Lachen, gieren, brullen

Tot het laatst toe spanning! Eerst of er wel ijs zou zijn in Kardinge en daarna tegen wie moeten de Gijs Bears Groningen het opnemen. De krant stond er bijna bol van, in aanmerking genomen dat er gewoonlijk slechts na een wedstrijd een artikeltje te lezen valt. Ondergetekende werd nota bene opgebeld met de vraag of ik van Gijs Bears was. Ik ben vóór Gijs Bears, ik was er dus niet vàn. De juffrouw wilde mij toch uitleggen waarom ze belde. Zij maakte erop attent dat er kunstijsbanen gehuurd kunnen worden en zo dus toch de finale gespeeld zou kunnen worden, zij had de krant ook gelezen. Heel attent, dat wel natuurlijk, maar inmiddels was het ‘BREAKING NEWS’ reeds de wereld ingezonden. Ergens moest ik wel een beetje giechelen, want in gedachte zag ik het al voor me, bijvoorbeeld op het Kardingerplein (dan heeft het tenminste nog een zweem van ijs) een nepijsbaan en alle supporters er omheen. Ik zou een krukje hebben meegenomen teneinde over een iegelijk heen te kunnen kijken………ik mis niet graag wat!

Maaaaaaaaaaar, er kwam ijs en spoedig zouden wij er kennis van kunnen nemen wie onze tegenstander zou worden. Enfin, deze goede tijding bleek ook haken en ogen te hebben. We zouden naar Eindhoven gaan op zaterdagavond, want Dordrecht wilde niet door de week spelen. De malloten, wij spelen de hele week, ik zeg niet waarmee. Wel is er hier ernstig met de Gijs Bears gespeeld.

Oh nee joh, op zaterdagochtend vernamen Bears en supporters dat het allemaal bij het oude zal blijven. Dus die avond, enfin je weet wel…… dan was er helderheid wat dat oude zou zijn.

Dus ging de bus op zondag 24 maart 2013 richting Dordrecht. Als troost misschien wel, een chique bus met tafeltjes. Helaas geen tupperware demonstratie en razend vroeg in Dort. Aldaar werden we nog getrakteerd op een groep slechts in vrolijke slipjes geklede jongens, vraag me niet waarom die demonstratie, maar schattig was het.

Intussen speculeerden wij dat het een aard had. De Bears gingen de Lions van Jetje geven, ze mores leren en dergelijke.

Een fors aantal Groningse supporters gingen de Beartjes aanmoedigen. Onder luid gejuich werden zij dan ook begroet toen ze op het ijs verschenen. Wij vonden Tom Korte opnieuw in het Groningse doen en los konden ze.

De eerste periode ging van start met een misselijke aanval op Tom, maar het liep goed af. De andere kant dan maar op. Verstijft van schrik vernam ik dat de Bears al snel straf kregen. Dus werk aan de winkel voor Tom. Wat trammelant op het ijs veroorzaakte straf voor een Lion, dus weer evenwicht. Ik viel bijna van de graat toen Dordrecht 1-0 scoorde. Jolke Balt loste dat fraai op door er 1-1 van te maken, assist  van Zahir Hup. Alles compleet en een hoog tempo. Veel gekakel, met andere woorden mooie kansen, maar geen eieren als je begrijpt wat ik bedoel.

Met overgave gilde ik ‘mis, mis, mis’ als de Lions Tom belaagden. Dat hielp een tijdje, maar Dordrecht scoorde toch 2-1. Een Bear kreeg straf, maar een heer meende dat het niet klopte. Het klopte wel dat het pauze werd en wij werden getrakteerd op kaasjongens, geheel  uit geel opgetrokken lieden, die lukraak cadeautjes afschoten op het publiek. Je kunt maar verrast worden!

We zetten ons opnieuw op de stoeltjes voor de tweede periode en genoten van een hels kabaal. Nog een flinke rest straf om te beginnen voor de Bears, maar Tom redde en redde. Compleet en helaas werd het 3-1. Tom ging daarna gewoon door met redden, want er viel nogal wat te redden. De Bears kakten behoorlijk in, raakten kleurenblind, zagen de puck niet meer en ga zo maar verder. De Lions zaten voortdurend op de verkeerde kant en ik zag liever de Bears grazen op de goede kant. Het werd na  valpartijen en een straf voor Groningen,  4-1.

Time out voor Groningen, wie weet helpt het…….. Tom ging door  met redden, maar liefst twee Lions tegelijk straf, het mocht niet baten. Kansen om te zoenen, wat gehannes, een schermutseling en een paar straffen voor de Lions. Eindelijk, nooit gedacht en toch gekregen, PP 4-2 door Rodney Kuiper, assist Reinier Holthof en Danny Kerstholt. Even een hevige schrik, zat ie of zat ie niet in het verkeerde doel, nee ie zat niet. En Tom hij redde voort.

Pauze.

Wel ja, het kan niet op, eerst nog even een knuffel van een gele kaasjongen en toen gelijk een schot op Tom, lekker mis puh! Er kreeg weer een Bear op zijn wammes en mocht naar de strafbank. Het liep goed af en Tom bleef in bedrijf. Tot, tot, ja echt waar, Kenneth Keijzer 4-3 scoorde met assistentie van Kevin Kuiper en Danny Kerstholt. De hoop gloorde, want er volgde weer een mooie kans. Mispoes, het werd 5-3 voor Dordrecht. Je zou zeggen, waar er twee kijven hebben er twee schuld, maar dat ging bij het knokkerijtje dat volgde niet op, de Bears straf. Tom in touw en het scheelde een dwarsstraat maar het ging goed.

De Lions bleven aanvallen en Tom bleef redden. Er kwamen nog mogelijkheden voor de Bears, maar ze werden niet gegrepen, wel een straf dat wel. Time out voor Dordrecht, ze vonden het kennelijk nog niet genoeg. Dat bleek, ze maakten misbruik van een straf voor de Bears en zetten de stand op 6-3. Ik kon er niet om lachen en ik was niet de enige. Nog een leuke kans, nog een Lion naar de strafbank en de periode werd afgesloten met een laatste kans, die niet benut werd.

De eerste periode was toch wel veelbelovend. Een hoog tempo en veel inzet. Daarna waren de Bears de weg nog wel eens een beetje kwijt. Velen waren het met mij eens dat Tom een groot aantal reddingen had gepleegd, kortom dat wij een goede keeper in het doel hadden. Natuurlijk was de uitslag van 6-3 niet leuk, maar hij kan ook niet alles alleen tenslotte. Ik had beloofd dat ik dit compliment zou uitdelen en Tom mag ook wel eens een pluim krijgen, wees eerlijk.

Vergeef mij de ellenlange inleiding, maar wees nog eens eerlijk er ging ook een lange inleiding aan vooraf en zo haal ik mijn gram dan een beetje. Hopelijk halen de Bears hun gram a.s. woensdag. De tijd zal het leren en iedere breister laat wel eens een steek vallen. Na een voorspoedige thuisreis, waar de grappen en grollen niet van de lucht waren, bereikten wij Kardinge.

Laten wij de moed er in houden en blijf vooral lachen, gieren, brullen…………