Kom op!
Zondag 3 maart 2013 spoedden wij ons naar het Haagje om de Gijs Bears aldaar Hijs Hokij een poepie te laten ruiken. Althans dat was de grote hoop natuurlijk. Uiteraard ging ik trillend de bus in, want je moet maar weer afwachten wat de Bears doen.
De busreis was knus. Een der begeleiders liet trots de inhoud van zijn grote tas zien, rijkelijk voorzien van etenswaren, smakelijke hapjes en sapjes. De koffie ging rond, we waren blij dat er geen sneeuw meer lag, we hadden Karel als chauffeur, kortom het begin was goed. Bovendien werden wij beziggehouden. Dat kwam zo, een reclame voor de kamasoetra beurs langs de weg inspireerde een persoon van de mannelijke kunne dermate dat wij alras met de edele delen om de oren werden geslagen. Een en ander gelardeerd met pikante details en deskundige uitleg. Zo kwam ook nog boven water dat er jongens zijn die ’s nachts tv kijken…….. OK, zolang ze maar uitgeslapen op het ijs staan!
Aangezien ik enige aantekeningen tijdens de rit had gemaakt en mijn notitieboekje in het netje van de busstoel had gepropt, vergat ik dat natuurlijk en schrik, al in de ijshal ijdel voor de spiegel staand om enige restauratie te plegen, constateerde ik dat. Je wil niet weten hoe hard ik nog lopen kan als ik in paniek ben, naar de bus helemaal achter op de parkeerplaats. Gelukkig hij stond er en ik kon gewapend terug naar de baan.
Het was verrassend hoeveel Groningers er weer op de tribune zaten en dat voorzien van lawaaipapegaai en tromgeroffel.
Tom Korte zagen wij in het Groningse doel.
De eerste periode ging het eerst de verkeerde kant op en Tom redde wat er te redden viel. Wel een mooie kans, maar van de start van de wedstrijd kon ik niet blij worden. Tom redde, en redde en redde net niet, 1-0 voor Den Haag. Oh nee hè, verzuchtte ik. En Tom redde en nog eens en toen meer geluk als wijsheid en ja hoor het lukte, 1-1, een doelpunt van Zahir Hup met assist van Danny Kerstholt en Jolke Balt. Het spel ging veder met zwaar gebeuk op het Groningse doel, waar Tom het maar druk mee had. Een minder fraaie pass van de Bears ontlokte een heer achter mij een drie-letterig woord (nee geen lul pass) en hij had gelijk vonden ook wij. Mooie kans, mis poes, verkeerde kant 2-1, neeeeeeeeeeee riep ik vertwijfeld. Siem van Sluijs maakte het goed door er 2-2 van te maken, geassisteerd door Zahir Hup. Oei, en even later 2-3, nu gescoord door Reinier Holthof, assist Kevin Kuiper en Danny Kerstholt. Zo gaat ie goed, zo gaat ie lekker. De Haagse keeper gooide de handdoek in de ring en poetste de plaat. Nieuwe keeper erin. Nog een straf voor Groningen en het was pauze.
In de pauze was het wel even lachen, niet om de stand want daar was ik nog niet rustig over. Nee over een ernstig aangeschoten Hagenees zoals hij zelf lalde toen ik hem een Hagenaar noemde. Wat is toch het verschil? Ondergetekende als geboren Haagse weet het echt niet. De wankele man zat hevig in zijn maag met niet alleen drank doch ook met het trainingspak van een Groninger, er stond Ajax op, hihi.
Maar we gaan door met de tweede periode. Met nog een restje straf liet Danny Kerstholt even zien dat je ook SH kunt scoren, geholpen door Kevin Kuiper werd het 2-4. Compleet en weer een kans die mislukte en 3-4 ontlokte opnieuw een 3 letterig woord op onze tribune. Kansen, kansen, kansen, verschoven doel lekker handig, gevaar maar gered door Tom, Den Haag straf. Dat hielp, Zahir Hup scoorde PP 3-5 samen met Jolke Balt. Gedoe voor ‘ons’ doel en een relletje dat straffeloos bleef. Even later een gevallen Hagenaar of –nees, de Bears straf en daar begrepen wij niets van. Achter mij werd tripping van Hijs geconstateerd, doch scheids had dat niet bestraft of niet gezien, hetgeen op hetzelfde neerkomt. Ik zeg niets, ik heb er geen verstand van en ben loeipartijdig.
Er volgden meer straffen, een SH-poging mislukte, opnieuw straf en toen lukte de SH poging wel! Jolke scoorde 3-6, met assist van Siem van Sluijs en Ricardo Dijkema. We konden compleet de pauze in.
Zo belandden we in de derde periode en ik had redelijk hoop op een goede afloop. Van de goede kant ging het spel naar de verkeerde en weer de goede, wat 3-7 opleverde, gescoord door Reinier Holthof, assist Kevin Kuiper en Kenneth Keijzer. Lelijke aanvallen op Tom hadden geen resultaat voor de vijand. Er kwamen kansen en toen ging het mis, 4-7. Vangbal, mooie kans, bijna, je kent het wel. Bellemans en trommelmans trachten te inspireren wat ze konden. Een knokpartijtje bracht één Bear op de strafbank en twee Hijsers. Alles raakte compleet en toen 5-7 en binnen enkele seconden 6-7. Ik keek in opperste vertwijfeling om me heen, dat hielp natuurlijk geen pest. Hoewel…….. er werd nog 6-8 uitgeperst door ???. Vanwege pure blijdschap heb ik niet de maker van dit heerlijke doelpunt genoteerd noch de assistent(en). Daar er nog niets op de site van de NIJB staat half elf maandagochtend, blijf ik dat antwoord dus schuldig. Het wordt er trouwens niet minder mooi van. Hijs Hokij leegde hun doel en op een centimeter na was er nog een leuk punt gevallen. De eindstand bleef dus 6-8 voor Gijs Bears Groningen!!! Dit werd gelardeerd met confetti………
En dat betekent een vaste 2e plaats in de play offs en dus werk aan de winkel volgend weekend. Joepie! Eerst een keer thuis en dan weer naar Den Haag en wie weet nog eens thuis, je kunt het op de site wel vinden.
Mijn lieve lezers willen natuurlijk ook nog weten waarom de titel dit keer ‘Kom op!’ is geworden. Kijk, dat zit zo. Supporters slingeren vaak met veel enthousiasme wijze instructies richting ijsbaan. Zo ook mijn buurvrouw, met overtuiging riep zij regelmatig ‘kom op!’ En dat deden ze!
