Tjongejonejonge
Het zal niemand verbazen dat ik zaterdagmiddag 5 oktober 2019 om 17.45 uur op de tribune van Kardinge zat. Nog net middag bedenk ik nu. Nou ja, ok dan verder ’s avonds. Mijn smikkeltje dus thuis vroegtijdig opgesmikkeld, want anders leid ik teveel af met mogelijk gerammel. Waar het om ging die zaterdag? Onze U19, dus allemaal Gijsies, nam het thuis op tegen de U19-tjes van Enschede Lions. Niet dat ik van leeuwen de schrik in de benen krijg hoor, maar het was wel een beetje spannend omdat ik totaal geen idee had wat te mogen verwachten. Het mag duidelijk zijn dat ik onmogelijk thuis kon blijven zitten terwijl ik geen dringende zaken om handen had en er een GIJS team op 10 autominuten van mij vandaan met de schaatsen over het ijs zou krassen. Bovendien moet er flink aangemoedigd worden dat spreekt vanzelf, dat spreekt voor ze aige….. (kan het niet helpen, kom oorspronkelijk uit het Haagje). Dus een mooie taak lag daar voor mij in ieder geval! Nu was het wel wat jammer dat de tribune niet zo vol bleek, maar daarom niet getreurd en fluks het hemdje opgebeurt plachten wij vroeger te zeggen. Maar of dat helpt………… we zouden het zien. Oh en om even duidelijk te zijn, niemand had het hemdje opgebeurd hoor.
Daar ging de handel van start met Leon van der Wal in het Groningse doel.
Oei gelijk gingen die Lions in de eerste periode de GIJS kant op, oh nee toch maar niet en retour en nogmaals retour en zo verder. Twee Gijsies gingen plat haha. Enfin zo ging het een tijdje verder. Een leuke kans en nog een, maar noppes. Weer schot op het GIJS doel ging net goed. Oeps en toen tussen de twee benen van de keeper der Lions door 1-0, een doelpunt van Merel Slopsema in haar uppie. Een goed begin is het halve werk dacht ik optimistisch. Jakkes kregen de Gijsies een paar straffen achter elkaar en daarmee trokken de Lions de stand gelijk, PP1-1. Een leuk schot op het goede doel gehouden. Ook Leon had werk aan de winkel, maar hij kon niet voorkomen dat het 1-2 en 1-3 werd ondanks best kansen aan de goede kant.
De tweede periode begon met een keurige redding en nog een trouwens. Omgekeerd bijna goed. Wat onenigheid, wat kansen, wat reddingen, maar helaas het werd 1-4. Een Lion kreeg straf, maar PP wat doe je er mee. Nou niks dus. Het Groningse doel werd halverwege de periode verder bevolkt door Jari Nol. Nog een paar straffen voor GIJS leverden geen ellende op.
Nog een eindje straf voor GIJS tegoed in de derde periode, maar dat ging allemaal net goed. Leuke kansen, een paar reddingen. Een flinke glijpartij was effe lachen. Helaas, de tranen sprongen mij zowat in de oogjes, 1-5 voor de gasten. Een pracht kans, maar het schot werd gehouden, heel jammer. Nog zo’n kans, nog eens mis. Maar eindelijk kwam de 2-5, een doelpunt van Rodney de Jong en Senna Miller als de assistent. Nou ja zeg, werd het 2-6. Nauwelijks die teleurstelling te boven of het werd zelfs 2-7. Wel nog kansen, een straf voor GIJS bracht geen verdere narigheid, schadevrij compleet, nog wat reddingen en daarmee moest GIJS U19 het doen.
Snikkend reed ik huiswaarts, ik had het de jongens van U19 zo meer gegund, maar het was niet anders. En nou niet te laat naar bed, want morgen gaat schrijfster dezes naar het zuiden des lands, naar Breda om precies te zijn. En dat gewapend met pen en papier en goed hoop op een beetje winst…… om GIJS1 door mij te verslaan (figuurlijk en schriftelijk natuurlijk). Maar heden avond was het tjongejongejonge!
