Van het ijs geveegd!
Oh, wat was ik blij dat er zondag 15 december toch nog wat te zien was, op ijshockeygebied dan. De wedstrijd van het 1e team tegen Den Haag was verzet, en zo had ik toch nog een verzetje. En hoe, want ik mocht enige dierbaren aan het werk zien. De North Seahawks namen het thuis op tegen de Blue Mountain Cougars IJshockey Hoorn. Mijn hemel wat een mond vol. Weetgierig als ik ben, heb ik het woord cougar vanochtend snel even opgezocht. Natuurlijk ging ik er vanuit dat het iets stoers zou betekenen. Met een stoere naam heb je de helft al binnen immers. Wel daar moest ik toch even heel hard lachen. Uiteraard betekent cougar ‘poema’, dat wel natuurlijk. Maar het betekent nog meer namelijk: Een oudere vrouw die een seksuele relatie onderhoudt met een jongere man - Cougar (relatie) ... Haha en gelachen dat ik heb! En nu jullie niet lachen, ik weet echt van niks.
Maar eerst de wedstrijd dan maar. De heren speelden in paarse shirts van vorig seizoen, omdat de tegenpartij het ook blauwblauw liet en de nummering was dus gedateerd. Haastje-repje heb ik tijdens het voorlezen der spelers de Hawks genummerd genoteerd ter voorkoming van misverstanden achteraf. Gelukkig was de speaker luid en duidelijk.
Arian Eijer bevolkte het doel der North Seahawks (in het vervolg weer afgekort tot Hawks).
De eerste periode. Het kon twee kanten op, eerst de goede en toen de verkeerde. Laten de Hawks nou toch snel straf krijgen. Dat nam niet weg dat er bijna, helaas bijna een shorthanded goaltje werd gemaakt. Even later door het oog van de naald, schot op de lat en de puck bleef net voor het kritieke lijntje liggen. Tjongejongejonge!
De kansen waren er volop, maar ook de griezelige momenten, want de Bluetjes (zo noem ik de tegenpartij in het vervolg) waren niet voor de poes, hoewel ze ongetwijfeld pretenderen een grote poes te zijn. Er vielen trouwens ook wat straffen. Na al die kansen werd het tijd voor 1-0, een doelpunt van Jord Kiel, assist Iwan Beukeveld. Een fractie later 2-0, een schot van Vincent Pieters geassisteerd door Richard Kraak en Igor Shumlyanskiy. De Hawks kregen nog wat straffen om de oren, doch geen schade. Leuk pauzeren.
Toch maar even naar buiten voor een neuswarmertje. Dus we waren voor de tweede periode iets te laat weer binnen, 3 minuten is tenslotte te kort. Echter er was geen kwaad geschied, behalve straf voor een Hawk dan. De geschiedenis herhaalde zich, veel kansen nog geen punten. Een kluwen spelers door het goede doel leverde ook niets op. Tot eindelijk (naar mijn smaak, ik ben tuk op ‘goededoelpunten’) 3-0, gescoord door Vincent Pieters met behulp van Rijan Berends. Nog een straf voor de Hawks, een opstopping voor het Groningse doel, nog wat kansen, mis en bijna tot Michiel Waalboer het welletjes vond en er 4-0 van maakte, samen met Rijan Berends.
Toen mochten we even langer pauzeren.
De derde periode bracht opnieuw de ene na de andere mooie kans voor de Hawks. Even dachten wij op de tribune dat ie goed zat, maar dat zat ie niet. De Bluetjes schoven maar weer eens naar de verkeerde kant, maar ‘onze’ keepmans stond zijn mannetje, of zijn Hawk als je liever wilt. Hoorn mocht een stevige straf incasseren en dat bracht alweer mooie kansen die niet gegrepen werden. Valpartijen waren aan de orde van de dag/avond, zeg het maar. een beeldschoon schot, mis. Een kans om te zoenen, mis. Straffen voor de Hawks, evenals kansen. Er moest meer gewipt worden besloten wij op de tribune. Dat wippen moet je zien als ‘over de goalie heen schieten’, dit ter voorkoming van misverstanden. Toen de Hawks weer compleet waren vond Tjalling Stellema het tijd voor 5-0, helmaal in zijn uppie.
Een robbertje stoeien leidde tot straf voor beide partijen. Een tijdje later maakte Vincent Pieters er 6-0 van, geassisteerd door Peter Visser. Even waren de Hawks de tel kwijt, ze dachten zeker zes doelpunten, dus zes spelers. Enfin het betekende straf. Met een mooie kans was het feest afgelopen.
Wees eerlijk, de Hoornse Blue enz. hadden een blauwtje gelopen. Ze hadden heus een goede keeper, maar haha, de ‘onze’ was nog veel beter. Dat ‘onze’ omdat ik mij onmiddellijk associeer met mijn favorieten. Geen zorg, ik kom niet het ijs op.
De winst met 6-0 was voor de North Seahawks. Oftewel, de Cougars waren van het ijs geveegd!
