Temet, bekant, schier.
Zondag 16 oktober 2011 vond de voorstelling plaats in Kardinge getiteld Gijs Bears Groningen vs. DESTIL Trappers uit Tilburg.
Altijd wat lastig om een inleiding te bedenken voor een thuiswedstrijd, er gebeurt niets onderweg, maar ik heb wat gevonden. Misschien weet een enkeling dat ik het ’s nachts ook heel druk heb, ik droom namelijk nogal wat af en altijd erg leuk. Mooi leven dat nachtleven! Zo ook afgelopen nacht. Ik zat op de tribune teneinde de verrichtingen gade te slaan van mijn geliefde sport en plotsklaps bedacht ik dat ik vergeten was brood te kopen. Nu was er sinds mensenheugenis (in mijn droom uiteraard) een tabakswinkel gesitueerd in de hal (naast AV Sport), dus ging ik daarheen om mijn favoriete donkerbruin, zeer donkerbruin broodje te verkrijgen voor het luttele bedrag van 75 ouderwetse centen. Wat een tijden en wat een branchevervaging! Achter de baas die mij hielp, stond een ander personeelslid te gebaren naar haar hoofd en ’s mans hoofd, met andere woorden zij trok zijn verstand ernstig in twijfel. Dat zal wel broodnijd zijn geweest. Ik trok mij discreet terug op de tribune.
Wat het verband met bovengenoemde wedstrijd is? Nou logisch toch, Kardinge.
Overigens het leek inderdaad soms wel een droom, want ik vroeg mij meermalen af of ik nog in Zoetermeer zat, dit in verband met de vele, vele kansen die de Gijs Bears kregen en daar ter plekke.
Ergens tijdens de wedstrijd en mijn aantekeningen kreeg ik genoeg van het woord ‘kans’ en ‘bijna’, dus mocht men een onbegrijpelijk woord tegen komen, dan bedoel ik kans of bijna.
Dan willen jullie nu natuurlijk weten wie er in het doel de Gijs Bears stond, wel dat was Tom Korte.
En daar begon het al gelijk in die eerste periode, jawel kansen, nog eens kansen. Maar toen naar de verkeerde kant op, een Trapper pleegde het eerste doelpunt, 0-1.
Daar gingen de Gijs Bears weer, bijna, bijna…… het is toch wel zondag??? Of is het nog zaterdag en zit ik in…….., nee ik heb van brood gedroomd toch?
Het verlossende doelpunt 1-1 werd door Danny Kerstholt gescoord met assist van Reinier Holthof na 6.29 minuten en dat was vier minuten vroeger dan de 1-1 in Zoetermeer, dus ik droomde echt niet. Een volgende poging trof doel, maar het doel was niet standvastig en het punt afgekeurd. Pech voor Groningen, mazzel voor Tilburg.
Verder herhaalde de geschiedenis zich vrolijk. Mogelijkheden te over, maar de Tilburgse doeltrapper hield alles.
Opnieuw haast, bekant en zowat en toen raak! 2-1 voor de Beartjes gemaakt door Siem van Sluijs met assist van Patrick Dineen en Alwin Assenberg, een powerplay doelpunt want de Trappers hadden straf en daarna natuurlijk niet meer.
Pauze om op adem te komen.
In die pauze waren plaszakjes (wat een uitvinding) een belangrijk onderwerp van gesprek omdat het toilet overbezet bleek. Iedereen heeft het zonder zondvloed gehaald en vond zich terug op het houten bankje.
Mogelijkheden, waarschijnlijkheden, uitzicht op, doch helaas net-niet, schier, temet…
Even de verkeerde kant op, maar Tom stond in de weg. Tilburg kreeg straf. Tom ving eens een puckje. Sportief gewacht tot Tilburg compleet was en toen en toen…….
3-1, een fraai schot van Rodney Kuiper, met behulp van Patrick Dineen en Siem van Sluijs.
Daar ging ie weer: kans, mogelijkheid, waarschijnlijkheid, nee dus, niks in het doeltje. Tilburg straf, compleet. Een salvo van schoten op het Tilburgse doel, de goalie stond in de weg. Een klein klusje voor Tom en omkeren maar weer. Het goede doel van zijn plaats, een flinke vechtpartij met een perfecte judoworp wist een dame op de tribune te vertellen en gevarieerde straffen. Pauze.
Derde periode. Weliswaar ging de puck na veel gerommel in het Bearendoel, maar hij telde niet. Een mooie Groningse aanval mislukte. Weer net-niet en het saldo was een straf vanwege de fraaie salto die een Bear een Trapper liet maken. Was heus niet expres mopperde mijn buuv. Een der C&A’s merkte trouwens op dat ik partijdig was. Zou niet best zijn als ik dat niet was, meende ik adrem.
Een straf voor Groningen. Tom mocht nog een aanval afslaan en schadevrij compleet. Wel weer bijna natuurlijk. Tot groot enthousiasme van het publiek kregen de Bears een penaltyshot toebedeeld. Daan van Fessum mocht hem nemen en dat deed hij dan ook, 4-1!!!
De Trappers schrokken zo dat ze een time out vroegen en kregen. Zij wisselden de keeper, waarschijnlijk met grote hoop op betere tijden. En bijna……
Er werd naast mij opgemerkt dat Tom met een rood lichtje in zijn helm liep. Dat leek mij nou niets voor Tom en het bleek dan ook de weerschijn van het scorebord te zijn.
Ha, ha, mooie mogelijkheden. Volgens een dame naast mij moesten de Bears beter leren wippen en om misverstanden te voorkomen, daarmee bedoelde ze dat de puck over de keeper in het doel gewipt moet worden.
Enfin, weer net niet.
Een leuke eindstand, winst voor de Gijs Bears 4-1. Afgezien van de gemiste kansen heb ik me best geamuseerd en ging ik vrolijk naar huis. Jullie weten wel ik ben een op winst belust vrouwtje en ik heb die winst dan ook bij thuiskomst onmiddellijk aan mijn harig monster verteld. Hij eiste een kluif als beloning.
