en toe een uitstapje richting Tom, maar dat waren zinloze manoeuvres, want Tom stond in de weg. De zebra bleek een proper tiepje, zij ruimde wat ongeregeldheden van het ijs en stak die in haar zak. Opgeruimd staat netjes! Op en neer, de spelers bedoel ik. Wat circuswerk bij het doel der Bears. Kans, retour, goede kant en 0-7, een doelpunt van Kevin Kuiper, assist Jasper Huizenga en Danny Kerstholt. Nog wat reddinkjes, wat kansen en daar kwam Zahir weer aan, 0-8, geassisteerd door Danny Kerstholt. Eind goed al goed.

De zeven supporters der Bears waren euforisch en klapten veel harder dan zeven mensen normaal kunnen klappen, afgezien nog van het gejuich. We hadden van alles verwacht en gehoopt op de kleine winst die de Bears vaak op de Devils behaalden, doch dit sloeg alles. Het was stil aan de overkant!