De druiven waren zuur

We spreken van zaterdag 5 november 2011 toen Gijs Bears Groningen speelde tegen Dordrecht Lions in ons eigen Kardinge. Voor de Lions waren die druiven dus zuur, maar dat later.
Ondergetekende had een drukke dag en zeg niet dat ik niets voor ijshockey over heb. Een reünie van mijn oude (zeer oude) HBS heb ik grotendeels laten schieten om vooral maar die wedstrijd te kunnen begluren en beschrijven. Voor 1,5 uur ben ik naar Den Haag gereden om toch even al die lieve mensen te kunnen begroeten, de allerlaatste nieuwtjes uit te wisselen en in een enkel geval wat aftakeling te constateren, want wie wordt er niet een dagje ouder. Gelukkig nog kwiek stapte ik om dik vijf uur in de auto en tijdig betrad ik de ijshal die was gedecoreerd met op doek afgedrukte spelers en goalies. Dat had de hoofdsponsor gedaan, nou ja niet persoonlijk denk ik. Middels genoemde sponsor liep ook een aantal menselijke wezens fraai gedast rond en bekwam ik er in een pauze ook een. Nooit meer koud om de kwetsbare nek!
Aangekomen eerst een peuk op het balkon, want ik zat al de hele dag zonder. Aldaar heb ik genoeglijk met de vijand geheuld, want ik raakte in gesprek met Lionsfans. Moet kunnen, want voor en na de wedstrijd ga ik uit van de broederschapsgedachte.

Tom bevolkte het Groningse doel en had het niet altijd even makkelijk zoals zal blijken.

Het verontrustte mij hevig dat Dordrecht er gelijk met de puck vandoor ging, maar vervolgens hadden de Groningers een mooie kans, die helaas mis liep. En nog een. De Lions dachten even dat de achterkant van het doel in Groningen ook meedeed, maar die vlieger ging niet op. Tom redde op gezette tijden, de kansen vlogen om de oren en eindelijk zat ie 1-0, een doelpunt van Kevin Kuiper met assist van Danny Kerstholt en Reinier Holthof na 6.57 minuten. Leuke momenten wisselden met enge dito. Een knokpartijtje werd gesust en beide partijen kregen straf. Nog een Lion op de strafbank kwam goed uit voor Duncan Rode en hij scoorde 2-0 met behulp van Reinier Holthof en Kenneth Keijzer. Dordrecht wist een kleinigheidje terug te doen, 2-1. Weer een schermutseling en weer beide boosdoeners straf. Wat gefrommel voor het goede doel maar het leverde wel 3-1 op. Danny Kerstholt was de componist, geassisteerd door Kevin Kuiper.

Met die voorsprong was het goed pauzeren.

Tweede periode. De Lions hadden hun keeper gewisseld voor een vrouwelijke, dit met hoop voor de toekomst. Doch goed twee minuten later was het al raak. Opnieuw scoorde Danny Kerstholt, 4-1 en weer samen met Kevin Kuiper. Vooralsnog durfde ik voorzichtig op te merken dat de Bears de baas over de Lions waren, maar hoe zit dat eigenlijk in de natuur? Het maakte mij ook hebberig, want ik wilde een vijfde doelpunt! Een Lion speelde voor stervende zwaan teneinde de puck in bezit te krijgen. Die stervende zwaan heb ik gejat hoor van een bijdehante achterbuurman, wel met toestemming trouwens.
Beide keepers bleven aan het werk. Een paar spelers werden weer boos op elkaar, een zebra drukte de hele handel met de neuzen in het ijs om voor afkoeling te zorgen. Een Lion mocht zelfs gaan douchen, verder werd er wat gesmeten met 10 minuten en gewone straffen. Nog een stoute leeuw en een idem beer die zich schuldig had gemaakt aan diving. Hoe durft hij.
Tom bezorgde mij nog een hartverzakking door ver uit zijn hol te komen, maar hij was gelukkig op tijd terug. Nog wat straffen, die ik niet altijd volgen kon, maar dat ligt aan mij natuurlijk.

Zo belandden we in de derde periode. Jolke Balt vond het tijd voor dat vijfde doelpunt, waar ik zo op vlaste, dus 5-1. De assistenten waren Siem van Sluijs en Reinier Holthof.
Even ter zijde, maar de opmerking vond ik wel geinig. Jullie kennen C&A hè, mijn rookvriendinnen. Wel die zijn gehuwd met twee Muppets, niet verder vertellen hoor!
Terug naar de ijsbaan. Straffen, schoten, en agressie waren aan de orde van de avond. Waar nodig grepen de zebra’s in. Even later weer de vlam in de pan, dat leverde opnieuw straf op. Een Lion besloot zijn tampeloerus te demonstreren om te laten zien dat hij toch iets had. Jammer ik miste het schouwspel, maar volgens zeggen was het niet de moeite waard. Hij mocht hem trouwens gelijk gaan wassen onder de douche.
Dordrecht vroeg een time out, mogelijk om de gemoederen te bedaren.
Het bleef straffen regenen, voor de Lions meer dan voor de Bears. Tom knielde nog voor zijn doel op het ijs en ik dacht dat hij contact opnam met hierboven voor een rustiger einde van de wedstrijd, doch zijn equipement bleek ondeugdelijk en dat moest herstelt.

Dordrecht wist er nog 5-2 van te maken, maar daarmee was de kous af. Groningen was hen de baas geweest!

Het was een ruwe wedstrijd met heel veel straffen. De Bears incasseerden 48 minuten, maar hier boekten de Lions wel winst met 99 minuten. Doch de druiven bleven zuur……………