Het uur van de waarheid

Dat klinkt wat theatraal realiseer ik mij terdege, maar anderzijds zal mijn trouwe lezer beseffen dat dit uitsluitend voor mij van toepassing is. De Gijs Bears hebben nog een heel seizoen te gaan. Ik ook natuurlijk, maar om uit mijn diepe put te geraken, zie vorig weekend, heb ik de overwinning van hedenavond nodig. Machteloos zit je dan op de tribune, je kunt er niets voor doen, dan slechts toe juichen of ze uit maken voor truffels. Lelijker woord kan ik niet bedenken.

Ooit was ik een vrolijke lachebek, nu heb ik een opkikker nodig en die hoeft niet uit een glaasje te komen, maar van het ijs. Neeeee, niet een glaasje met ijs en een opkikker daar overheen. Hoewel ik daar niet vies van ben, had ik op zaterdagavond 6 oktober in het Groningse ijspaleis Kardinge liever een succesje voor Groningen, omdat ze de gasten Zoetermeer Panters hebben verslagen.

De toekomst zou het leren……………

Even moet ik nog een saillant detail kwijt. De club heeft een nieuwe clubscheidsrechter, zoals hij mij zelf influisterde. Nu is dat niet zo saillant natuurlijk, maar hij schaatst uit de oude doos. Zijn schaatsen zijn 25 jaar oud, dus bijna net zo oud als hij (haha). Kijken wie het het langst volhoudt (hihi).

Het inschaatsen was enthousiast, maar ik durf er geen conclusies meer aan te verbinden, want daarmee ben ik nogal eens onderuit gegaan, niet op het ijs welteverstaan!

Tenslotte begon het feest. Tom verdedigde het Groningse doel en los ging het.

Ik schrok mij gelijk het apenzuur bij aanvang van de eerste periode, want men ging de verkeerde kant op en ik ben een rechtschapen meisje, dus wil ik alleen maar de goede kant op. Ongeoefend, dacht ik nog schrikkig, maar daar brachten de Gijs Bears verandering in en schaatsten de benen uit hun lijf naar de goede kant. Mooie kans, dat wel.

Een Panter kreeg straf, uitstekend gezien scheids. Dat mocht niet baten en even later zat er een Bear een straf uit. Jakkie……. Maar dat had ik te snel gedacht, want Danny Kerstholt brak uit. Helaas……… nooit opgeven was zijn motto, neem ik maar even klakkeloos aan, want hij herhaalde het kunstje en toen was ie raak. Joepie, 1-0, shorthanded en geassisteerd door de heren Kevin Kuiper en Ricardo Dijkema. Er van uitgaande dat dit heren zijn. Driemaal is scheepsrecht was het devies, maar die grap ging niet op. Vele mooie kansen volgden, maar het kreng wilde er niet in. Een straf voor Zoetermeer zette geen zoden aan de dijk. Volgens omstanders een domme straf voor de Bears, zou ik zelf niet durven zeggen, maar ook een Panter mocht zitten, dus het evenwicht was hersteld en even later gingen we gewoon pauzeren.

Nou ja gewoon pauzeren, het werd een vluggertje in de nette betekenis van het woord. Onze peuk bedoel ik dus. Er zou namelijk een groots evenement plaats vinden. Het eerst puckspel, georganiseerd door de Supportersvereniging na de dweil in de eerste pauze. Met overgave werd er gesmeten omdat het nu even mocht en er kwamen drie winnaars uit te voorschijn, die hun fraaie prijzen bij de Supporterstent konden afhalen.

Zo gesterkt begon de tweede periode met een repetitie van de eerste, namelijk bijna, bijna en nog eens bijna. Wij moedigden aan tot we het stemrot hadden, maar het bleef aanvankelijk bijna. Panters straf hielp niet, Bears straf vanwege het ontbreken van rekenkennis, vijf is namelijk niet zes. Oei dacht ik optimistisch, misschien komt er wel weer een shorthanded uit te voorschijn. Nee dus. Ook Zoetermeer kon gelukkig niet tellen met navenante gevolgen. De Panterkeeper nam even pauze, maar verscheen weer. Een misselijk Pantertje vloerde gemeen een Bears, dat leverde een penaltyshot voor de Groningers op en Gill Göbel nam hem, jawel 2-0!!! Knap hoor!

Alweer pauze.

De derde periode begon gelijk met mooie kansen. De Panterkeeper zocht het lager op, trok zich even terug, maar verscheen opnieuw ten tonele. Tot mijn hevige schrik en daar stond ik niet alleen in, scoorden die vermaledijde Panters, 2-1. Het was volgens de antiek beschaatste meneer een lullig doelpunt. Dat moet toch niet gekker worden was mijn bescheiden mening. Keepmans van Zoetermeer ging er alweer bij liggen om opnieuw op te rijzen. Straf Zoetermeer leverde niets op.

Enfin, het oude liedje, kansen en daar ging Gill Göbel wat aan doen. Hij scoorde 3-1 met behulp van Mike Groenhof. Daar wordt een mens een stuk rustiger van…….

Weer ging een Panter de fout in en dat oogstte wel een treffer, 4-1 gescoord door Kevin Kuiper, assist Reinier Holthof en Kenneth Keijzer. Heerlijk duurt het langst. Ik was nog niet bekomen van de triomf of het werd 5-1, want Kevin Kuiper had de smaak te pakken, nu met hulp van Gill Göbel en Kenneth Keijzer. Het kon niet op, Mike Groenhof maakte er 6-1 van, samen met Gill Göbel en Ricardo Dijkema. Van pure ellende vroeg Zoetermeer een time out. Niet dat het hielp, hooguit een enkele kans. Een schermutseling, nog wat kansen, een paar straffen en het was over en sluiten.

Jullie begrijpen, ik ben er weer helemaal. Een prachtig begin van het nieuwe seizoen!

Het kon niet op, er was dan ook diverse malen aangekondigd dat er nog een muzikaal onderbouwd feestje was. Het restaurant was tjokvol, de muziek verhoogde de feeststemming. Kortom er was een feestje, oh dat zei ik al.

De Supportersvereniging oogstte ook aardig wat nieuwe leden, maar aarzel niet, het is nooit genoeg……..

Vandaag, want ik heb eerst even geslapen alvorens dit gezwam op papier te zetten, gaan we naar het hol van de Panters. Maak je borst maar nat Zoetermeerders, de Bears komen er aan!!! Alweer het uur van de waarheid als het ware……