D'r op of d'r onder

Dat is niet levensbedreigend, maar de titel wil alleen maar aangeven dat ondergetekende weer eens in de stress was geschoten vanwege de spannende wedstrijd die te wachten stond op zaterdag 16 november 2013 in Kardinge, het treffen van de Gijs Bears en NIJA Talent team. Tenslotte hebben de beertjes de eerste wedstrijd van dit seizoen tegen een ander Eindhovens team  verloren, ook thuis nota bene. En wie weet is het wel familie. En nu gaat het bovendien om de eerste plaats van de bekerronde, ja vlak dat niet uit. Enfin, na een paar uurtjes zouden wij weten waar Abraham de mosterd vandaan haalt. Bovendien in aanmerking genomen dat de goedheiligman in Groningen is aangekomen zou hij ook wel een cadeautje mogen uitdelen. Logisch toch?

Ruim op tijd betrad ik het ijspaleis teneinde mij gerust te laten stellen. Veel verder dan pepernoten kwam het niet. Mijn buuv annex rookvriendin beschikte namelijk over kilo’s van dat strooigoed en deelde kwistig uit. Daarnaast eet haar familie binnenkort stamppot pepernoten. Zij had nog een merkwaardig trekje, ze ging achter de pucks aan en wel voor een hond (niet uit het team hoor). De laatste vermelding op verzoek van mijn andere buuv.

Dan eindelijk naar de wedstrijd kijken en dus d’r op of d’r onder.

Tom Korte in het Groningse doel.

De eerste periode begon met een juffrouw op de middelstip, maar mij is ontgaan waarom. Zij verliet de ijsvlakte en het spel brandde los. Vrij snel mocht Tom aan het redden slaan. Daar waar nodig riep ik ter bemoediging ‘truffel’, doch ik werd op de vingers getikt, het moest pepernoot zijn. Dus ik ook met pepernoten strooien. Het tempo lag hoog, niet van mijn pepernoten, doch van de heren op het ijs.

Een Bear tripte, dus straf en Tom maar weer redden. Een mooie SH poging mispoes, en snufsnuf 0-1 voor de Talentjes. De Bears wel compleet natuurlijk, dat wel.

Knokkerij door enkele gefrustreerde minkukels, beide partijen straf. Toedeloe, nog een Talent op de strafbank erbij.

Pracht kansen, gevangen en mis. De vechtersbazen mochten er weer op en even later ook de andere snoeshaan. Enfin gevaar en kans wisselden elkaar af.

Pauze met puckspel.

De tweede periode dan maar. Koud zaten we of Klaver Jan Middelweerd schoot de Bears naar de gelijkmaker, 1-1. Daarbij geassisteerd door zijn kornuiten Kevin Kuiper en Danny Kerstholt. De hoop ging weer gloren en er volgde nog een mooi schot, helaas vangbal, uh puck bedoel ik. Straf voor Groningen was voor mij klare onzin, maar wie ben ik……. Het bracht een door het oog van de naald plaatje voort. Een straf voor de tegenpartij juichte ik van harte toe. Het hielp niet, want de schieter vergat te wippen zoals buuv terecht opmerkte.

Tom kon geen duimen draaien, hij had het druk met redden. Nog een straf, compleet. Omgekeerd een Talentje aan de kant en dat bracht een punt in het laatje, 2-1 PP gescoord door Danny Kerstholt, assist Kevin Kuiper en Rodney Kuiper, een familieaangelegenheid in dit geval, neef en twee broers, leuk hè! Helaas kregen de Bears weer straf en daar maakten de Talenten misbruik van, 2-2.

Zo holden we weer naar de pauze, dit keer gelardeerd door menselijke wezens die op een soort ligfiets over het ijs schaatsten. Wij konden er niet om lachen en begaven ons naar de peukruimte in de openlucht.

Mooie begin van de derde periode, want een talent had nog straf. Het mocht niet baten. Nog eens toedeloe, kans dat wel, maar verder leverde het niets op. Nou ja, even later voor de tegenpartij, 2-3. Oh nee hè, 2-4 en jasses 2-5. Tussendoor best een paar kansen, maar aan kansen alleen heb je niet veel. Groningen een dubbeldikke dubbele straf. Wel af en toe een kansje. Nota bene time out voor NIJA Talenten, waarbij iemand terecht opmerkte ‘neem de tijd’. Afsluitend nog een gestrafte Bear, een kans en mis en daarmee was het d’r onder!

We kregen sterk de indruk dat onze helden in de derde periode vermoeid raakten en niet meer een vuist konden maken tegen de jonge benen van de tegenstander. Nu zijn dat natuurlijk ook Talenten. Overigens hebben de Bears die ook wel hoor, maar lopen er niet mee te koop en trainen veel minder. In straffen hebben de Bears wel gewonnen, per definitie ben ik het daar niet mee eens, maar ik ben dan ook een misselijk mens op de tribune. Voor ik het vergeet, onze trommelaars waren weer present, maar meer dan enthousiast herrie maken kunnen ze in bovenstaand geval ook niet immers.

Wanneer we elkaar weer zien? De NIJB site zal het leren.

Huiswaarts met hangende schouders, want thuisgekomen moet ik dit toch maar weer uitleggen aan mijn harig monster. Hij schudde zijn wijze kop. Een glaasje troostrijk vocht tot mij genomen en toen d’r onder, de vette lappen bedoel ik.