Wel gewonnen dat wel

Zaterdag 4 januari 2014, de eerste wedstrijd in het nieuwe jaar. Dus om te beginnen alle lezers een heel goed en sportief Nieuwjaar toegewenst.

Voor vertrek dacht ik hele mooie dingen zoals een overwinning op de Red Eagles

’s-Hertogenbosch, want de Gijs Bears Groningen moesten net als zoete lieve Gerretje naar Den Bosch. Ik ben een rare, maar dat is geen nieuwtje, ik had deze mooie gedachten aan mijn harig monster Rex en Pinkie, mijn geholpen rode hoog bejaarde kater, verteld met mijn verstand op nul. Nu hebben ze van dat verstand op nul geen last. Het was Rex een salamiworst en Pinkie is stokdoof.

Na een korte aanwezigheid bij het opleidingsteam snelde ik naar de bus, de VIP met de lederen bekleding was ons deel. Natuurlijk werd de goegemeente vermaakt met een film. Doch voor de ondertiteling een feit was, de Nederlandse bedoel ik want we zagen vele talen voorbij komen, waren we een aardig eind onderweg. Alles kits in de bus dus zou je denken. Een hongerige speler wilde vast een warm hapje hebben, doch wat deed de magnetron? Niets…… Na veel gepruts door een deskundige heer  lukte het een warme prak te serveren. Tja en dat in die luxe VIP bus. We waren er echter nog niet, wel nee, de achterlichten vielen uit na onze gebruikelijk stop. Dat werd speurwerk, doch het leverde niets op en jonge Kees, onze chauffeur, reed van arren moede maar door, want als je lichtje niet brandt weet je het immers niet. Jullie snappen welk lichtje toch?

We kwamen tenslotte goed aan en even later ging er toch een lichtje branden werd ons meegedeeld. De zamboni scheurde over het ijs en klaar was Kees, nou ja bij wijze van spreken hè!

Tom stond in het doel der Bearen. De eerste periode, ik dacht nog steeds mooie dingen………. Eerst de verkeerde kant op, toen de goede en een kans. Zo waren er wat heen een weertjes, maar da’s niets nieuws. De hoop bleef gloren want na 2.38 minuten 0-1 voor Groningen, gescoord door Sebas(tiaan) Snijder met assist van Kevin Kuiper en Danny Kerstholt. Wel kregen de Bears snel daarna straf, maar toch een leuke kans. Zit ie of zit ie niet, was de hamvraag. Niet vond scheidsmans. Enfin kansen, ogen van naalden, straf. En gelukkig een paar straffen voor de tegenpartij. Alleen men deed niets mee met die PP. Kleurenblindheid sloeg toe en gelukkig was het pauze.

In de tweede periode van hetzelfde laken een pak. Erger nog, de Bossche bollen maakten er PP 1-1 van. Positief denken hield ik mij krampachtig voor, wel compleet. Ik riep vol overgave ‘en nu moet ie er in!’ En hoera Danny Kerstholt vond dat wat een Eagle kon, kon hij niet alleen en maakte er PP 1-2 van met behulp van Wesley Timmermans en Kevin Kuiper. Richting Groningse doel en een schermutseling. Beide boosdoeners straf. Tom redde, nog wat straf hier en daar, wat valpartijen. Een Groningse supporter achter mij op de tribune merkte op ‘een woord van drie letters’ wedstrijd, nee niet beginnend met een ‘l’ en daarop ook eindigend, maar wel zoiets. Wat kansen. Eenmaal zat ie maar na de fluit. Toen eindelijk 2-3, een doelpunt van Mike Groenhof, geassisteerd door Sebas Snijder en Danny Kerstholt. Een straf voor de Eagles en pauze.

Tja nog steeds voor, dus wat wil je……. Meer riep ik vertwijfeld! Dus begonnen ze de derde periode met een kans. Een straf voor Groningen snapten wij niet zo, maar scheids floot mooi dat wel. Schadevrij compleet en na een dikke acht minuten 2-4, joepie de poepie. Maker was Zahir Hup, assist van Klaver Jan Middelweerd en Ricardo Dijkema. Zo gaat ie goed en ja hoor het werd 2-5, nu van Sebas Snijder met behulp van Kevin Kuiper. Jammer van die 3-5. Een time out voor Den Bosch en een vechtpartijtje. Weer beiden straf. De meneer van dat lelijke woord eerder merkte op dat hij van zijn aambeien af was vanwege het met saamgeknepen billen zitten bij deze wedstrijd. Toch een positieve ontwikkeling, wees eerlijk. Het eind was in zicht,  het eind was daar. En toch nog een knokkerij. De boze pa van de vechtende tegenpartij merkte op dat zijn zoon pas 18 jaar is. Had ie maar op ballet moeten gaan.

Wij konden weer vertrekken. Er werd druk gemagnetrond. Iemand merkte op dat hij zijn worstje kwijt was. Gelukkig kwam die boven water na goede raad van de omstanders en het bleken er zelfs twee te zijn.

Zo belandden we tenslotte in de muziek…. Allereerst een nummertje in het Fries van de Stampers met de titel, als ik mij niet vergis, iets met boerentrienen. Daarna vlogen lange tijd de edele delen over de tafel en werd een kale meneer flink op de hak genomen. Wonderlijk hoeveel toepasselijke liederen er worden gezongen over sex. Had volgens mij niets te maken met voor het zingen de kerk uit.

Enfin wat mij het meest is bijgebleven is het volgende. Via ‘bloed, zweet en tranen’ in onvervalst Nederlands werd een overduidelijk beeld geschetst van de overwinning in deze boven beschreven wedstrijd. Wel gewonnen dat wel…………