Niet verkeerd!

Daar gingen we weer, nu naar Nijmegen op vrijdag 25 oktober 2013. Dus de Gijs Bears uit Groningen mochten het opnemen tegen de Romijnders Devils. Of dat ook duivels klinkt. De Bears moeten altijd wel ver reizen, maar wat je van ver haalt is lekker. Met andere woorden een overwinning zou bijzonder smaken. Echter het staat in de sterren geschreven en ik ben analfabeet in dat opzicht. Dus afwachten maar.

Het was een heel gedoe om mijn harig monster onder de pannen te krijgen. Denk nu niet dat ik geen pannen op het dak heb. Hij moest gewoon onder andere pannen. Nu heb ik inschikkelijke zoons en de grote oppasbaas zag kans om zijn programma zo in te delen dat hij vrijdag thuis kon werken en zo kon de bewaker van mijn eer gelukkig onder de pannen.

Over de bustocht valt natuurlijk ook wel een en ander te melden. Al dat gedoe over de zwarte pieten verhinderde niet dat mijn hart vol verwachting klopte. Want wie gaat er winnen……….. wie er hoort te winnen mag duidelijk zijn, maar niet alles wat hoort gebeurt ook. Vandaar dat ik bibberend van de spanning in de bus plaats nam.

Een nieuwe chauffeur, Kees genaamd, mocht ons rijden, toch misten we ‘onze’ Kees heus nog wel hoor, zijn plicht riep hem elders. Oh en onze tupperware verkoper ging weer mee. Helaas dit keer geen demonstratie van dit wonderartikel. Wel had hij een truc met sleutels, die hij niet nader wilde toelichten. Verder deed hij iets met zeven rookworsten van de Hema (dit is gratis reclame), maar hiervan is de clou mij ontgaan. Genoemde jongeman hield ons aardig bezig.

Aangekomen in Nijmegen werd de bus fraai geparkeerd bij de gewenste deur naar de kleedkamers. Dat was prachtig natuurlijk, doch de deur was dicht en de deur bleef dicht……….. diverse pogingen lieden te bewegen die deur te openen liepen stuk op ‘er is nog niemand van de Devils’. We leven in een duivelse wereld. Na ruim een half uur was het sesam open u.

De kantine voorzag ons van koffie en dergelijke. Bovengenoemde medereiziger bleek een hond bij zich te hebben. Een braaf imaginair dier dat keurig aan ’s mans voeten ging liggen.

In de eerste periode vonden we Tom Korte in het Groningse doel met als ultiem doel dat zo schoon mogelijk te houden. Even vlogen de Devils  richting dat doel, heel even maar! Na 23 seconden (alweer) scoorde Sebastiaan Snijder met assist van Zahir Hup 0-1. Gieren natuurlijk. De Devils waren geschrokken en schoten op Tom. Uiteraard mis, Tom stond er toch. Enfin, het spel golfde  heen en weer met kansen voor Groningen. Helaas vloerde een puck een Bear, hij oogstte een kapot oor en verdween van het ijs. Even later bleek naar het ziekenhuis.

Na bijna twaalf minuten maakte Zahir Hup er 0-2 van. Dit met behulp van Gill Göbel en Mike Groenhof. Behalve een straf voor Groningen gebeurde er niets opwindends meer. Het werd gewoon pauze en ik rookte een peuk met de nieuwe Kees.

Een pauze betekende opwarmen in de buitenlucht, heerlijk!

Doch vergeet de tweede periode niet. Neeheee, daar ben ik al. De Devils probeerden het weer, met de puck ervan door te gaan bedoel ik. Aanvankelijk oogstten zij slechts straffen, doch 1-2 zat er in, jakkes! Maar Tom redde ook stevig en er verschenen mooie kansen. Een knokkerijtje bracht voor beide partijen een straf op en een mooie kans voor de Bears. Niet gelukt dus. Compleet. De Devils kregen even later als straf een penalty tegen en die werd met verve genomen door Sebastiaan (verder Sebas te noemen), dus 1-3! De vijand kreeg nog een straf en de Groningers nog wat kansen. Zo werd het opnieuw pauze.

Weer opgewarmd, buiten brandde de kachel immers, zaten wij gepikt en gepekeld voor de derde periode. Na vier minuutjes maakte Zahir Hup er 1-4 van in zijn dooie eentje. Pffft wat een genoegen. Een halve minuut later scoorde Nijmegen 2-4, hadden ze nou niet moeten doen. Een schermutseling en mooie kans, mis, mooie kans, weer mis en toen raak nota bene shorthanded genomen door Kevin Kuiper, assist Danny Kerstholt. Toen met powerplay 2-6, nu geproduceerd door Sebas, assist Mike Groenhof en Ricardo Dijkema. Zo gaat ie goed, zo gaat ie lekker. Time out Devils hielp geen moer. Kans Groningen, er ging van alles in het doel behalve de puck, nog een poging mispoes. Een flauwe poging der Devils, flauw slechts. Het werd 2-7 door Mike Groenhof, assist Gill Göbel. Het werd 2-8, een schot van Zahir Hup met behulp van Danny Kerstholt en tot slot maakte Roman Hup er 2-9 van geassisteerd door Kevin Keijzer. De gemoederen raakten wat verhit. Het werd bijna 10, doch nee toch maar niet.

Heerlijk terugreizen met zo’n overwinning achter de holle kiezen. De bus maakte een omweggetje om onze gewonde bij het ziekenhuis op te halen. Welk ziekenhuis? Oh dat, na een mislukte poging. De patiënt werd met gejuich ingehaald en had een oor aangenaaid gekregen, dat het nodig was is een dissonant natuurlijk.

De reis verliep voorspoedig. Eerder genoemde meneer had de hond ook meegenomen. Ik moet zeggen het dier gedroeg zich uitmuntend in de bus. Rustig, geen geblaf, wel de staart tussen de deur, doch hij gaf geen kik. De kauwstaafjes werden door de heren/dame opgegeten, schandelijk.

Hoe dan ook, de Gijs Bears hadden de Devils eveneens een oor aangenaaid en dat was niet verkeerd!