Tot ziens!

Het was voor ondergetekende echt een ‘feestje’, die mondkapjesavond. Vooropgesteld dat die mondkapjes natuurlijk heel nuttig zijn en nodig, dus denk nou niet dat ik er een grapje van wil maken. Echter voor een ijshockeygek als ik ben, was het behalve een nuttige zaak, ook nog heerlijk weer in de ijshockeyhal te zijn. Uiteraard nog geen ijs, wel een paar spelende jongeren, maar een kinderhand is gauw gevuld. Nou ja kinderhand……….., ach als ie maar gevuld raakt!

Een nuttig doel en een leuk uitje, het kan niet beter. En wat zo´n krentje in de pap was? Je zag zoveel bekenden.

Waarom ik dit allemaal vermeld? Ik zal wel moeten, want je hebt geen idee hoe vaak ik gisteravond de vraag, nou vraag….., het was meer een verzoek vriendelijk onder woorden gebracht, dat ik toch zeker wel een stukje zou gaan schrijven er over. Nu ben ik een braaf vrouwtje, dus zit ik achter het masjien. Alleen ik denk dat het niet erg lang wordt, vast wat kort maar natuurlijk wel krachtig.

Het is al heerlijk om bij Kardinge te parkeren. En nu zal ik toch een kleine ontboezeming doen. De laatste maand verlangde ik zo naar het ijshockeyseizoen, dat ik een aantal malen achter het stuur stapte om speciaal naar Kardinge te rijden, mijn karretje aldaar te parkeren, wat langs de Kardingerplas te lopen en weer terug. Gewoon om Kardinge te snuiven. Wat leuk was, een enkele keer kwam ik een bekende tegen en een paar woordjes over ijshockey maakten mijn dag extra goed.

Enfin, met het mooie doel van mondkapjes was het een genot om weer binnen te zijn. Het gaf mij tevens het gevoel dat het ‘begin’ er weer was.

De supportersvereniging wordt natuurlijk hartelijk bedankt voor hun arbeid in deze en vele andere zaken neem ik aan. Als het lieve leven weer van start gaat, uiteraard onder de corona voorwaarden ons allen bekend, laat vooral niemand zich weerhouden om, weliswaar in deze moeilijke tijd, als altijd onze jongens aan moedigen.

Lieve mensen ik kan er echt niet meer van maken. In ieder geval tot ziens!